မြေပြန့်သူလေး
~~~~~~~~~~~
Part - 51
~~~~~~~
" သမီးရယ် ပါးစပ်ကိုခဏလေးတော့အနားပေးပါဦး "
" မေကြီးကလည်း အခုမှစားရတာကို "
" မသိရင် သားခွန်းက မကျွေးတဲ့အတိုင်းပဲ "
" အဟီး "
ဒေါ်နွယ်နွယ်ညိုလည်း သမီးကြီးအိမ်ကိုစပြီးရောက်ကတည်းက စားလိုက်တဲ့အစားဆိုတာ အစာအိမ်တောင်ပေါက်ထွက်မလားစိုးရိမ်ရသည်
" သားခွန်းက ဘယ်ချိန်လာခေါ်မှာတဲ့လဲ "
" ညနေရုံးဆင်းမှဝင်ခေါ်မှာ မေကြီး "
" ဒါဆို ညစာပါတစ်ခါတည်းစားသွားကြ "
" ဟုတ် မေကြီး
အခု အန်တီခင့်ဆိုင်သွားလိုက်ဦးမယ် "
" အေးအေး "
နွယ်လည်း ယောက်ျားရမှ ကလေးဆန်လာတဲ့ သမီးဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး ကျေနပ်နေမိသည်
သမီးကြီးက ငယ်ငယ်ကတည်းက တစ်ခုခုဆိုအနစ်အနာခံရဆုံးမို့ အမြဲရင့်ကျက်ခဲ့ရသည်
အခုလိုဖြစ်လာတာ သူမရဲ့သမက်ကြောင့်မို့ တွေးမိတိုင်း ကျေးဇူးတင်နေမိတာအခါခါ
" အန်တီခင်ရေ စုစုရော "
" ဟယ် မျက်ဝန်းတောင်ရောက်လာပြီပဲ
သမီးသူငယ်ချင်းက အခုချိန်ထိအိပ်တုန်း "
" ဟုတ် ဒါဆိုသမီးအပေါ်တက်သွားလိုက်ဦးမယ် "
" ခဏလေး မျက်ဝန်းရေ
ရော့ ဒါလေးပါယူသွား ခဏနေသမီးကြိုက်တဲ့
ကိုရီးယားထမင်းသုပ် ပို့ပေးလိုက်မယ်နော် "
" အဟီး အဲ့ဒါကြောင့်အန်တီခင့်ကိုချစ်နေရတာ "
ဒေါ်ခင်ခင်မျိုးလည်း မျက်ဝန်းရဲ့အပြောကြောင့် ပြုံးမိသွားသည်
မျက်ဝန်းကတော့ အန်တီခင်ပေးလိုက်တဲ့ အာလူးချောင်းကြော်ကိုဘူးလိုက်ယူပြီး စုစုရဲ့အခန်းရှိရာကိုတက်သွားလိုက်သည်
သူမရောက်တာ ၇ခွဲပဲရှိသေးတာမို့ သူငယ်ချင်းတွေက နေဖင်ထိုးတဲ့ထိအိပ်မယ့်ပုံ
စုစုအခန်းကိုရောက်ရောက်ခြင်းပဲ မျက်ဝန်းလည်း ထောပတ်သီးအနံ့ကိုရလိုက်တာမို့ ပျို့တက်သွားမိသည်
