Blame You

24

Kochani, niezmiernie się cieszę, że rośnie liczba wyświetleń, ale gdyby do tego rosła jeszcze liczba polubień byłabym szczęśliwa. Fakt, że ktoś wogóle czyta moje książki jest dla mnie mega wzruszający i motywuje do dalszego rozwoju oraz pisania 💜😘
Miłej lektury 😊

Wczorajszy wieczór, noc i poranek były niczym kadr z romantycznego filmu. Szczerze, to wiedziałam, że Cris jest czułym i oddanym mężczyzną, ale nie podejrzewałam go o taki rozmach. Do tego te zaręczyny, to już wogóle jest jakaś abstrakcja i wciąż ciężko jest mi uwierzyć, że to wszystko dzieje się naprawdę.

Cristofer dostał jakiś ważny telefon z działu technicznego i zniknął w gabinecie. Ja siedziałam przy wyspie kuchennej i przyglądałam się pierścionkowi i temu, w jaki sposób odbija światło. Jak się okazało były to prawdziwe diamenty. Nie chciałam nawet wiedzieć ile musiał za to cudo zapłacić, bo bałabym się go nosić, w obawie, że stracę palec podczas rabunku.

- Co ty kurwa masz na palcu?! - usłyszałam krzyk za plecami, na co wystraszyłam się tak bardzo, że prawie spadłam z krzesła.

- Pojebało cię?! Mało na zawał nie zeszłam!

- Sorry no. Wciąż zapominam, że jesteś w ciąży, a teraz to?! Co to jest? - trzymała mnie za rękę i przyglądała się biżuterii.

- Pierścionek, ślepa jesteś?

- Ej! Głupia nie jestem i wiem co to jest. Wytłumacz mi tylko, co on robi na twoim palcu. Na TYM palcu!

- Lisa zgodziła się zostać moją żoną - powiedział Cris, przytulając się do moich pleców.

Dziewczyna stała, jak słup i patrzyła na nas wybałuszonymi oczami, próbując ogarnąć, co się tutaj zadziało.

- Jednak się zgodziła?! - do pomieszczenia wszedł Josh. - Niepotrzebnie się tak bałeś! Moje gratulacje! - uśmiechnął się i nas przytulił.

- Zaraz, zaraz! Czy ja dobrze rozumiem, że o wszystkim wiedziałeś i o niczym mi nie powiedziałeś?!

Jen wściekła stała z rękoma założonymi na biodrach i mordowała swojego faceta wzrokiem. Chciało mi się śmiać, ale byłam świadoma tego, że zachowałabym się dokładnie tak samo, gdybym znalazła się na jej miejscu.

- Słońce, przepraszam, ale nie mogłem ci nic powiedzieć. Obiecałem Crisowi zachować to w tajemnicy.

- Z tobą policzę się później, ty! - wskazała na mnie palcem. - Bierz ze sobą, co tam pijesz i idziesz ze mną do ogrodu! Chcę znać każdy szczegół, jak do tego doszło.

- Yyy, kochanie? - Cris potarł kark lekko zażenowany. - Ale może pomiń nasz pobyt w pokoju?

- Jak kurwa pomiń?! Najpiękniejsze i najpikantniejsze szczegóły ma pominąć?!

- Nie martw się. Nie jestem tak pojebana, jak ta wariatka. Tak swoją drogą, to szukasz inspiracji? Josh nie sprawdza się? - uniosłam brew i czekałam na odpowiedź.

Josh zachłysnął się wodą, Jen oblała się rumieńcem i niepewnie zerkała na swojego partnera, a Cris dusił się ze śmiechu.

- No, w sumie sam chętnie poznam odpowiedź - odezwał się w końcu sam zainteresowany. - Szkoda tylko, że o tym dowiaduję się w taki sposób. Myślałem, że jest ci ze mną dobrze.

- Bo jest! Lisa pieprzy jakieś głupoty, a ty w nie wierzysz. Chodź porozmawiamy, a ty ciężarówo masz już przejebane! - wskazała na mnie palcem, a ja teatralnie złapałam się za serce i zrobiłam przerażoną minę.

Para odeszła, a my zostaliśmy sami. Cristofer stanął przede mną, a ja wtuliłam się w niego obejmując w pasie.

- Dobrze się czujesz? - zapytał, głaszcząc mnie po głowie.