ÇAKO

⦖

(♪ ekteki önerdiğim müziği açarak okuyabilirsiniz ♪   Bu müzik bitince
♪ Iduna-christian reindl sonrasında,
♪ Balder - christian reindl)

Alin'le göz göze geldi Asuman. Olduğu yere çivilenmişti. Anlamaya çalışıyordu. Tek kelime edemedi. Merdivenlerden zar zor inmişti. Korumalar ve şöförler bavulları içeri taşıyordu. Üçüde kapının eşiğinden çekilip içeri girebilmişlerdi.

Tekin'in tokalaştığını gördü. Ardından Kemal'e "Eve hoşgeldin" deyişi kulaklarında yankılandı. Alin Asuman'ın şok olmasıyla keyiflenmiş gibi onu izliyordu.

İlk şokun ardından, gözlerini nihayet Kemal'in arkasında dikilen kadına yöneltmişti. Alin'in güzelliğinin nerden geldiğini merak ediyordu. Sarı saçlı oda, kızı gibi beyaz tenliydi. Göz göze geldiler. Bir tuhaflık vardı... Karşısındaki kadın akan göz yaşını hemen sildi. Asuman zar zor bir adım attı. Ona uzun uzun baktı. Yolda geçen bir yabancı gibi onu inceliyordu. Birine benzetirsin ama çıkaramazsın ya öylece bakmaya devam etti. Asuman gayet iyi biliyordu karşısındaki kadının kim olduğunu. Sadece umdu. Birine benzetmeyi ve çıkaramamayı umdu. Böylesi daha iyi olurdu elbet. Elleri buz kesti. Kulakları büyük bir uğultuyla çınlıyordu. Kadın birkaç adım attı. İkisininde kalbi duracaktı. Asuman, dedesinin albümlerine bakmasa tanıyamazdı. Sadece o fotoğraflardaki kadınla yaşamayı öğrenmişti. Sadece o fotoğraflarla annesini hafızasına kazıyabilmişti. Başka türlüsü imkansızdı, ayrıldıklarında Asuman küçücüktü.

"Asuman.." dedi kadın zar zor. Boğazında büyük bir yumru vardı. Asuman hangi birini kaldıracaktı. Alin'le karşılaşmayı mı ? Mathilda'yı uzun yıllar sonra görmeyi mi ? Kemal'le evlenmiş olma ihtimallerini mi ?

Tekin'e baktı Asuman. Gözlerinin içine bakıyordu. Beni çekip al ve buradan kurtar der gibi . Tekin mahcuptu. Mathilda sarılmak için daha fazla dayanamadı. Asuman'a öyle sıkı sarılıyordu ki nefes almakta zorlanan Asuman şimdi daha da kötü bir haldeydi.

"Beni bırak." Dedi zar zor.

"Asuman... Sana her şeyi anlatacağım, yeterki buna izin ver.."

"Beni bırak !" Asuman öyle bir bağırmıştı ki herkes yerinden sıçradı.

"Bana dokunma ! Sen.. sen.. ne yüzle gelebildin karşıma.."

Herkes buz kesmişti. Asuman öfke içindeydi. Yanağından süzülen yaş derisini yakıp geçti.

"Gidin hayatımdan ! Neden çıkıp geldin ! Hayatımı mahvetmeye mi ?"

"Asuman lütfen sadece baş başa konuşmamıza fırsat ver"

"Evimden gidin !"

"Asuman lütfen sakinleş " Kemal araya girmişti fakat onu umursayan kimdi.

Mathilda ağlıyor Alin olan biteni korku dolu gözlerle izliyordu.

Asuman yukarı yeltenince, Tekin onu tuttu. Ona öyle bir baktı ki Tekin elektrik çarpmış gibi elini geri çekti. Asuman koşarak odasına girdiğinde herkes salona yeltendi. Mathilda'yı teselli etmeye çalışıyorlardı ki bir gümbürtü koptu. Asuman odasındaki aynayı kırdı. Ardından camı. Her şeyi devirmeye ve çığlıklar içinde ağlamaya başladı. Bunun üstesinden nasıl gelecekti.. Dışa vuramadıkları şimdi bir felakete dönüşmüştü. Tekin hemen fırladı. Peşinden herkes koşmaya başladı. Hizmetliler basamakta duruyordu.

Bahçedeki görevliler Asuman'ın odasındaki perdenin dışarı doğru uçmasını izliyordu. Kızın çığlık sesleri her yerde yankılanıyordu. Tekin odaya daldığı gibi Asuman'ı sarmaladı. Başka bir şey kırmak demek kendine zarar vermek demekti. Elleri kan içindeydi.