ÇAKO

Ψ

Çako tahta sandalyeye yaslandı. Kemerle çekeceği acıya o kadar alışkındı ki, umursamıyordu. Lakin Arslan, çıkarttığı kemeriyle sadece Çako'nun ellerini arkada bağladı.

Çako şaşırmıştı. Bunun ardından ne geleceğini merak ediyordu.

"Seninle hiçbir zaman uzlaşamayacağız.." dedi Arslan ve dönüp odadan çıktı. Kapıyı kilitleyip Anahtarı cebine attığında merdivende oturmakta olan Giray ve Kartal ayaklandı.

"Naptın !?" dedi Giray öfkeyle.

"Bir şey yapmadım. Sadece konuştuk."

"Bakacağım!"

"Bakamazsın. O odadan ben izin verene kadar çıkmayacak."

"Arslan, karşındaki çocuk değil."  diye ekledi Kartal.

"O zaman ona göre davranmasını öğrenmeli. Düşünecek vakti olacaktır o odada. Aklı başına gelsin."

"Gerçekten anlamıyorum.. Bu sistemin yararlı olacağına mı inanıyorsun. Aç ve çıkar Çağatay'ı !" dedi Giray.

"Sen benim babalığımı sorgulayacağına, başına aldığın işleri düşün. Şimdi herkes yatsın !"  diyerek kapıdaki iki korumayla merdivenlerden ağır ağır çıkmaya başlamıştı . Giray kapıyı zorlasada pek etkili olmadı.

"Amca iyiyim ben." dedi arkadaki ses.

"Oğlum ! Bir şey yapmadı değil mi ?" dedi Kartal.

"Çok ilginçtir ki yapmadı. Sizde beklemeyin artık. Ne zaman hıncını aldığını hisseder bilmem ama, bu gece buradayım anlaşılan.." dedi kafasını geriye yaslayarak. Karanlık odada öylece beklemeye koyuldu. Ağır geçen zaman, onu yormaya başlamıştı.

Saatler sonra, bacakları uyuşmaya başladığında ayağa kalkmaya çalışsada başarılı olamadı. Sadece ellerini çıkartmak için biraz daha çabaladı fakat bu çabasından da vazgeçti.

Haznedarlar eve girdiklerinde Kemal , Tekin'le fısıldaşmaya başlamıştı.

"Yarın akşam uçakla gideceğim. Sık sık arıyor.." dedi iç çekerek.

"Ben idare ederim seni" dedi Tekin fakat gözleri merdiven başında dikilen Asu'ya kaydı.

"Sonra konuşuruz" diyerek geçiştirdi Kemal'i ve Asu'nun koluna girdi.

"Hadi Asu odana.." dedi ve merdivenden çıkmaya başladılar.

"Nereye gidiyormuş amcam ?"

"İş için yurt dışına.." dedi Tekin.

" Koçerler gibi zengin bir ailenin oğlu neden korumalık yapmış olabilir ?"

"O işler karışık, kardeşinin borcu vardı sanırım" dedi Tekin. Asuman'ın oda kapısında duraksadı.

"İyi geceler" dedi arkasını dönerken.

"İyide daha sorularım bitmedi" dedi Asu kollarını bağlarken.

"Sorguya çekmen gereken ben değilim" dedi Tekin istifini bozmadan odasına girdiğinde Asuman da gözlerini devirdi ve odasına girdi. Kendini yatağa attığında telefona sarıldı.

"Neden kardeş olduğunuzu söylemediniz ?" Yazıp Çako'ya gönderdi. Bir süre gözlerini açık tutmaya çalıştı. Bir cevap beklesede daha fazla dayanamadı ve uykuya daldı.

Çako da uykuya dalmıştı. Fakat düşen başıyla gözlerini araladı. Hava aydınlanmıştı. Gerinmek istedi. Kolları arkada sandalyeye bağlıyken bunu pek beceremedi. O alt kattaki odada öfkesini dizginlemeye çalışırken Arslan odasından çıkıp salona girmişti bile. Kısa bir süre sonra, Çetin de inmişti. Yediği tokatın ardından babasının suratına bakmıyordu. Onu yok saymaya çalışarak mutfağa yöneldi fakat Arslan'ın sesiyle duraksadı.