ÇAKO

𝄪

Sabah erken saatlerde uyanmıştı Asuman. Yanında ki çocuğu izlemeye koyuldu. Onun ince uzun burnu, hafif kalın dudakları, düz kaşları, köşeli çenesi. Her şey ona kusursuz geliyordu. Kirpiklerine baktı uzun uzun. Ne kadar şanslı olduğunu düşündü. Böyle yakışıklı bir çocuk bana nasıl baktı diye düşünsede kendi güzelliğinden haberi yoktu. Asu aynanın karşısına geçtiği zamanlarda da kendini çok beğenmezdi.

Ona usulca eğildi. Önce boynunu öptü. Yavaşça dudaklarına kaydı o öpücükler. Çağatay uyanıp ona baktı ve gülümsedi.

''Günaydın..'' dedi kalın sesiyle. Asuman gülümsüyordu.

'' Seni seviyorum..'' dedi. Çağatay daha çok gülümsedi ve kıza dönerek onu kollarının arasına alıp sıktı.  Şimdi boynuna gömülüyordu.

''Çok güzel kokuyorsun ve..''

''Vee..? '' dedi Asuman.

''Ve çıplaksın..''

''Kalksan iyi olacak. Beni eve bırakman gerekiyor. Sonra okula..''

Çağatay kafa salladı. Ellerini alnına götürdü. Ayılmaya çalışıyordu.

''Çok uykum var..'' diye söylendi.

''Biliyorum..'' diyerek kalktı Asuman. Dünkü elbisesini giyerken Çağatay ona bakıyordu.

''Bu elbise çok.. çok ateşli.''

''Beğenmene sevindim..'' dedi Asuman saçlarını topuz yaparken.

''Hadi Çağatay kalk..''

''Tamam..'' diyerek ayaklandı. Çağatay giyinirken Asuman lavabodaki işini hallediyordu.

Çağatay'da hazırlanıp çıktığında, ikiside arabaya yerleşti.

''Beni eve bırak ben hazırlanıp Cesur'la gelirim..'' dedi.

'' Tamam..'' dedi Çağatay dünkü kıyafetinin içinde.

''Çok yakışıklı gözüküyorsun, sen böylede gelsen olur..'' dedi. Çağatay inci gibi dişleriyle sırıttı.

Asuman bahçeden içeri girerken Tekin onu camda bekliyordu. Düne dair hiçbir haber vermemiş ve bu elbiseyle onun Sudelerde kalmadığını anlayabiliyordu. Çağatay'ın arabası uzaklaşırken Tekin öylece baktı. Usulca kapısından dışarı çıkıp, Asuman'ın sessiz sessiz elinde topuklularla odasına çıkmasını izliyordu. Asuman bir an kafasını kaldırıp onunla göz göze gelince olduğu yerde kaldı.

''Günaydın Asuman..''

''Günaydın.''

''Sudelerde parti vardı sanırım.''

''Şey.. Öylede denebilir..'' dedi topuklularını merdiven başına koyarken.

''Çağatay'ı gördüm.'' Asuman gözlerini yumdu kısa sürelik.

''Bak Tekin. Tamam yalan söyledim.''

''Sen hep yalan söylüyorsun Asuman. Sana güvenemeyecek miyim ?''

''Doğruyu söylesem izin verecek miydin sanki  ?''

''İzin vermeyecektim tabi ki. Bu rahatlıktan vazgeçmen için seni eve mi kapatmalıyım ? ''

''Hatırlatırım sen bir Korhan bende Mathilda değilim..'' dedi Asuman. Sinirleniyordu.

''Emin ol o yanımı hiç görmek istemezsin Asuman. Başına öyle bir bela almak yerine kendine çeki düzen versen iyi olur.''

''Yoksa ne ? Beni evinden mi kovacaksın.''

Tekin ona doğru yaklaştı.

''Seni kovamam Asuman. Çıkar aklından şu düşünceyi.'' Şimdi Assuman'a çatık kaşlarla bakıyordu.