15. BÖLÜM : "DENGE"

59.1K 666 67
                                    

"Ateş nerede" ben ona şaşkın gözlerle bakarken "uf çekil önümden " diyip bir eliyle beni itti. Bu onur kırıcıydı. Kapıyı yavaşça kapatırken Ateş'in merdivenlerden indiğini gördüm. Aynı yüz ifadesine oda sahipti. Peki bu kız kimdi.
Aptallar grubuna yeni bir kız daha mı ekleniyordu . "Alev senin ne işin var burada" dedi Ateş.
İsimlerinin bu kadar benzer olması beni bir tuhaf yapmıştı. Kız kusursuz güzelliğe sahipti. Kendimi kötü hissetmiştim. Aniden durup iç sesimi dinledim saçmalıyordum. Ateş'i kıskanıyor olamazdım herhalde. Onlara doğru birkaç adım attım.

"Ateş günlerdir neredesin neden hiç aramadın"

"Alev benim işim gücüm var seni ilgilendiren bir durum yok" Ateş'in sesi sert ama kararlı çıkmıştı. "Bak Ateş ben senin sevgilinsem bana haber vermek zorundasın" dedi. Sevgili mi ? Sevgili beynim bu kelimeleri tekrar ederken Ateş gözlerini bana dikmişti. Ona karşı sahte bir gülümseme atıp kızın iğrenç bakışları arasında merdivenlere yöneldim. Arkama hiç bakmamıştım.
Ateş' in yanından geçerken "kusura bakma Ateş bey siz devam edin"dedim. Kız beni baştan aşağıya süzerek "iyi olur" dedi. Utanmıştım.
Salak Çisem ne zannediyordun Ateş'in sana değer verdiğini mi? Bir kendine bak birde şu kıza?
Aciz Çisem! Uçurumda Çisem! Ateş haklıydı ben sadece hizmetçiydim. Odamın kapısını açıp kendimi yatağa attım. Hava kararmak üzereydi. Gözlerimi kapatıp düşünmeye başladım. Şeytanın Meleğimle kavga ediyordu. Bir yanım Çisem Ateş'e sadece yardım ediyorsun devam et derken diğer yanım bırak git diyordu.
Bu ikilemi tek elimle yok ederken ayağa kalkıp aynaya yöneldim. Birkaç dakika kendime bakıp ağlamaya başladım.Bedenim yorgun düşmüştü. Etrafımda değer verdiğim tek insan yoktu. İki elimi cama koyup kafamı önüme eğdim. Ben Ateş'i mi kıskanmıştım. Bu olamazdı. "Kendine gel Çisem"diye kendime bağırıp bir elimle yaşımı sildim. Saçlarımı bir elimle düzelterek derin bir nefes aldım.
Zil çalmıştı. Kapıyı açınca Seçkin Hanım'ın sesini duydum. "Alevcim hoşgeldin" gülüşme sesleri evde yankılanmıştı. Hızlıca merdivenlerden inip Seçkin Hanım'a yöneldim. Ateş hala bana bakıyordu. Ona gözümü iliştirmeden "Seçkin Hanım birazdan bir arkadaşım gelecek dönem ödevimle ilgili birkaç soru sorabilir miyim"dedim. "Aa tabi Çisemcim. Bu arada bu Alev Ateş'in sevgilisi "Alev'e dönüp "buda Çisem Ateş'in özel hizmetçisi" deyip sustu. Yer çekimi beni alt etmişti.
Etrafdaki sesler bana işkence gibi geliyordu. Kız alaycı bir gülüş atıp "ah tahmin etmiştim zaten hizmetçi olduğunu" dedi.
Kızın söyledikleri kulağıma nakşederken birinin kolumu dürttüğünü fark ettim. "Çisem kapıda biri seni sorup duruyor" evdeki diğer hizmetçi kolumu sıkıyordu. Kendime gelmiştim. Bu Tekin olmalıydı. Hızlı adımlarla kapıya yönelip Tekin'e "hoş geldin" dedim. Gelmesi beni mutlu etmişti. Bu soğuk evde konuşacak biri iyi gelebilirdi. Çok içten bir şekilde sarılıp onu içeri aldım. "Biz odaya çıkıyoruz Seçkin Hanım bir isteğiniz olursa seslenirsiniz" dedim.

Ateş'ten

Alev'in gelmesini hiç beklemiyordum. Bugün gelmese bir sevgilim olduğunu unutmuştum. Annem Alev'e değer veriyordu. Onun yanında Çisem'i küçümseme si benim bile hoşuma gitmemişti. Ona karşı nasıldım? Çisem ne hissetmişti? Kıza bakmaya bile yüzüm yoktu ama bunu belli etmemeliydim. Tekin itinin bu evde ne işi vardı. Çisem ile aynı odada olmayı bırak aynı havayı bile soluyamazdı. Buna izin veremezdim.   

Seçkin Hanım "Tamam canım keyfinize bakın" dedi. üç çift göze aldırmadan odaya çıktık. Kapıyı kapatırken " neydi bu şimdi Seçkin Hanım mı . Ateş kuzenin değil mi?" Dedi Tekin yatağıma otururken. Şimdi bu işten yırtmalıydım o an onu söylememeliydim. Tekin'in Gözlerine bakmadan cama yöneldim. Yalan Konuşurken gözlerim beni hemen ele verirdi. " Kuzenim. Seçkin Hanım'la yani halamla pek aram yoktur. Başkalarının yanında Seçkin Hanım derim" dEyip konuyu kapatmak istedim. Tamam saçma ve inanılması zor bir yalandı.
Ama şimdilik bununla idare edebilirdim. Tekin anlamamış gözlerle bakarken "masama geç soruları hazırlayalım" dedim. bu gece sorunsuz bitebilir miydi bilmiyorum. Çalışma masasına geçtiğimizde "bak ben pek bu ödev işlerinden anlamam " dedi Tekin. "sorun yok beraber hallederiz" gülümseyip önüme boş bir kağıt çıkardım. "Seçkin Hanım'a soracağız ilk önce sorularla başlayalım."
~~~

GİRDAPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin