~သံယောဇဉ် ~
အပိုင်း(၅)
"ငုဝါ နင် အဆင်ပြေလား......ငါကျောင်းရောက်မှမမေးချင်လို့."
စက်ဘီးစီးရင်းနဲ့ မေသူက စကားစလာသည်။
"ဘာကိုလဲ မေသူ......."
"အော် .....နင့်အဒေါ်အိမ်ထောင်ပြုသွားတော့ နင်
အဆင်ပြေရဲ့လားလို့ နေရထိုင်ရတာ...."
"အင်း.....အဆင်ပြေအောင်နေရတာပေါ့ဟာ.....အဓိကက ငါ့အဒေါ်စိတ်ချမ်းသာဖို့ဘဲဟာကို.."
"အဲ့လူနဲ့ရော ခင်လား..."
"တီပိုးယောကျ်ားဆိုတော့ ငါဦးလေးဘဲပေါ့...တီပိုးခေါ်ခိုင်းသလို ဦးငယ်လို့ခေါ်ရတယ်......"
"အေးပါ နင်အဆင်ပြေရင် ပြီးတာဘဲ..... စာမေးပွဲနီးနေပြီမိုလို့ နင်စိတ်ဆင်းရဲမှာစိုးလို့သာ..."
"သိပါတယ်.....မေသူရဲ့.....ငါလည်း နင့်ကို အဲဒါ့ကြောင့်
ချစ်ရတာ.."
မေသူက ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်သူငယ်ချင်းလည်းဟုတ်သလို
ငုဝါအတွက် အစ်မတစ်ယောက်လိုလည်း အစစအရာရာ
စောင့်ရှောက်သည်။ မေသူက ငုဝါထက်လပိုင်းလောက်လည်းကြီးသည်။
အကိုတွေအများကြီးကြားထဲက မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပါတာမို့ လူပုံစံက ယောကျာ်းလေးဆိုက်ဂိုက်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖြစ်နေသည်။ သို့ပေမယ့် မေသူက မိန်းကလေးတစ်ယောက်
ရှိသင့်သည့်အလှအပများနှင့် ပြည့်စုံပြီး ချစ်ဖို့လည်းကောင်းသည်။ငုဝါအတွက်လည်း.တကယ့်ကို
သူငယ်ချင်းကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်လို့နေလေသည်။
ဝှီး......ဘေးနားက ရုတ်တရက် ဘရိတ်အုပ်သံကြောင့် ငုဝါလန့်သွားရသည်။
"သူရတည်တံ့.....ကျစ်.... လန့်လိုက်တာဟာ..."
.
ပြိုင်ဘီးအပြာပေါ်ကနေ သူက ပခုံးနှစ်ဖက်တွန့်ပြသည်။ ဒါ သူသက်သက်လုပ်သည်ဆိုသည့် သဘောပေါ့....
"ဟေ့ကောင် ဘီးတွေဘာတွေနဲ့.....ဘာလဲ မင်းဖားသားကြီးက ကိုယ်ပိုင်ကားနဲ့လိုက်မပို့တော့ဘူးလား...."
YOU ARE READING
~သံယောဇဉ်~
Romance. ကိုကို.......ငုငယ်ကို မချစ်ဘူး..... ကိုကိုချစ်တာ ရနံ့မွှေးတဲ့ပန်းတစ်ပွင့်ကိုဘဲ..... ငုဝါလို့ ပန်သူမဲ့တဲ့ပန်းကို ကိုကိုချစ်ဖို့ ကြိုးစားမလာဘူး.... သံယောဇဉ်ဆိုတာ မထားသင့်တဲ့အရာတစ်ခုဘဲ.....သံယောဇဉ်တွယ်မိသွားရင် အရာရာဟာ အရှုံးပေးဖို့ဖြစ်တည်လာတာ...
