LAKAYIT

21-SÖZ

Abi okulu bulan oruspu çocuğu kim amk

Ulan resmen günlerdir başımı ödev adı verdikleri illetten kaldıramadım lan

Üstüne bir de anam kadın telefona kısıtlama getirdi sanarsın ilk okul bebesiyim

Neymiş efendim? Telefona bakmaktan bir bok olacağım yokmuş! Ders çalışmıyormuşum, böyle nasıl hukuk okuyacakmışım? GÖZLERİNİN ÖNÜNDE 10 SAYFA YAZI YAZDIM AMK

Ya hepsini geçtim anam kadına diyom ben hukuk okumam diye resmen fetöcü ilan ediliyoruz.

Diyorum ki ben radyo ve televizyonculuk, halkla ilişkiler okumak istiyorum bana diyo boş iş.

Kafayı yiyecem oğlum

Neyse bu konu çok uzadı.

Bu bölümü de daha şimdi yazdım. Günlerdir aklımdan senaryoyu oluşturmuşm yazamıyorum diye kafayı yedim amk

Galiba deliriyom

Neyse siz beni boş verin zaten niye burayı okuduysanız

Abi ciddi ciddi kendimle çelişiyorum

╾━╤デ╦︻

Akay Gürgen

Ellerimi arkamda birleştirmiş, rahat pozisyonunda karşımdaki on Lakayıt adayını izliyordum. Hepsi hazır ola geçmişti ve pür dikkat beni inceliyordu. Yüzümde göz altıma kadar gelen bir maske vardı. Şuan karşılarında Akay olarak değil, Lakayıt olarak duruyordum. Ve büyük ihtimal benden gelen kan kokusunu alıyorlardı. İşkenceden çıkar çıkmaz buraya gelmiştim çünkü.

"Sizler sadece asker değilsiniz. Bordo berelilerden bile daha önemli bir mevkinin adayısınız." Derken sesim sakindi. Aynı gözlerimin ifadesiz olduğu gibi. "Herşeyin en iyisi olmak zorundasınız!" Diye aniden bağırdığımda birkaç kişi sıçramıştı. Yine Lakayıt ses tonumla konuşmuştum ve bu ton bir tık(!) korkutucuydu. Gerçi, şuan benim Lakayıt olduğumu bilmiyorlardı. Eğitmen sanıyor olmalılar.

"Birçok şey göreceksiniz! Sadece hedefinize odaklanacaksınız! Gerekirse varlığınız bile dünyadan silinecek! Sizler imkansızı başarmak için seçildiniz!" Bu sefer öfkeliydim. O kadar eğitime rağmen puanları yüzü bile geçemediği için büyük bir hayal kırıklığı içindeydim.

"Birçok şeye şahit olacaksınız! Gerekirse delireceksiniz!" Durdum. Hepsiniz gözlerine tek tek baktım. Gözlerinde her ne kadar saklamaya çalışsalar da çekingenlik vardı.

"Benden gelen kan kokusunu alıyor musunuz?" Gözüm hapşıran çocuğa kaydı. Sert bakışlarımın hedefi olan çocuk gözlerini kaçırdı hemen. "Bu koku sizin kimliğiniz olacak!"

"Canınızın bir değeri olmayacak! Tek gâyeniz devlet! Tek işiniz devlet! Tek dostunuz devlet! Sizler ne olursanız olsun, devletin olacaksınız! Ve bu kan kokusu da bunun imzası olacak!" Aralarında dolaşmaya başladım. Gerginlik hat safhadaydı.

"Az önce bir işkenceden çıktım." Dedim bu sefer sakinlikle. "Öldürdüğüm it haindi. Aramıza asker olarak sızmıştı. Daha acılı ölümü hak edecek şeyler yapmıştı." Tekrar eski yerime geçtim. "İşkence ile öldürdüm."

"Şunu unutmayın, eğer Lakayıt olursanız işkenceler hayatınızın bir parçası olacak. O kadar çok ölüm göreceksiniz ki buna bağımlı hale bile geleceksiniz. Uygunsuz sahnelere tanık olacaksınız. Bazen akıl sağlığınızdan şüphe edecek, insan olduğunuzu unutacaksınız. Sağlam akıl, dayanıklı bir mideye ihtiyacınız olacak. Ve sonuçlarınıza bakıyorum da..." başımı yavaşça iki yana salladım. "Hepiniz birer hiçsiniz!"