LAKAYIT

28-TANIDIK

Yine muazzam bir şarkı yine ben hxbfjdhdn

Bu şarkıyı Akay'a armağan ediyorum IXBDIBFIDJ

Selamlar olsun size ey tüfek-i piyadeler

Güzel bir bölümle karşınızdayım, iyi okumalar!

╾━╤デ╦︻

"Önceki bölümde Akay test sonuçları nedeniyle mide bulantısı yaşayıp kusmuştu. Ardından içindeki tüm öfkeyi Dinçer ailesinin evini dağatarak çıkarmıştı. Sonra Yuva'yı arayarak Ötüken timinden çıkışını istemiş, ailesinden ona kalan mirası da Şüheda'ya devretmişti. Ardından Lakayıt karargahına gitmek için Kuzgun tugayına gitmiş, orada Mir'in abisi yarbay Emir ve Mir ile karşılaşmıştı. Şırnaka gitmek için helikoptere bindikleri zaman helikopter vurulmuş ve düşüşe geçmişti."

"Nabız düşüyor!"

"Hastayı kaybediyoruz! Şok cihanızı hazırlayın!"

"Bilinci açık! Narkoz verin!"

╾━╤デ╦︻

"Özür dilerim..." Çok tanıdık gelen bir ses vardı. İçimde bir sıcaklık hissettim. Birisi elimi tutuyor olmalıydı. Sadece tutmuyor, baya baya sıkıyordu. Konuşmak istedim. Ancak nefes bile alamıyordum. Aldığım her nefes göğsüme bıçak saplanıyormuş gibi bir hissiyat veriyordu.

Sen kimsin?

Ses fazlasıyla tanıdıktı. Zihnimde yüzü canlanıyordu, adı yankı yapıyordu ancak bir türlü söyleyemiyordum. Gözlerimi açmaya çalıştım. Olmadı. Sadece denemek bile acı veriyordu.

"Tahmin etmem gerekiyordu." Bu her kimse sesi acı çekiyormuş gibiydi. Elini alnımda hissettim. "Celal!" Diye aniden bağırdı endişeyle. "Ateşi var!"

╾━╤デ╦︻

Etraf sessizdi lakin kulağımda bir çınlama vardı. Başım herzamankinden de fazla ağrıyordu. Resmen her bir kemiğim kırılmış gibiydi. Yine elimde bir el hissediyordum. Çektiğim acıyı zor da olsa boşverip gözlerimi hafifçe araladım. Her şey bulanık görünüyordu ancak çok tanıdık gelen bir adamı seçebilmiştim. Elimi tutuyordu. Bir sandalyeye oturmuştu. Bacakları hafif aralıklı, kollarını dizine koymuştu ve kafasını aşağı eğmişti. Daha fazla gözlerimi açık tutamadım.

╾━╤デ╦︻

Sanki birisi göğsüme yumruk atmış gibi aniden derin bir nefes alarak öksürdüm. Canım o kadar çok yanıyordu ki inlememe engel olamadım. Boğazım ağrıyordu.

"Su." Sadece bu küçük kelimeyi bile zorlukla söylemiştim. Burnumun üstü de dahil ağız çevremde her ne varsa birisi onu çıkartı. Dudaklarıma bir şeyin değdiğini hissettim. Birisi bana yavaş yavaş su içiriyordu. Suyu benden uzaklaştırdıktan sonra derin nefesler aldım. Her yerim ağrıyordu.

"Celal!" Ses bu sefer rahatlamış çıkıyordu. "Celal! Uyandı lan, uyandı!" Kendimi zorlayarak da olsa gözlerimi açabilmiştim. İlk başta bulanık olsa da görüşüm sonunda netleşmişi. Gözümün gördüğü ilk kişi sarışın bir doktordu. Bu haldeyken bile yüzümü buruşturdum.

Esmer bomba yok muydu lan? Bula bula civciv mi buldunuz?

Gözüm daha sonra biraz ilerideki adama değdi. Kaskatı kesildim. Odadaki bip bip sesleri aniden hızlandı. Adamın yüzünde yoğun bir endişe ifadesi oluştu.