LAKAYIT

41-DÖRTLÜ'nün YADİGARI

YEPYENİ BİR BÖLÜMLE DAHA MERHABA PİYADE TÜFEKLERİİİİİİİ

Anam içime bir enerji doğdu kesin belam sikilecek ಠ⁠‿⁠ಠ

Çerezlik bir bölüm oldu bu belirtmek isterim sonra bana küfür etmeyin şizofren gibi kahkaha atıyorum ailem yakında beni kapatacak bir yerlere sorumlusu siz olursunuz cuvdhncj

Bu bolüm öncekiule bağlantılı olmadığı için önceki bölümde olanlar hatırlatması yapmayacam çünkü bu bölümde geleceğe büyük bir katkıda bulunacak geçmişi okuyacağız :)

Tamam hadi bölümü okuyun lan gülesim geldi

╾━╤デ╦︻

29 Yıl Önce
Yazardan

Karaca, elindeki anahtarı kapının deliğine sokmaya çalışırken açıkçası büyük bir savaş veriyordu. Efsun ise onun biraz arkasındaydı. Bir ağaçla kavga ediyordu.

"Abicim çekil yolumdan." Dedi Efsun, ağzını yaya yaya. Başı dönüyordu, ayakta duramadığı için de bahçenin çitlerine yaslanmıştı. "Fidye mi istiyorsun?" Kaşlarını çattı. "Ben niye sana para veriyorum? Sen ver lan!"

"Ya Efsun." Karaca her harfi uzata uzata. Sesi çok neşeli çıkıyordu. "Odun o." Derken anahtarı düşürmüştü. "Kuzey'e benzemesinden de mi anlamıyorsun?"

"A..." Efsun'un şaşkınlıkla gözleri büyüdü. "Benziyor cidden." Topuklu ayakkabılarının üzerinde daha fazla duramayınca ayakkabıları çıkarıp eline aldı.

"Efsun gel şunu yap." Diye homurdandı Karaca. Elindeki anahtarı Efsun'a uzattı. Her ikisi de çakır keyifti.

"Hassiktir ya." Diye yakındı Efsun. Kendisinin kapılarla hiç arası yoktu. "Ben kapı sevmem, Kara." Diye homurdandı. Bunun üzerine Karaca'nın gözleri doldu.

"Ama kapım sana aşık olmuş!" Yere oturdu ve sızlanarak ağlamaya başladı. "Eğer kapımı sevmezsen ona söylerim o da Güney'i sever!"

"Kimse benim yavuklumu sevemez!" Diye bağıran Efsun, sinirle çantasından tabancasını çıkardı. Kendisi bir MİT istihbaratçısıydı. Her ne kadar izinde olsa da yine de silahını daima yanında taşıyordu.

"Kapım artık Güney'i seviyor! Evlendireceğim onları!" Diyen Karaca'yla bir silah sesi duyuldu. Efsun, kapıya ateş etmişti.

"Onunla ben evleneceğim! Senin kapını öldürürüm! Siktim öldü hatta!" Demesiyle kapı aniden açıldı. Kuzey ve Güney, ellerinde silahlarla karşılarındaydı.

"Lan?" Diyen Kuzey, bir Efsun'a bir de karısına bakıyordu. Ağzı açık kalmıştı. İki kadın, ikisi de sarhoş, biri sinirli öteki huysuz.

"Nerdeydiniz siz?!" Güney endişeyle Efsun'a doğru yürüdü. "Arıyoruz açmıyorsunuz, sürekli gittiğiniz yerlerde de yoktunuz, mesajlara da dönmediniz!" Silahını beline koydu.

"Sen konuşma lan!" Diye bağıran Efsun, aynı zamanda silahı Güney'e çevirmişti. "Bu kapı sana aşıkmış! Seninle evlenecekmiş! Kuyruk mu salladın sen buna?! Niye sana göz dikti bu koduğumun kapısı?!"

"Sen kapının aşkına karşılık verseydin o da Güney'i istemezdi! Senin suçun!" Diyen Karaca, hemen savunma ve saldırıyı aynı anda gerçekleştirdi.

"O..." Dedi Güney hayretle. Elini gelişi güzel salladı. "Bunların kafa uçmuş." Efsun'a doğru yavaş adımlarla ilerledi. "Efsun, güzelim, ben daha seninle evlenememişim. Ne yapayım kapıyı?"