အသွင်(completed)

Part-26🍇

Zawgyi

ႏႏႈတ္ဆက္ခါနီး ေနဝန္းညွို႔ညွို႔ဝယ္ ေတာင္သမန္ ကန္ေရျပင္အတြင္းသို႔ ေခါင္းလွ်ိုေနကာ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္း တိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မည္။ေလက တစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ မိုးက တစ္ေတာက္ေတာက္ မ႐ႊဲေသာ္လည္း ေကာင္းကင္တစ္ခြင္ အုံမိုင္းကာေန၏။ ခပ္လဲ့လဲ့ ေရျပင္ေပၚ၌ အဆုပ္လိုက္အဆုပ္လိုက္ ေလႏွင္ရာ လြင့္ေမ်ာေနေသာ ေဗဒါတို႔သည္ မည္သည့္အရပ္၌ ကမ္းကပ္မည္ကိုမသိ။

ဦးပိန္တံတားက သမီးရည္းစားေတြအတြက္ လာေရာက္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ေနရာတစ္ခုတဲ့ ၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မညီညာတဲ့ တံတားၾကမ္းခင္းေၾကာင့္ အမွတ္မထင္ ကိုယ္ဟန္ေလးယိမ္းယိုင္သြားေသာ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူအေပၚမွီတြဲကာ ပိုမို ရင္းႏွီးထိေတြ႕နိုင္ၿပီး ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးစရာ အခ်ိန္ေလးေတြကို ပိုင္ဆိုင္နိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ႕ကိုပင္ တံတားေပၚေလွ်ာက္ရင္းႏွင့္
သတိရမိေလသည္။ ဘယ္အခ်ိန္တုန္းက ဖတ္ခဲ့ဖူးသည္ကိုေတာ့ လႊမ္း မမွတ္မိေတာ့။ စာအုပ္ေတြ၊ဝတၳဳေတြနဲ႕ အကြၽမ္းဝင္ခဲ့သူမဟုတ္တာေၾကာင့္လဲ ပိုၿပီး ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပင္။
ဒါေပမယ့္လည္း တစ္ခါတုန္းက ေသာ္ကရဲ႕ စာအုပ္ေတြကို ဝင္ေမႊၿပီး ထိုင္ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဝတၳဳထဲက ထိုအခ်က္ကိုသာ မွတ္မွတ္ရရရွိေနေသး၏။

လႊမ္း သက္ညာတို႔ ဒီမွာ ခနထိုင္ၾကမလား

ေနရာတစ္ခုအေရာက္မွာ ရပ္လိုက္ၾကၿပီး တံတားေပၚေလွ်ာက္လာစဥ္တစ္ေလွ်ာက္လုံး မလြတ္တမ္း ကိုင္ထားခဲ့သည့္ သက္ညာလက္ေလးကို လႊတ္လိုက္ရသည္။ ထိုင္ခုံတစ္ခုတည္းထိုင္ေနေသာ္လည္း ေခါင္းတစ္လုံးပိုသာေနသည့္ လႊမ္းအရပ္ေၾကာင့္ သက္ညာက ခပ္ပုပုေလးျဖစ္ေန၏။

မ်က္စိေရွ႕တြင္ရွိေနေသာ ေနဝင္ဆည္းဆာရယ္၊ မ်က္စိတစ္ဆုံး
ေတာင္သမန္အင္းႀကီးတို႔က မိုးသက္ညာေလာက္ပင္ လႊမ္း၏စိတ္အာ႐ုံကို ဖမ္းစားရန္ကား မစြမ္းနိုင္။
ကန္ေရျပင္ကို ၾကည့္ေနေသာ သက္ညာမ်က္လုံးတို႔က တလက္လက္၊
အၿမဲတေစ ယုယစြာ ၿဖီးလိမ္းေပးေလ့ရွိတဲ့ ဆံႏြယ္တို႔က တံတားေပၚလာခတ္လာသည့္ ေလအေဝ့မွာ ကခုန္ေနသည့္အလား ေလႏွင့္အတူယိမ္းကာေနသည္။