common • zayn

new beginnings are here

Zayn'in kollarının arasına yatmış beraber camdan dışarıyı izlerken birazdan gazinoya, kumar oynamaya gidecektik. Buradaki son günlerimiz olduğunu tahmin ediyordum. Fazlasıyla kalmıştık.

Telefonu çalınca kolunu komodine uzatan Zayn aramayı cevaplamış, kulağına götürerek karnıma sarılı olan koluyla belimi okşamaya devam ederken "Ne var?" demişti.

Karşıdaki kişinin neler dediğini duyamadım. Ancak sıkılaşan tutuşundan bir şeylerin ters gittiğini anında anlayarak yüzümü ona çevirmiştim. Kısa bir süreliğine bana bakıp cama doğru dönerek karşısındaki kişiyi cevapladı.

"Buraya bunun için gelmedim amına koyayım."

"..."

"Bir sikim yapmayacağımı söyle onlara. Sıkıntısı olan beni arasın. Seni göndermesinler."

"..."

"Sana ne diyorum?" dedi öfkeyle. "Oraya gelip ufak beynine bizzat sokmamı ister misin? Bir sikim yapmayacağım. Uzatma."

"..."

"Kadeem'in ne düşündüğü umrumda değil. Ayak işlerini ben yapmayacağım hiçbirinin."

Hattın ucundaki ne dediyse "Anlamıyor musun amına koyayım?!" diye bağırdı. "Siktirtme patronlarını bana." Kolunu okşadığımda bakışları beni bularak yumuşamış, iç çekerek "Beni bir daha sakın arama." demiş ve yüzüne kapatmıştı.

Merakla sordum. "Bir sorun mu var?"

"Bazı mallar ve birkaç milyon dolar çalınmış. Sikimde değil."

"Senden ne istiyor ki?"

"Kimin yaptığıyla ve bedelleriyle ilgilenmemi tabii. Umrumda değil, ben sadece seninle ilgileniyorum."

Bu çok, çok büyük bir adımdı. Uzun zamandır duymayı beklediğim tek şey bile olabilirdi. Her zaman nefret etmiştim içinde bulduğu ortamdan ve yaptığı işlerden, şimdi umursamayarak dışında duruyor, benimle ilgileneceğini söylüyordu.

Gülümsemem onu da gülümsetti.

"İnanamıyorsun değil mi?" diyerek devam etti konuşmaya. "Bu cehennemden asla kurtulamayacağımı sanıyordum. Ama seninle birlikte gelen her sorumluluk beni daha da aşık bir adam yaptı sadece. Bu yüzük var ya," Yüzüğün takılı olduğu elimi kaldırarak üzerini öptü. "Bunun çıkmaması için gereken her şeyi fazlasıyla yapacağım. Bana evet dediğin için bir kere bile pişmanlık duymayacaksın."

Heyecanla konuştum. "Yani bırakıyor musun her şeyi? Kendi başlangıcımızı mı yapacağız?"

"Kendi hayatımızı kuracağız." dedi beni bir baş sallaması ile onaylayarak. "Her şey çok güzel olacak. Nerede yaşamak istersen orada yaşayacağız."

"Londra?"

Omuz silkti. "Nereyi istersen."

Hafifçe güldüm. "Yeni evimizin duvarına da sik çizecek misin?"

Kahkaha atarak beni daha sıkı sarıp üzerime çıktı ve boynuma öpücüklerini bırakmaya başladı. "Evimizin duvarına öyle bir şey yapmayacağım, ama bahçe duvarları için söz veremem."

"Sana aşığım Zayn."

"Ben sana aşığım, Hazel Malik."