common • zayn

reza pedra

Ertesi sabah gözlerimi alarmımın sesiyle açtığımda kapatmak üzereydim ki üstümden uzanan bir kol benden önce davrandı. Alarmımın rahatsız edici sesi susarken bir şeylerin farkına vardım.

Gece sırtım yastığa dayalı bir şekilde otururken Zayn'in başı kucağımdaydı.

Şimdiyse yatağa uzanmıştım ve başım Zayn'in göğsündeydi.

Aceleyle başımı kaldırıp yüzüne şaşkınca baktığımda "Ben yapmadım," dedi. Gülmemeye çalıştığını fark edebiliyordum. "Evet, belinin büküleceğini fark edince ben yatırdım yatağa ama emin ol bana sarılmanı beklemiyordum."

"Rüya falan görüyordum sanırım." Kalkıp kendime kıyafet aldım.

"İşe mi?"

"Aynen, geç kalmamalıyım."

"Tamam... Oldu o zaman."

Konuşma çabası gerçekten tatlı ve komikti. Ne diyeceğini bilemez halleri... Garip.

Burada bekleyeceğini bildiğimden cevap verme gereği duymayarak banyoya gidip giyindim, odaya döndüğümde pencerenin önünde sigara içiyordu.

"Zayn," dedim dikkatini bana vermesi için.

Vücudunu bana döndürürken henüz yarısını içmiş olduğu sigarayı camdan attı.

"Hazel?"

Neredeyse Beni kafeye bırakır mısın, demek üzereydim ki kendimi durdurdum. Siktir, ne yapıyordum?

"Yapacak bir işin yok mu? Ben çıkıyorum."

"Beraber çıkalım. Seni bırakırım." İçimden geçip dile dökemediğim şeyi teklif etmesi beni rahatlatmıştı. Reddetmedim, aksine sıcak bir gülümsemeyle başımı salladım. Yüzünde yine aynı şaşkınlık vardı. Bir şey söyleyerek veya bir soru sorarak anın büyüsünü bozmak istemediğinden gülümsememi izledi, onun da yüzüne bir tebessüm yerleştikten birkaç dakika sonra arabadaydık.

Dün sanırım Zayn'in en savunmasız halini görmüştüm. Saçlarıyla oynamamı isteyişi, lütfen diye mırıldanışı ve başını kucağıma bir çocuk gibi yerleştirişi... Sert imajının aksine kalbi hassastı.

"Elbisen güzelmiş." Düşüncelerimden beni çekip çıkardığında üstümdeki elbiseye baktım. Uzun kollu, boğazlı, gri bir elbiseydi. Normaldi aslında. Öylesine önünden geçtiğim bir mağazadan almıştım.

"Teşekkür ederim."

Sessizlik olduğunda elimi uzatıp radyoyu açtım. Şanslı günümdeydim sanırım çünkü en sevdiğim şarkılardan biri çalıyordu ve çoktan söylemeye başlamıştım. Harika bir sesim yoktu ama bundan utanmazdım. Şarkı söylemek, saçma sapan dans etmek özgür hissettiriyordu. Özellikle yağmurun altında.

Şarkı bitince aynı zamanda yağmur yağmaya da başlamıştı. Hafifçe gülümseyen Zayn "Sia sever misin?" diye bir soru yöneltmişti.

"Bayılırım!"

"En sevdiğin şarkısı ne?"

Nasıl seçebilirdim ki?

"Seçmek çok zor... Galiba Flames. Ya da Angel By The Wings."

"Helium da harikadır."

"Onu nasıl unuturum? Helium cidden çok güzel. Kadın resmen şarkı söylemek için yaratılmış."

"Hiç canlı gördün mü?"

"Garsonluk yapıyorum ve konser biletini kahve ile ödeyemem herhalde."

Kıkırdayıp cevap vermediğinde kafenin önüne varmıştık. İnmeden önce "Sen?" diye sordum ona. "Sen hiç canlı gördün mü?"