✓ | Sweet Vanilla Kiss

CHAPTER 33

[Chapter 33]

Charles

Two days had already passed ever since that night between me and Brainwelyn.

Not that I'm still expecting her to be absent, maaga pa naman at may pag-asa pang papasok siya.

Sa pagtitimpla ko ng sariling kape, hindi bumabaling paalis ang isip ko tungkol sa kaniya. In fact, malala na ata ako, ngayon lang ako dumating sa puntong kakailanganin kong magtimpla ng sariling kape, mapaagan lang ang sarili ko.

How can I not worry about her? The guilt is still haunting me for hurting her feelings, most importantly--her heart.

But as I thought of, I knew it was going to happen. Noong gabi ng kaarawan niya pa lang, nasabi niya na ang nararamdaman niya para sa 'kin na inakala kong bunga lang ng pagkalasing niya; turns out--totoo pala.

The flashbacks of the past bothered me again.

"Ranny. . sorry. . ikaw ang favorite teddy bear ko, mahal ko."

"Pero. . . mahal ko din si Charles."

"So it was true afterall," bulong kong kutob sa sarili.

It didn't end there at all, because as I ran through my hair out of guilty frustration, the thoughts continued to push me to my edge.

Hanggang sa masabi ko na ang salitang dapat sa una pa lang ay nasabi ko na.

"I'm sorry."

Sa oras na mabigkas ng dila ko ang paumanhin saka sumakto akong nakarinig ng kung anong bukas ng pinto. At nang lingunin ko ito, bumati sa akin ang pamilyar na mukha ng isang babae.

Ang pinakaiintay ko. Ang pinakakinakatakot kong mawala.

Dahil bumalik na siya.

Binukas ni Brainwelyn ang pinto nang nakaabang ang kaniyang masiyahing ngiti, "Good morning, bossing ko!" Just like the old times. Para bang pinatikim sa akin muli ang mga nakasanayan naming oras na magkasama.

That smile was all I could live for. My happy pill.

Sinugod niya ako ng isang mahigpit na yakap mula sa aking likod bago siya dumeretso sa staff room para magpalit.

I must admit--that hug surprised me. Hindi ko inaaasahang gagawin niya iyon sa kabila nang mga nangyari sa aming dalawa.

I just really thought. . . . she'd be distant to me. Pero nakakapagtaka't parang nag-comeback lang siya in a much better version of her.

I wonder what's up to her?

. . . .

Pagbalik niya sa trabaho ay umistasyon na siya agad sa cashier at ako naman ay pinilit niyang manatili lang sa coffee making area habang inaasikaso niya ang mga customer.