CHAPTER 34

15 5 0
                                    

[Chapter 34]

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

[Chapter 34]






Charles

Nagulat na lamang ako nang bigla akong tawagan ni Claudia sa gitna ng trabaho ko. Mukhang hindi niya talaga kabisado ang schedule ko.

"Hello, Seb?" tawag niya mula sa cellphone.

Sinagot ko rin itong agad, "Yes?" tipid kong tugon.

Hindi na bago sa akin ang ganiyang pakikipag-usap. Alam ng mga taong nakapaligid sa akin na matipid akong makipag-usap. . . sa mga taong walang halaga sa 'kin.

But I guess, the difference it makes is that--me and Claudia used to be so close, and now I've gone distant over her. And it's all her fault, let me remind.

"Okay lang ba na magkita tayo ngayong araw?" aya nito. Pansin ko ring may bahid ng pag-aalangan sa tono nito.

Me? Go with her? No.

"I don't think I have tim-"

"Please!" her persistent insisting.

This is already leaving me frustrated, what am I to do?

"Okay fine," I sighed, "But make it quick."

"Alright, alright! Let's meet at the bar I'll send," sagot niya bago tuluyang natapos ang tawag.

. . . .

I met her on a certain bar, the bar she told me to come to. It looked presentable and quite luxurious for a bar. I know this get-up. Claudia is in serious need.

Mula sa malayo, nakita ko na agad si Claudia. Siya iyong babaeng eleganteng nakadekwatro na mahaba ang buhok at umaalon sa ganda.

Agaw atensyon talaga siya sa suot niya pa lang na light blue loose long-sleeved polo shirt halfly na naka tucked-in sa terno nitong white trousers. Also a pair of white stilettos for her.

Wala sa malay siyang lumingon sa kaniyang paligid. Hanggang ngayon ay hindi niya pa rin ako nakikita.

That way nasilayan ko pa ang puting neckerchief suot niya. She was a perfect sight of a woman of luxury.

This time, I didn't hesitate on approaching her as I walk closer to her. I sat next to her till then.

"I'm glad you came," una niyang bati kasama ang pagngiti niya na halos tumunaw na ng buong pagkatao ko.

"So. . . why did you ask me to come here so urgently?" tanong ko.

I shifted my weight, leaning against the countertop as I settled in to listen attentively to what she had to say.

Her gaze dropped when it's her time to explain. As if some horror is about to greet her.

"Gusto lang sana kita i-confront. . . ," nahihiya niyang buntong.

✓ | Sweet Vanilla KissTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon