Gölgenin Yankısı!

50

Bölüm 51 :  Anılar... :(

☆☆☆☆

     Yankı uyuyordu, neyse ki sağlığı kontrol altındaydı. Onu yatıran bu defa Zait Bey oldu, yeğenini özenle yatırıp üstünü kapatmıştı. Gölge ve ailesine gelirsek mutlu mesut kahvaltı etmişler, ailecek salonda da sohbet etmişlerdi. Şimdiyse aile bireyleri oraya buraya dağılmıştı, kimisi bahçede kimisiyse hâlâ salondaydı. Gölge ise odasının balkonunda kahve içerken sigara tüttürüyordu. Bir yandan da sosyal medyada geziniyordu, reels videolarından izliyordu.

Ne izliyorsa bazen gülümsüyor, bazende gülüyordu. Bahçedekilerse çatık kaşlarla ona bakıyordu, neye böyle güzel gülüyor diye merak ediyorlardı. Gülüşüne sadece kendileri neden olmak istiyorlardı, bu belki bencillikti lakin umursamıyorlardı. Gölge'nin onlardan başkasına böylesine güzel gülmesi her birini huzursuz ediyordu. Gölge onu izleyenlerden habersizce reels izlemeye devam etti. Bazen dikkatini çekerek ve bir o kadar da komik videolar görüyordu. Eskiden bu şeyler onu güldürmezdi, buz gibi bir ifadeyle izler geçerdi. Lakin mutlu bir aile, iyi bir dost bulunca neşeli birisi olmuştu. Sevdiklerine karşı melek, sevdiklerine azrail oluyordu. Dış dünyaya karşı hâlâ soğuk vede mesafeliydi sadece sevdiklerine karşı samimiydi.

Mutlu mesut bi şekilde video bakarken düşen mesajla kaşlarını çattı. Daha sonra aynı numara onu aramaya başladı, kimdi bilmiyordu ama kim olduğunu az çok tahmin ediyordu. Biten sigarayı küllükte ezerek aramayı cevapladı. Balkonun karşısına denk gelen oturma alanında ki kuzenleri ve abileriyse merakla ona bakıyordu. Birşeyler olduğunu anlamış gibilerdi, Gölge ise onların orada olduğunu video izlerken unutmuştu.

Gölge : Kimsin ve niye konuşmuyorsun?

Diye mesafeli sesiyle sordu, saçma sapan şeyler diyip rezil olamazdı. Karşı taraf sustu sustu, birkaç dk öylece bekledi. Gölge ise sabırsızca tekrar konuştu çünkü ortada elle tutulur bir gerginlik vardı.

Gölge : Kimsin?

£ : Merhaba Gölge beni özledin mi?

Diyen sesle derince yutkundu, bu sesi tanıyordu. Yıllar önce çok duyduğu bir sesti, sesin sahibiyle devamlı olmasa bile arada bir aynı masada yemek yerdi.

Geçmiş: Anı 1.

Handan H : Sakın bizi rezil edecek birşey yapma, uslu uslu dur.

Gölge : Başbakan gelmiyor altı üstü babamın yeni ortağı geliyor.

Handan H : Onlar varken de böyle küstahlık yaparsan bodrum katta yatmanı sağlarım. Hah geldiler....

Diyip ona ufak bi çeki düzen verdi, kapı çalıyordu. Merdivenlerden inen eşiyse yanlarına ulaşmıştı, siyah bir takım giymişti. Kendince şık vede tarzdı. Kapı sesiyle gelen hizmetçiyse aldığı emirle kapıyı açınca içeri yeni ortak ve adanın ailesi girdi.

£ : Iyi akşamlar ortak.

Botan B : Iyi akşamlar, hoş geldiniz.

Diyince adam dikkatle Gölge'ya bakarak kendini tanıtmak adına ona elini uzattı. Sesinde biraz sevgi vardı, galiba bu adam çocukları seviyordu. Zaten yanında da 2 çocuk vardı, birisi fazla küçüktü.

£ : Ben Koray Öz, bu da eşim Şule... Bunlarda benim çocuklar Sinan ve Deniz.

Diyerek ailesini tanıttı, ancak Gölge elini sıkmadı hatta konuşmadı. Sadece boş bir ifadeyle yüzüne baktı durdu, bununla ortam gerilince Botan Kara lafa atladı.