( Kimler bırakıpta beni terk etmedi ki
Sende bir kenara at gitsin beni
Her gelen yakıpta kavurdu beni
Savur küllerimi yak gitsin beni
Savur küllerimi yak gitsin beni...Demet Akılın tavsiye ederim, iyi söyler.)
Bölüm 18: Hayal Kırıklığı?
☆☆☆☆☆
Kunter B : Yani demem o ki Gölge'm; beni bi amca olarak bil, bey demene hiç gerek yok. Hem psikolog meselesini de size bırakıyorum, istemezseniz gitmeyin olur mu?
Dedi anlayışlı sesiyle, 1 saatlik süren bi konuşma olmuştu. Bu süreçte psikolog konusu ve resmiyet konusu konuşulmuştu. Çünkü Kunter Bey onun resmi olmasını istemiyordu, genç adama iyi bir gelecek sunmak istiyordu. Ah birde ona ailesine şans vermesini söylemişti, Gölge ne diyeceğini bilemiyordu. Bu adam çok anlayışlıydı ve kendi babasının sevgisini bu adamın sevgisinden bi tık üstün görmüştü. Garipti ki iki adamda aynı kokuyordu, kahve ve sigara kokuyordular.
Gölge : Amca demem sizi rahatsız etmez mi?
Kunter B : Gölge zaten rahatsız olsam bu teklifi sunmam.
Gölge : Pekâlâ, ben artık gideyim daha evime uğramam lazım.
Kunter B : Seni şöför bıraksın.
Gölge : Motorla geldim efendim, hiç gerek yok.
Kunter B : Peki iyi günler sana, yine gel lütfen.
Diyerek Gölge'ye sarıldı, sevgisi fazla babacandı. Insanı mutlu ediyordu, Kunter Bey ayrılmadan nazikçe gencin saçlarını karıştırmayı tercih etmişti. Ancak onun bu hareketi genci tuaf etmişti, bu nedenle sessizce adama bakıyordu.
Kunter B : Yine gelmeni isterim, ister tek gel ister babanlarla gel.
Gölge : Tamam, ben artık gideyim.
Diyerek ordan ayrılmıştı, belli etmese dahi utanmıştı. Kunter Bey'se o gittikten sonra eski yerine oturmak yerine bu defa kendi oğlunun karşısına oturmuştu. Oğluyla Gölge'yi samimi görünce sevinmişti, abi - kardeş ilişkisi içerisinde olmaları güzeldi. Kavga etmiyorlardı, etmemeleri de iyiye işaretti.
Kunter B : Kanarya'm siz iyi anlaştınız demi?
Yankı : Evet, noldu ki?
Kunter B : Birşey yok sadece mutlu olmanızı istiyorum.
Yankı : Değişik birisi, uzaktan bakınca kaba ama yakından bakınca masum gibi geldi. Onu sevdim, iyi abi olur.
Kunter B : Belki de masumdur küçük kanarya'm.
Dedi sevgiyle oğluna bakarak, onu seviyordu. Asla sevmeyi kesmemişti, bedeni kontrol eden ruh umrunda değildi. Insan bir ruhu sever mi bilinmez ama o sevmişti, Gölge'yi hissetmişti. Sevgiye aç bi çocuk olduğunu direkt anlamıştı, ilk zamanlarda ne olduğunu çözemese bile olaylar ortaya çıkınca anlamıştı.
●●●
#: Benim mavişim şirketimize gelmiş ama ben bilmiyorum öyle mi baba? Aşk olsun yani!
Diyen sesle irkildiler, gelen elbette ki Korkut Polatlı idi. Kardeşini burada telefonla oynarken görünce sevinmişti, zaten dün onunla pek vakit geçirememişti. Işleri vardı ve onun üzüldüğünü biliyordu, Yankı ise dünü hatırlamış gibi önüne bırakmıştı. Abisi dünkü yoğunluğun stresiyle ona kızmıştı biliyor musunuz? Onu yanlışlıkla üzmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gölgenin Yankısı!
Teen Fiction"Gölgelerin rengi olmaz" dedi çocuk, derdi vardı bu sesinden bile belliydi. Yırpandığı gözlerinden bile belliydi. Sırf annesi onu sevmiyor diye ölmek istiyordu, yaşamaktan nefret ediyordu....