Bölüm 2. : Eve geliş...
☆☆☆☆☆☆☆
1 hafta sonra
Gölge KaraAnnem yalan söylemiş ben üvey değilim, bunu da gizlice DNA testi yaptırıp öğrendim. Ama nedense annem bana böyle bir yalan attı, üvey olduğumu ima etti. Olmakta istedim biliyor musunuz? Istedim hatta belki öz aile ordan burdan çıkarda mutlu olabilirim diye düşünüyordum. Ama olmadı, yine yanıldım. Öz ailem tarafından istenmiyorum, ne acı! Peki bu tam olarak neyin cezası? Uzun süredir kapalı olan telefonumu alıp açtım, ancak kullanmadığım için şarjı azdı. hemen kablosuyla fişe taktım, ânaaa bizim asker mesaj atmış ya hatta beni aramış.
Üsteğmen Kenan : Çocuk nerdesin?
Üsteğmen : Hey.
1 gün önce gelen mesaj =⤵️
Üsteğmen Kenan : 1 hafta oldu, intihar etmedin demi?
Üsteğmen Kenan : Gölge Kara neredeysen hemen cevap yaz yada şu telefonu artık aç!
Gibi mesajlar vardı, aslında birkaç tane daha var ama okuyacak halim yok. Uykum var, azcık dinlenmek istiyorum. Zaten düşünmekten uyku tutmadı hatta gecemle gündüzüm birbirine girdi. Ölü gibi bembeyaz oldum, iştahım kapandı. Tadım tuzum yok, üstelik huzursuzum. Yatağıma girdiğim an mesaj gelse bile bakmadım, başım çok ağrıyor.
4 saat sonra.
Çalan kapıyla, pardon kırılacak gibi çalınan kapıyla korkuyla uyandım. Bu saatte hangi ayı geldi merak ediyorum, bu ne hiddet? Yavaş ve sarsak olan adımlarımla kapıyı açtığımda yabancı bir adam gördüm, fitti ha...
Adam : Gölge Kara?
Gölge : Evet benim, peki siz kimsiniz? Niye kapımı kıracak gibi...
Devam bile edemeden adam bana sarıldı, siktir ne oluyor amk? Kim lan bu? Ha siktir ya itilmiyordu, hayvan gibi güçlü! Işte o anda dediğiyle kala kalmıştım çünkü bu benim mesaj attığım adamdı.
Adam : 1 haftadır nerdesin sen, niye mesajlara bakmadın? O kadar aradım neden açmadın? Sana birşey oldu sandım farkında mısın?
Gölge : Kenan?
Adam : Evet benim.
Gölge : Bırak nefes alamıyorum.
Kenan : Pardon.
Diyip benden ayrılınca rahat nefes aldım, kaburgam içine geçti. Ne biçim güç var, ne bu? Bir süre sonra daha iyi hissedince ona baktım, o ise zaten beni süzüyormuş. Aga sikecek gibi bakıyor, acaba amacı ne? Yalancı öksürükle lafa girdiğimde tebessüm etmişti. Maviş ha, sarı sarı saçları var. Datlı şey seni!
Gölge : Sen beni nerden buldun?
Kenan : Askerim ya kolay oldu. Eee beni evine davet etmeyecek misin ufaklık?
Gölge: Buyur.
Dedim yol verirken, Allah bilir benim için taaa nerelerden geldi... Lan adam benim için geldi ya, oha! Ama niye la? Altı üstü sohbet ettik, niye geldi ki? Ailem bile bir kere bile gelmezken o neden geldi?
●●○●●
Salonda oturduk kahve içiyoruz, kahveyi elbette türk kahvesi yaptım. Zaten elim yemek vb, şeylere yatkındı, o anda konuşan Kenan oldu. Haa birde adam 26 yaşındaymış ama ben ismiyle sesleniyorum. Buna rağmen kızmıyor, neyse ya derdi ne haltsa elbet öğreniriz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gölgenin Yankısı!
Teen Fiction"Gölgelerin rengi olmaz" dedi çocuk, derdi vardı bu sesinden bile belliydi. Yırpandığı gözlerinden bile belliydi. Sırf annesi onu sevmiyor diye ölmek istiyordu, yaşamaktan nefret ediyordu....