Gölgenin Yankısı!

30

31. Bölüm. : Anonim takılmak isteyip hemen yakalanmak mı?

☆☆☆☆☆

   Yemek sonu aklına gelenle Merdan Bey ile konuşmak istediğini demişti. Bir süre sonra babasıyla birlikte onun çalışma odasına geçmişti. Aile ne konuşacak olduklarını merak etse bile kimse soru sormamıştı. Şimdi babasıyla konuşuyordu, Merdan Bey'se sakince onu dinliyordu.

Gölge : Olduğu yerden beni aradı, gerçi ben çok beklemedim. Hemen yüzüne kapattım.

Merdan B : Yavrum baştan başlayalım, seni kim aradı? Ne zaman oldu?

Gölge : Botan Kara yani üvey babam...

Merdan B : Nasıl izin verirler? Hemen yarın numaranı değiştirelim, belli rahatsız olmuşsun.

Gölge : Oldum çünkü o benim yıllarca hayatımı zindan etti.

Merdan B : Kara gözlüm bana biraz geçmişini anlatır mısın?

Dedi yanına büyük koltuğa otururken, olay başından beri ayakta duruyordu. Ayakta durduğunu yeni fark etmişti, otura otura da onun yanına oturmuştu. Genç adamsa geri yaslanarak yeniden konuşmuştu.

Gölge : Çok uzundur.

Merdan B : Benim zamanım var yavrum, sen rahatça anlat!

Dedi şefkatli sesiyle, genç adam gergince iç çekerek yerinde hafif kaydı. Üvey babası yüzünden, onun verdiği travmalar yüzünden pek rahat değildi. Özellikle de çalışma odasında olmak onu çok getiyordu, huzursuz hissediyordu.

Gölge : Ses dışarı gider mi?

Dedi bu defa, korkuyordu. Üvey babasıyla böyle bi günde odada tekti, oda ses geçirmezdi ve yemekte balık vardı. Bu akşam onlarda balık yemişti, gerçi Gölge sevmediği için yememişti, travması yüzünden sevmezdi. Merdan Bey oğlunun şuan neyden korkuyor olduğunu bilmiyordu ama durumdan rahatsız olmuştu.

Merdan B : Hayır oda ses geçirmiyor, burda konuştukların emin ol burda kalır oğlum. Korkulacak birşey yok, benim için sakin ol.

Gölge Kara

   Sözleriyle daha fazla gerildim, o an kendi kendime 'burası da ses geçirmiyormuş' dedim. Şimdi aynı şeyleri ya burada yeniden yaşarsam? Hayır Merdan Bey beni seviyor, zarar vermez. Vermez demi? O da dövmez, sakin kal Gölge! Dedim kendi kendime ama iyi hissetmiyorum, geçmişi anlatamam ki ben...

Merdan B : Kara gözlüm sakin ol, neden korktun ki şimdi? Söz birşey olmayacak, nefes al!

Dedi korkuyla üstümde ki gömleğimin yakasını hafif açarken, nefes alamıyor muydun? Sahi almıyormuşum, lan nefes alamıyorum ben! Yanımdan ayaklanıp bu defa camı açtı, içeri hava girerken hafif nefes alır gibi oldum. Sakin ol Gölge birşey yok, eski günler mazide kaldı, kapattık bitti.

Merdan B : Tamam anlatma yeter ki sakin ol aslanım, korkulacak birşey yok.

    Gözümden yaş aktığını hissederken o ise beni kolları arasına almıştı, burnuma dolan huzur veren kokusuyla ona sokuldum. Canım yanıyor baba, beni kemerle dövdü diyemedim. Sustum, yine ben sustum göz yaşlarım konuşur oldu. O ise yavaş yavaş saçlarımı seviyordu, sakin olmamı istiyordu.

Gölge : B-baba...

Merdan B : Şişt ağlamak yok kara gözlüm, korkma birşey yok. Kimse sana zarar vermeyecek, ben seni herkesten korurum. Hatta kendimden bile korurum, sana kimse dokunamaz. Korkma artık!