(! bölümün kitabın ilerleyişi ile hiçbir bağlantısı yoktur!)
Selaammm!
Nasılsınız? Kötüyseniz dertleşelim.
Bana soracak olursanız Wattpad yasağından beri iyi değildim ama şuan aşırı mutluyum.
Nedenini biliyorsunuz zaten.
100K OLDUK!
Ellerim titriyor bunu yazarken. Günlerdir hastaydım ve bu haberi almak beni baya mutlu etti.
Okuyucu sayımın yarıya düşmesine rağmen-yasaktan dolayı- 100k olabilmek benim için tarif edilemez bir duygu.
Özellikle Google'da 'gittiği yeri mutlu eden adam' paylaşımı ile çıkmamıza çok sevindim.
(Erişim yasağından dolayı biri paylaştıysa kimin paylaştığına, veya Wattpad başlığında mı öyle yazıyor bilmiyorum. Eğer kitabımın ismini Google a yazarsanız görürsünüz zaten.)
Özel bölüm biraz gecikmeli gelecek size.
O zaman haydi başlayalım!
💙
Bu özel bölümün konusu Kübra ve Alp'in çocukluğu! İyi okumalar dilerim💯
"Evcilik oynayalım mı doktor?"
Sabahtan beri başının etini yemeye ant içmiş küçük kıza bakarak bıkkınca ofladı.
Tamam sevimliydi, minik ve tatlıydı ama durmadan onunla oynayamazdı ki!
Hem evcilik dediği oyunda ona sıkıcı geliyordu.
Alya anne, kendisi baba, yetimhanedeki zorla getirdiği bir çocuğu baba, aynı onun gibi diğer bir kurbanı da amca, dayı veya teyze yapıyordu.
Berkay daha çocuktu. Evlenemezdi ki! Evlensede çocuğu olmazdı!
Saçma bir oyundu bu. Ve Berkay saçma şeylerden haz etmezdi.
"İşim var Alya. Sonra oynayalım olur mu?"
Her ne kadar bazen sinirini bozsada onu kırmak istemiyordu. Çok küçüktü ve çabuk kırılırdı. Yani öyleydi heralde, daha önce hiç bir çocuk büyütmemişti ki.
(Sanki sen çok büyüksün gerizekalı)
Bakışları bir süre ses gelmeyen kıza döndüğünde beyaz elbisesinin uçlarını elleriyle büzüştürmüş, her ne kadar başını eğsede dolan gözleri ile kalbinde bir sızı hissetti.
Al işte, kırmıştı Alya'yı!
Hızla dizlerinin üstüne çökerek sımsıkı kapattığı ellerinin her ikisini de tuttu.
"Tamam üzülme, işlerim senden önemli değil ya. Oynayalım bakalım."
Aslında bir işi bile yoktu ya neyse.
Kızın dolmuş yeşimleri Berkay'ın elalarına vardığında kızaran gözler anlam veremediği bir acı bıraktı küçük oğlanın üstünde.
"Söz mü? "
"Söz."
Gözyaşlarını silerek söz verdi o gün. Her ne kadar onu bırakmayacağına dair verdiğini tutamasada bunu tuttu ve o gün hava kararana, yataklarına gitmek zorunda kalana dek oynadılar.
Bu Berkay'ın her ne kadar hoşuna gitmese de o yine baba, Alya ise anne oldu.
Geleceğin ufak bir fragmanı olduğunu bile bilmeden saatlerce baba ve anne olarak oynadılar.
💙
Vee SON!
Kısaydı biliyorum ama olsun.
Bundan sonra özel bölüm gelir mi bilinmez ama umarım hoşunuza gitmiştir.
Herkes evin yolunu bulana dek gelecek bölümlerde görüşelim♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Serotonin -Asker & Doktor-
RomanceYüzbaşı ve Profesör Doktor ... Vatanı uğruna şehit olmayı kafasına koymuş, bu hedef uğruna acı da dahil olmak üzere hislerinden vazgeçmiş, varını yoğunu ailesine adamış, oldukça başarılı ve katı olmasıyla bilinen kadın bir asker. Yüzbaşı Kübra Ayla...
