UNDER Series #3: Close your eyes, Valentina.

CHAPTER 22

"Disobey me, and instead of Vion's head, it was Chase's head, as you'll see in your room."

My eyes twitch when I look at this man.

Masyado akong nadala sa matatamis na salita nila, at nakalimutang mas masahol pa sa demonyong ang ugali ng mag-asawang ito.

Dumampa ang kung anong bigat sa dibdib ko, habang malalim siyang nakatingin sa mga mata ko.

Hindi ko naman ito maalis, at nakipag laban sa mga titig niya kahit pa ay unti na lang ay babagsak na ang tuhod ko sa takot.

Muling nagbaga ang puot sa dibdib ko sa lalaking ito, at nabuhay ang matinding galit na nararamdaman ko.

Anumang oras ay babagsak na ako sa dito sa kinatatayuan ko dahil sa kabog ng dibdib ko, lalo na ng unti unting lumapit ito sa posisyon ko.

His brows furrowed, as you can see the thundered look on his face. You could see how dark his aura is, which made each of my nerves tremble in fear with every step he took towards me.

"Don't get me wrong, my dear," he quoted as he stopped a few steps away from me. "I was just trying to protect you," he hissed.

Napako naman ako sa kinatatayuan ko nang abutin niya ang ulo ko, at marahang tinapik ito kasabay nang paghawi niya sa mga hibla ng buhok kong kumalat sa mukha ko.

"He wants to kill you, and I want you to kill him first," he foamed.

Sa sobrang dilim ng mga mata niya ay nawawala na ang malalim na asul na kulay nito.

"Ikaw lang makakapag ligtas sa sarili mo-"

"B-bakit niya ako gustong patayin? "Nauutal na tanong ko dahil sa takot.

Kita ko ang maliit na pag ngisi nito na agad niya namang binawi, "Hindi ko alam. I don't know why he wants to kill my precious baby." Inosenteng sambit nito.

Napaigtang ang buong katawan ko nang hatakin niya ako, at biglang yakapin dahilan para subsob ako sa katawan nito.

"I don't know why people want to hurt my princess," he mumbled as he kept caressing my hair. "Everyone is a villain; lahat sila gusto kang patayin... lahat gusto kang kunin sa amin," he professed, which made my brows furrowed.

Puno ng pagtataka ang mukha ko dahil sa loob ng ilang taon, ay ngayon lang ako naka tanggap nang pagbabanta sa buhay ko. Kaya hindi ko maintindihan, kung anong ang sinasabi niya.

"I'm just scared of losing you again." Words from him left me dumbfounded.

Hindi ako ang tinutukoy niya.

"So please, just do what I want you to do because... I can't afford to see you cry again because of how you died." He whined, "Ayokong makitang mamatay ka ulit."

Ulit?

Dahan dahan siyang lumayo sa akin habang may matamis na ngiti sa mga labi.

"So do me the biggest favor and kill the person who wants to kill you," he repeated as he turned his back on me.

Anong sinasabi niyang mamatay ako ulit? Do I need to dig deeper into this family than I've done?

Paniguradong hindi ako ang itutukoy niya; hindi ko lang malaman kung sino.

Is that person the same person who is obsessed with me?

Magsasalita pa sana ako nang may marinig akong kumatok sa pintuan ng opisina, ibinaling ko ang tingin ko doon nang may makitang lalaki.

"Good evening, Mr. Furujes," he said, with the softest look that he has.

Bumaling rin ang tingin sa kanya ni Daddy, at kita ang pagtaas ng kilay nito.