UNDER Series #3: Close your eyes, Valentina.

CHAPTER 43

"It was about Hermaine," Panimula ni Yuan.

Andito na kami ngayon sa may sala para mas usap, walang namang sinabi ang mga tao dito dahil nakita naman nila si Lewis sa tabi namin.

Pagkatapos ko maglatag ng mga pwede nilang kainin mula sa mga panamili namin, ay agad na pumunta ako gitna nila Clioz at Chase dahil natatakot na ako sa mga kinikilos ni Lewis sa akin.

Hindi naman yung takot manginginig ako, sabihin na natin aakwardan lang ako sa galaw niya, lalo na ay alam niya namang may kung ano sa amin ng kapatid niya.

She was just teasing me, but it made me feel annoyed and awkward.

"Like what I've talked about on the phone earlier, namatay si Hermaine sa araw na pinakilos ka ng mag asawa para sa negosyo nila." Sambit ni Yuan, tska inabot sa amin ang isang envelope. "Based on what I've researched, that Hermaine was killed by someone unknown." He hissed.

Kinuha ko naman ang envelope nun at binuksan yun.

"She was handling that business so well that no one knew who she really was. Kaya nagtaka rin ako kung bakit bigla kang nagpakita, and I thought she was really you...Ilang beses ko na naka transaksyon ang Hermaine na yun, and as a person that is one of the biggest client that your adoptive family has, I saw her face." Seryosong sabi nito.

Isinandal niya ang likuran niya sa sofa na kinauupuan niya, bago ipinako ang mga tingin sa akin.

"And I could say that you really looked like her." Paglilinaw nito. "Clioz and Lewis could agree with me, knowing that they also saw that Hermaine." He added.

"That kid was the only person who can tame Clatara, and Hugo." Si Lewis ang nagsalita, "Kung sa tingin mo ay walang awa na ang mag asawang yun, ay mas demonyo ang anak nila. Siya ang personal na humahawak sa mga bagay na siya rin hinawakan mo, Alova. But, the only difference was, you handled those jobs because you didn't have a choice, and on the other hand she was enjoying herself."

Walang lumabas na kahit ano sa bunganga ko, at patuloy lang nakinig sa sinabi nila. Nagsalubong naman ang mga kulay ko nang tuluyan kong makita ang nasa loob ng envelope na hawak ko.

"She..."

Bigla namang nanlamig ang mga kamay ko ng makita ang totoong itsura ng Hermaine na yun, at tama sila, kamukhang kamukha ko ang babaeng ito.

It was a photo of her from a different angle. The only thing that separates our looks is that she was covered with tattoos. Mula leeg hanggang paa nito, ay puno ng tinta na tanging ang mukha niya na lang ang malinis.

Babaeng babae rin itong manamit sa kabila ng itsura ng balat niya, kulay ash blue rin ang mahaba niyong buhok. Sa lahat ng itrato ay naka matitingkad na dress ang suot nito na siyang ikinanuot ng noo ko.

These were the same vibrant dresses that my Mom was always wearing...

Muli kong binalik ang mga mata ko kanila Lewis, at Yuan na siyang nakatingin lang sa direksyon ko.

"See? You really resemble her face, that no one noticed, even us, that you and she were different people–"

"How come you can't differentiate us when she was covered with tattoos?" I asked.

"She was covering it with her vibrant sleeves and trousers, and of course no one would ask her to strip over just to check her body." Bored na sagot ni Yuan.

"Chase, nakita mo na tong babaeng ito?" I asked him, but he just shook his head.

"Kinulong tayo sa parehong kwarto sa loob ng mga taon na yun, at sa parehong taon ng pag labas mo lang din ako nakalabas." Paliwanag nito.