Chapter 21

63 4 1
                                    

Belle Pov

I was here thinking about what happened to me, wala akong maalala nagising lamang ako sa hospital nato.

Nong time na nagising ako ay marami silang tinanong pero kahit ni isa wala akong sinagot sakanila, nakatulala lang ako sa labas.

Ayaw kong mag salita kasi natatakot ako, narinig ko ang pinag-uusapan ng mga doctor pero wala akong pake.

5 months na daw ako dito kaso wala ni isang may pumunta na kamaganak.

Tanging mga doctor at nurses lang ang nakakasama or kinakausap ako dito.

Gusto kong umalis sa lugar nato baka saktan nila ako hindi ako komportable dito.

Palagi akong may pinapanaginipan pero hindi ko maaninag ang mga mukha nila. Tumingin ako sa doctor na nag asikaso sakin parang may gusto niyang sabihin pero pinipigilan niya ang sarili niyang sabihin yun.

"Let's eat." Nakangiting sabi niya kakaalis lang rin nong doctor na tumingin sakin marami sila, ayaw kong hahawakan ako ng kahit simo baka saktan nila ako.

"Hey are you okay?" Pag-alala niyang tanong tinignan ko lang siya sabay iwas ng tingin. Ayaw kong makipag-usap sa hindi ko kilala.

Palagi niya rin akong dinadalhan ng pagkain, dito narin siya minsan natutulog.

That time na hinawakan niya ako ay  parang ang safe ko sa bisig niya.

Kinakapa ko naman ang ulo ko kasi may kunting kalbo dun rinig ko yung sinabi ng doctor, hinampas daw ako ng matigas na bagay.

"Don't." Pigil niya sakin tinabig ko naman kaagad ang kamay niyang nakahawak sa braso ko at lumayo sakanya.

Hindi pa naman magaling tong sugat ko ang tagal na nito. Limang buwan na daw to sa ulo ko pero palaging nililinisan at kapag may tumutubong buhok ay kakalbuhin ulit, anong klaseng sugat ba ito at hindi gumagaling.

"Here eat." Ani niya sabay tapat sakin ng platong may pagkain.

Tumingin ako sakanya nagdadalawang isip pako kong kukunin kuba baka kasi may lason.

Kahit doctor yan ayaw kong mag tiwala.

"Are you okay?" Napatitig naman ako sakanya.

Hindi ko din alam doc maraming alaala ang nawala sakin gusto ko sanang sabihin.

"You should eat para makainom kana ng gamot." Seryusong sabi niya tumango-tango ako. Kinuha ko ang plato na may lamang pagkain.

Pagka bigay niya sakin ay kaagad siyang bumalik sa pwesto niya kanina.

Sa loob ng isang linggong ay lumalayo siya sakin mukang alam niya na naiilang at hindi ko siya gustong makasama dito sa kwarto nato.

Gusto kuna ng makaalala ulit para naman alam ko kong may kamag-anak paba ako or wala na.

Dahan-dahan akong umalis sa higaan ko kaso muntik pakong matumba buti nalang may kamay na umalalay sakin.

"I'm sorry i just want to help you." Kinakabahan na sabi niya tumango naman ako tinuro ko yung cr at mukang na gets niya naman, kinuha niya muna sa kamay ko ang plato tsaka niya ako inalalayan papuntang cr.

Hinde parin bumabalik yung lakas ko kaya ito kailangan ng alalay.

Mag-toothbrush kasi ako ang baho na ng hininga ko na feel kuna kasi yung amoy ng hininga ko.

Ikaw ba naman na 2 days na walang toothbrush.

Lumabas nako ng cr pagkatapos kong maglinis, muntik pakong matumba dahil nandito parin siya sa labas ng cr.

Nagtataka naman akong tumingin sakanya.

"Uhmm I'm sorry hinintay kita dito kasi i know hindi mupa kayang maglakad na mag-isa." Nag-aalang sabi niya, tumango naman ako.

Akala ko hahawakan niya ako ulit pero nasa likod ko lang siya nagbabantay. Dahan-dahan akong naglakad patungo sa higaan ko yawa para akong robot.

Tahimik ko lang siyang pinagmasdan, parang wife material base sa kinikilos niya.

"May kailangan ka?" Tanong niya kaagad naman akong umiwas ng tingin.

Umiling ako sabay higa at tumalikod sakanya, nakakahiya nahuli niya akong nakatingin sakanya pumikit nako matutulog nalang ako kakahiya kasi.

"Sarap mo uhh..."

"Wag po please."

"Tumigil ka."

"Masasarapan ka din naman wag kang mag-alala."

"Gising." Kaagad ako napamulat dahil sa sigaw.

"Are you okay? Umiiyak ka at nagsasalita ng tulog." Bakas sa tono niya ang pag-aalala, tumingin naman ako sakanya at bahagyang lumayo.

"Okay kalang ba?" Tanong niya ulit tumango naman ako kinapa ko ang pisngi ko basa nga.

Ang weird ng panaginip ko hindi ko rin maaninag ang mga mukha nila.

Hindi ko siya pinansin at humiga ulit ako natatakot akong magsalita baka saktan niya rin ako.

Tumalikod ako ulit sakanya ayaw ko ng matulog baka pamanaginipan kuna naman ulit yun.

_____________________

Sana gets niyo lutang kasi ako HAHAHAAHHA

Past And PresentTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon