Past And Present

Chapter 47

Belle Pov

Buong araw kami nasa gym dahil tumulong pa yung dalawa, bago kami umuwi ay bumili ulit ako ng yosi.

"Hoyy ano yan bell." Sita sakin ni sm nakita niya kasi yung hawak-hawak ko.

"This yosi!! kita mo naman magtatanong kapa." Pilosopong sabi ko.

"I mean bakit ka nagyoyosi?"

"This is my medicine and stop questioning sm!!" Malamig na sabi ko badtrip parin ako hanggang ngayon dahil buong araw rin akong kinukulit ni basta.

Nauna nakong umuwi dahil wala ako sa mood ngayon baka sakanila kupa ibunton ang galit ko.

Pagkadating namin ay kaagad akong dumiretso sa kwarto tsaka humiga sila ng bahala kay dona.

Tokkk......tokk...tok....

"Bell may sasabihin sana kami sayo." Sabi ni thea sa labas ng pintuan bumangon ako at pinagbuksan siya ng pintuan.

"What is it?"

"Pagkababa natin sasabihin ko!!! at para narin makakain ka ng dinner." Suggestion niya tumango nalang ako, sabay kaming bumaba at bumungad sakin ang babaeng ayaw ko sanang makita sa buong buhay ko.

"Why she's here?" Malamig na tanong ko.

"Ka-kasi bell wala ng bakante yung mga hotel dito and hindi naman makakabyahe ng maayos si doc dahil sa lakas ng ulan kaya nag desisyon nalang ako na dito nalang muna siya satin." Pahayag niya tumingin naman ako sa labas umuulan nga at mukang may bagyo.

Bumaling ang tingin ko sakanya at malamig siyang tinignan.

"Okay basta bukas ayaw kong makita ang pagmumuka niya dito." Sabi ko sabay alis sa harapan nila at pumunta sa dining table, kumain nako ng pagkatapos ko ay kaagad akong bumalik sa kwarto sila thea at sm nalang ang bahala sakanya total kaibigan din nila yun.

Matutulog na sana ako ng bigla na namang may istorbong kumatok.

"What?" Sigaw ko nakakairita na kasi.

"Wala ng available na kwarto saan ko si doc papatulogin?" Sigaw ni thea bumaba ako sa kama ko at pinagbuksan siya ng pinto.

"Sa couch." Maikling sabi ko nagulat naman siya.

"What the hell bell bisita mo yun." Reklamo niya.

"Sa inyo yun hindi sakin pwede ba thea matutulog nako." Inis na sabi ko.

"Sige goodnight sana bangungotin ka!" Sigaw niya napakamot nalang ako ng ulo.

"Fine dito nalang siya sa kwarto ko at dun nalang ako sa couch happy." Pagsuko ko, ngumiti naman sakin si thea at nag thumbs up.

"Wait sasabihin ko lang kay doc hintayin mo kami." Sabi niya sabay talikod. Bumalik nalang ako sa kama at hindi nako nag lock alam kong papasok si thea dito.

Napatingin ako sa kakapasok lang na tao sa kwarto ko.

She's beautiful kahit ilang taon ang nakalipas pero wala kupas parin ang ganda niya, bigla kumabog ang dibdib ko dahil nagtama ang paningin namin.

Umiwas kaagad ako ng tingin.

"Doc dito kana lang aalis nako bye hehehe!" Sabi ni thea walanghiya talaga ang isang to, tumikhim ako at umalis sa kama ko kinuha ko rin ang kumot at unan ko.

Mukang nahihiya pa siya, pumasok na siya sa loob at tulak tulak niya ang maleta niya.

"You can sleep there... And i will sleep here in the couch you can use the bathroom kong maliligo or magbibihis ka matutulog nako." Malamig na sabi.

"Pw-pwede naman ako nalang sa couch." Sabi niya umiling ako at tumalikod na sakanya sabay talukbong ng kumot.

Habang nandito siya ay ako nalang yung iiwas.

Narinig ko naman ang pag buntong hininga niya.

Hindi kuna malayan na nakatulog na pala ako.

****************

Nakaramdam ako na parang may nakatingin sakin kaya nagmulat ako ng mata, napalayo siya kaagad dahil sa gulat, nakita kupang yung pag simpleng punas ng luha niya.

Bakit siya umiiyak sino na naman bang kaaway nito?

"Bell can we talk please?" Pakiusap niya ulit umupo ako at inayos ang buhok kong nakalugay.

Nakaluhod siya sa harap ko habang umiiyak.

"Para saan pa?" Mahinang sabi ko.

"Please pagkatapos nito ako na mismo ang lalayo sayo." Sabi niya nagtama ang mata namin lungkot pangungulila, sakit at pagod ang makikita mo sa mga mata niya, umiwas ako ng tingin dahil hindi ko kayang makita siyang ganyan.

Tumayo ako ay inalalayan siyang makaupo sa couch, walang may nagsalita samin.

"Alam kong kahit anong paghingi ko ng paumanhin sayo ay hindi mo matatanggap, pero bell sorry parin kong iniwan kita sa panahong kailangan na kailangan mo ng karamay, alam kuna ang lahat-lahat bell." Umiiyak na sabi niya nag-iinit narin ang mata ko anytime ay tutulo na yung luha ko. "I'm sorry kong hindi ko sinabi sayo na may fiance ako pero hindi ko naman ginusto yun si daddy ang may pakana ng lahat bell, kaya ako nakipaghiwalay sayo dahil binantaan niya ako na papatayin ka niya..... gustong-gusto kitang balikan sa kubo that time babe pero may nakabantay na tauhan si daddy.....masama ang loob ko kay daddy dahil lahat ginawa ko para maging proud siya sakin pero akala ko lang pala yun....2 year's na nandun ako sa canada ikaw ang iniisip ko..... Dun rin pinakilala sakin ang magiging fiance ko si oliver pero babe ikaw ang mahal ko kaya bumalik ako after 2 year's dahil gusto kitang makita kahit sa malayo lang pero....iba pala ang madatnan ko sa pagbalik ko dito..... Masakit sakin na wala kang maalala, kaya sabi ko sa sarili ko habang hindi pa bumabalik ang alaala mo babawi ako." Mahabang sabi niya hindi kuna malayan na umiiyak narin pala ako.

__________________