Σε βλέπω και ερεθίζομαι

Κεφάλαιο 62

"Έλα να βάλουμε το στοίχημα. Όπως τότε. Αν δεν νιώθεις πια τίποτα για μένα, πραγματικά δε θα σε ξαναενοχλήσω." Συνεχίζει επιμένοντας.

"Άρη, όσο και αν πίστεψες κάποτε πως είμαι άτομο που θα κεράτωνε τη σχέση της, δεν ισχύει. Δεν σε κεράτωσα ποτέ τότε και ούτε πρόκειται να κερατώσω τον Μίλτο."

"Το ξέρω πως δεν με κεράτωσες. Ήμουν βλάκας που το πίστεψα. Δε σου ζητάω να τον κερατώσεις. Ένα ραντεβού μόνο σου ζητάω για να δούμε αν υπάρχει ακόμη κάτι μεταξύ μας."

"Κέρατο είναι και το ραντεβού. Θα σου άρεσε όσο ήμασταν ζευγάρι να βγαίνω με άλλους; Έτσι για να δω αν έχω χημεία μαζί τους;" Τον ρωτάω.

Δεν απαντάει αμέσως, αλλά με κοιτάζει και ξέρει πως έχω δίκιο. Για λίγα λεπτά μας πνίγει η σιωπή όσο κοιταζόμαστε στα μάτια.

"Περίμενα πολύ καιρό για σένα Άννα. Αρχικά ήθελα να γίνω κάποιος για να μην ντρέπεσαι για μένα και να μην είμαι λίγος δίπλα σου. Όταν τα κατάφερα, έψαχνα τον κατάλληλο τρόπο να σε πλησιάσω. Όταν έμαθα ότι επέστρεψες Ελλάδα πέρασα από το χωριό σου να σου μιλήσω και σε είδα με αυτόν στο καφέ, κοντά στο σπίτι σου και έτσι έφυγα. Μετά δεν τόλμησα να επικοινωνήσω μαζί σου, όμως εδώ κι ένα χρόνο ρωτάω για σένα και περιμένω πότε θα χωρίσεις για να έρθω να σε βρω, αλλά δεν χωρίσατε, έτσι είπα να κάνω μια προσπάθεια. Σου έστειλα στα γενέθλιά σου μεσάνυχτα και σήμερα θα σε έπαιρνα τηλέφωνο αλλά η μοίρα τα έφερε αλλιώς. Βρέθηκα να έχω επαγγελματικό ραντεβού μαζί σου και δεν πίστευα στην τύχη μου. Όλα αυτά τα χρόνια δεν έφυγες στιγμή από το μυαλό μου. Πέρασαν πολλές γυναίκες αλλά δεν αγάπησα καμία. Μόνο εσένα."

Στο άκουσμα αυτής της ερωτικής εξομολόγησης μια ζεστασιά απλώθηκε στο κορμί μου αλλά ο Μίλτος είναι υπέροχος και δεν του αξίζει να φλερτάρω με τον πρώην μου. Δεν με τιμάει σαν γυναίκα έστω και στη σκέψη να κερατώσω τον άντρα που πρόκειται να παντρευτώ. Πρέπει να διώξω τον Άρη προτού να είναι αργά. Δεν εμπιστεύομαι τον εαυτό μου δίπλα του.

"Ένα απωθημένο είμαι μόνο Άρη. Ήμασταν παιδιά. Δεν είχαμε κάτι σοβαρό. Εγώ είμαι ευτυχισμένη με τον Μίλτο και σου εύχομαι να βρεις κι εσύ σύντομα τον μεγάλο σου έρωτα. Γιατί δεν είμαι εγώ."

"Εσύ είσαι και με ένα φιλί θα στο αποδείξω. Τα σώματα δεν λένε ψέματα." Λέει και με πλησιάζει. Με παίρνει αγκαλιά και γέρνει να διεκδικήσει ένα φιλί μου.

Τελευταία στιγμή σκύβω το κεφάλι και κρύβω το πρόσωπό μου στο στερνό του. Συνεχίζει να με κρατάει αγκαλιά. Ένα δάκρυ κυλάει στο μάγουλο μου και νευριάζω μαζί του ή μάλλον νευριάζω με τον εαυτό μου. Κάνω τα χέρια μου γροθιές και τον βαράω στο στήθος.