Σε βλέπω και ερεθίζομαι

Κεφάλαιο 2

Πρέπει να βγω από το μπάνιο. Δε γίνεται να μείνω εδώ όλη μέρα. Θα αρχίσει να με ψάχνει και η Λίλη. Αλλά πως να βγω έτσι; Με μάτια ολοκόκκινα από το κλάμα και μάγουλα ολοκόκκινα από την εμπειρία που έζησα πριν λίγα λεπτά. Αλλά πρέπει να επιστρέψω σε αυτό το πάρτυ ή καλύτερα στο μαρτύριό μου.

Φοβάμαι όμως μην πέσω πάνω στη Σοφία ή τον Άρη. Θεέ μου πως θα τους αντικρίσω ξανά στα μάτια; Ειδικά τον Άρη! Ντρέπομαι έπειτα της προσωπικής τους στιγμής που τόσο αρρωστημένα λάθος απόλαυσα. Για έναν λόγο που ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω με εξίταρε όλο αυτό. Ίσως επειδή τόσα χρόνια αποφεύγω οτιδήποτε έχει να κάνει με το σεξ και νίκησε η περιέργεια. Αλλά γιατί ερεθίστηκα; 'Ίσως γιατί ο Άρης ήταν διαολεμένα σέξυ' μου λέει μια φωνή στο κεφάλι μου. Αμέσως πιέζω τα χέρια μου πάνω στα αυτιά μου μήπως και την κάνω να σωπάσει. Ο Άρης είναι κωλόπαιδο και τον μισώ. Πως θα τον αντικρίσω ξανά στα μάτια μου λέτε;

Ω Θεέ μου! Πως έμπλεξα έτσι; Εγώ φταίω όμως που άφησα τη Λίλη να με τραβολογήσει εδώ. Βλέπετε η Λίλη τρελαίνεται για πάρτυ ενώ εγώ το αντίθετο. Είμαστε τελείως διαφορετικές και όμως είναι η καλύτερή μου φίλη, από την πρώτη μου χρονιά στη σχολή.

Σπουδάζουμε και οι δύο Χημεία στο Ηράκλειο Κρήτης και στο πρώτο εξάμηνο είχαμε να κάνουμε μαζί μια εργασία και έτσι γνωριστήκαμε και γίναμε αχώριστες. Τώρα είμαστε στο τρίτο έτος. Η διαφορά μας είναι ότι αυτή έχει πάρα πολλές φίλες ενώ εγώ μόνο αυτήν. Έχω και άλλες φίλες φυσικά. Τις παιδικές μου, αλλά ξέρετε πως είναι όταν σπουδάζει η κάθε μια αλλού. Εγώ είμαι από ένα μικρό χωριό στη Ρόδο, τα Καλαβάρδα.

Επίσης είμαι αυτό που όλοι αποκαλούν φυτό και έτσι δύσκολα με συμπαθούν οι άλλοι. Δε βοηθάει και το γεγονός ότι είμαι πάρα πολύ ντροπαλή και ντύνομαι με φαρδιά ρούχα, δε βάφομαι, φοράω γυαλιά, με λίγα λόγια κάνω ότι μπορώ να κρύψω τη θηλυκότητά μου. Φοβάμαι να τραβήξω την προσοχή των αντρών και κάνω τα πάντα για το αντίθετο αποτέλεσμα.

Το πάρτυ ήταν στο σπίτι του Χάρη και της Λίλης. Ο Χάρης και η Λίλη είναι από την Αθήνα και είναι ξαδέρφια. Το σπίτι που νοικιάζουν έχει τεράστιο σαλόνι και τεράστια βεράντα έτσι είναι κατάλληλο για πάρτυ με πολλά άτομα. Ο Χάρης είναι δυο χρόνια μεγαλύτερός μας και σπουδάζει πληροφορική στα ΤΕΙ. Οπότε στο σπίτι ήταν ένα σωρό φοιτητές από τα ΤΕΙ που εγώ δε γνωρίζω γιατί σπουδάζω στο πανεπιστήμιο και από εκεί ήρθαν πολύ λίγα άτομα στο πάρτυ.

Ξέχασα να σας πω ότι εκτός από φυτό είμαι και ξενέρωτη. Δεν πίνω, δεν καπνίζω, δε χορεύω και δεν ξέρω να διασκεδάζω στα πάρτυ. Όχι δεν υπερβάλω. Απλώς έχω αυτογνωσία. Είμαι έξω από τα νερά μου και νιώθω πολύ άβολα σε τέτοιες συνευρέσεις με τόσο κόσμο. Έτσι είμαι το εύκολο θύμα για να σπάνε πλάκα οι άλλοι. Και όταν λέω οι άλλοι, εννοώ η παρέα του Χάρη φυσικά. Οι αιωνόβιοι φοιτητές. Τώρα είναι στο πέμπτο τους έτος και ακόμα χρωστάνε τα μισά μαθήματα της σχολής. Για μένα το φυτό, αυτό είναι απαράδεκτο. Οι κολλητοί του Χάρη είναι ο Διονύσης, ο Δημήτρης και ο Άρης. Αυτοί οι τέσσερις είναι τα κακά παιδιά όπως θα έλεγε η γιαγιά μου και είναι και οι τέσσερις κούκλοι. Πίνουν, βρίζουν και αλλάζουν τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα. Επίσης αυτοί οι τέσσερις είναι ο λόγος που κρύφτηκα στην μπανιέρα για να κλάψω. Βλέπετε, τους φάνηκε απίστευτα αστείο να με γελοιοποιήσουν, έτσι για να περάσει η ώρα τους.

Σήμερα φοράω μια φαρδιά φόρμα και ένα φαρδύ φούτερ. Με τέτοια ζέστη απορώ γιατί ντύθηκα έτσι. Έφυγα πολύ πρωί για μάθημα, πριν βγει ο ήλιος καλά καλά και δεν ήξερα ότι θα ήταν τόσο όμορφη μέρα σήμερα. Καθόμουν σε μια γωνία στο σαλόνι και ζεστάθηκα και είπα να βγω στο μπαλκόνι να πάρω λίγο αέρα. Έξω ήταν και τα τέσσερα "κακά παιδιά". Μόλις με είδαν άρχισαν να με κοροϊδεύουν.

"Καλώς την Αννούλα." Είχε πει ο Χάρης.

"Τι έγινε ζεστάθηκες;" Συνέχισε ο Διονύσης.

"Παιδιά η Αννούλα θα μας κάνει στριπτίζ, ελάτε!" Άκουσα τον Δημήτρη να λέει περιπαικτικά.

Εγώ δεν απάντησα και τους προσπέρασα. Βλέπετε έχω βαρεθεί τις ειρωνικές σπόντες τους και τα πειράγματά τους.

"Θες βοήθεια Αννούλα;" Είχε πει ο μισητός Άρης.

'Μα που είναι η Λίλη όταν την χρειάζομαι;' Σκέφτηκα και τους προσπέρασα. Πήγα απέναντι, ακούμπησα στα κάγκελα και τους γύρισα την πλάτη. Τότε τους άκουσα να με πλησιάζουν αλλά αδιαφόρησα. Λάθος μου. Ξαφνικά ο Χάρης και ο Διονύσης μου κατέβασαν τη φόρμα μέχρι τα γόνατα και ταυτόχρονα ο Άρης με το Δημήτρη μου ανέβασαν το φούτερ να μου το βγάλουν. Μόλις που πρόλαβα να τους σταματήσω όταν βρέθηκε στο λαιμό μου. Το τράβηξα κάτω, ανέβασα τη φόρμα μου και έτρεξα στο μπάνιο να κλάψω, όσο τους άκουγα πίσω μου να γελάνε και να λένε,

"Βρε την Αννούλα σωματάρα και δε σου το' χαμε."

Έτσι λοιπόν βρέθηκα στην μπανιέρα να βλέπω τον Άρη, ένα από τα τέσσερα κακά παιδιά που απεχθάνομαι, γιατί δε χάνουν την ευκαιρία να με φέρνουν σε δύσκολη θέση, να πηδιέται με τη Σοφία, μια συμφοιτήτριά μου, ένα έτος μικρότερο από μένα και εγώ να ερεθίζομαι. Είναι δυνατόν; Πως συνέβη κάτι τέτοιο; Άννα πάρε βαθιές ανάσες και βγες έξω σαν να μην έγινε τίποτα, συμβουλεύω τον εαυτό μου.