Σε βλέπω και ερεθίζομαι

Κεφάλαιο 7

Ναι ξέρω τι σκέφτεστε. Ότι έχω κλείσει τα 20 και προχωράω στα 21 και δεν έχω φιλήσει ποτέ κανέναν. Θα σας φαίνεται τραγικό αλλά απλά δεν έτυχε. Δεν έχω ερωτευτεί ποτέ. Ούτε με έχει ερωτευτεί κανείς και θα ήθελα το πρώτο μου φιλί να είναι κάτι ωραίο και ρομαντικό. Με κάποιον που θα είμαστε ερωτευμένοι μεταξύ μας. Ξέρω θα με πείτε κλισέ. Δε λέω, θέλω πολύ να με φιλήσει κάποιος, να δω πως είναι. Από τη στιγμή όμως που αποφεύγω τους άντρες και δε φλερτάρω, πως θα ερωτευτώ; Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Το θέμα είναι ότι ο Άρης είναι δυο χρόνια μεγαλύτερός μου και σίγουρα έχει χάσει το μέτρημα του πόσες κοπέλες έχει φιλήσει. Αν και ο Άρης δε μένει μόνο στα φιλιά. Το ξέρω πολύ καλά αυτό. Είναι ο πιο ακατάλληλος για το πρώτο μου φιλί.

"Φυσικά και όχι. Τι λες Λίλη; Σιγά μη θέλω το πρώτο μου φιλί να είναι με ένα κωλόπαιδο σαν τον Άρη." Αρνούμαι με έμφαση.

"Τότε γιατί δέχτηκες το στοίχημα Άννα μόλις άκουσες τι θα σου ζητούσε, ενώ λίγο πριν ήσουν αρνητική;" Με ρωτάει παραξενεμένα.

"Δέχτηκα γιατί θα κερδίσω και θα ηρεμήσει η ζωή μου με τη συμφωνία που κάναμε." Απολογούμαι εγώ.

"Δεν το πιστεύω. Θέλεις να φιλήσεις τον Άρη! Ξέρεις ότι υπάρχει έστω και μια πιθανότητα να χάσεις. Εγώ είμαι σίγουρη πως θα χάσεις. Δεν εξηγείται αλλιώς. Σ' αρέσει ο Άρης;" Συμπεραίνει η Λίλη.

"Όχι! Φυσικά και όχι." Διαμαρτύρομαι.

"Τότε γιατί κοκκίνισες;" Ρωτάει ύποπτα.

"Επειδή λες βλακείες και με νευριάζεις. Γι' αυτό." Απαντάω αμέσως.

"Δε χρειάζεται να κρύβεσαι από μένα. Υποτίθεται πως είμαι η κολλητή σου."

"Σου λέω την αλήθεια. Δεν τον θέλω. Σε παρακαλώ σταμάτα μη μας ακούσουν και δε θέλω άλλα προβλήματα." Της λέω κοιτώντας προς την μπαλκονόπορτα.

"Εντάξει. Αφήνω το θέμα για την ώρα. Αλλά να ξέρεις. Δεν τελειώσαμε αυτήν τη συζήτηση."

Ουφ. Τη γλίτωσα προσωρινά. Αλλά την ξέρω τη Λίλη. Δε θα το αφήσει έτσι το θέμα.

"Το βράδυ θα έρθω να ετοιμαστούμε μαζί σπίτι σου. Να σου βρω κάτι ωραίο και σέξι να βάλεις και να σε βάψω." Συνεχίζει η Λίλη αλλάζοντας θέμα.

"Δεν πρόκειται να βρεις τίποτα σέξι στην ντουλάπα μου. Και δε θέλω να με βάψεις. Ευχαριστώ." Αρνούμαι εγώ.

"Τότε θα σου φέρω κάτι δικό μου να βάλεις. Και θα σε βάψω δεν μπορείς να το αποφύγεις." Επιμένει η Λίλη.