Κεφάλαιο 22

38.2K 1.5K 138
                                    

Ζήλεια. Αυτό είναι το μόνο συναίσθημα που νιώθω αυτήν τη στιγμή. Ή μάλλον όχι. Όχι το μόνο συναίσθημα. Νιώθω και μίσος για τη Σοφία. Θεωρητικά πίστευα πως δε θα ήμουν ζηλιάρα. Αν εμπιστεύεσαι τον άνθρωπό σου δε γίνεται να τον ζηλεύεις. Αυτό πίστευα πάντα. Μόνο με εμπιστοσύνη χτίζεται μια υγιής σχέση. Η ζήλεια μου, οφείλεται στο γεγονός ότι κάποτε την άγγιζε. Κυρίως όμως στο γεγονός ότι αυτή ολοκλήρωσε με το αγόρι μου ενώ εγώ όχι. Βέβαια βλακείες λέω. Δεν είδα ούτε ένα φιλί ανάμεσά τους, ούτε ένα χάδι, ούτε ένα γλυκόλογο. Ήταν απλά ψυχρό και βίαιο σεξ και μάλιστα από τον κώλο. Άρα γιατί ζηλεύω;

Ανασηκώνεται στις μύτες των ποδιών της και του λέει κάτι στο αυτί. Θέλω να ορμίσω και να την τραβήξω από το μαλλί από πάνω του αλλά κάνω υπομονή για να μην καρφωθώ ότι ξέρω την προϊστορία τους, ότι ήμουν εκεί και τα είδα όλα. Εξάλλου απλά χορεύει μαζί της όπως χόρεψε και με τα άλλα κορίτσια σωστά; ΑΑΑΑΑΑΑΑ! Έχει το θράσος να τρίβει τον κώλο της απάνω του. Είπαμε κάνω υπομονή αλλά ως εδώ. Δε θα το ανεχτώ άλλο αυτό.

Παίρνω θάρρος από το ποτό, σηκώνομαι και κατευθύνομαι προς το μέρος τους. Αυτοί δε με έχουν δει. Όχι που θα με έβλεπαν έτσι όπως έχουν κολλήσει ο ένας πάνω στον άλλο. Τραβάω τη Σοφία από το χέρι, εκείνο το χέρι που ακουμπούσε τον Άρη μου και της λέω με βλέμμα άγριο και με προσποιητή γλυκιά φωνή,

"Κουκλίτσα μου δεν πας να τριφτείς σε κανένα ελεύθερο αγόρι;" Την σπρώχνω λίγο και γυρίζω και φιλάω τον Άρη όσο αυτή στέκεται πίσω μου και μας κοιτάει.

Γυρίζω και της λέω,

"Αυτό το αγόρι είναι δικό μου. Κοίτα να το καταλάβεις αυτήν τη φορά." Αυτή απομακρύνεται νευριασμένη και γυρίζω να αντιμετωπίσω τον Άρη.

Άρης: "Ζηλεύεις Αννούλα;"

Άννα: "Έχω λόγο να ζηλεύω;"

Άρης: "Όχι δεν έχεις κανένα λόγο. Οπότε προς τι όλο αυτό;"

Άννα: "Εγώ θα έπρεπε να το ρωτήσω αυτό. Γιατί την άφηνες να τρίβεται πάνω σου;"

Άρης: "Δεν τριβόταν πάνω μου." Μου λέει σαν να μην υπάρχει καν λόγος να το συζητάμε.

Άννα: "Α εντάξει. Άρα αν πάω εγώ και κάνω αυτά που σου έκανε εκείνη πάνω στο Στάθη τότε δε θα σε πειράξει. Θα είναι κάτι φυσιολογικό." Του λέω και του γυρίζω την πλάτη και αρχίζω να προχωράω προς το φίλο του.

Τότε με αρπάζει από πίσω, με γυρίζει προς το μέρος του και με κολλάει πάνω του.

Άρης: "Μην τολμήσεις." Μου λέει θυμωμένα και με φιλάει.

Σε βλέπω και ερεθίζομαιحيث تعيش القصص. اكتشف الآن