Σε βλέπω και ερεθίζομαι

Κεφάλαιο 3

Πόση ώρα ήμουν στο μπάνιο; Μάλλον αρκετή γιατί το πάρτυ έχει ανεβεί για τα καλά. Πρέπει να έχει αρχίσει να τους πειράζει το ποτό. Η μουσική έχει δυναμώσει κατά αρκετά ντεσιμπέλ και κάποιες κοπέλες χορεύουν πάνω στους καναπέδες κάπως ξέφρενα.

Να και η Λίλη. Η φιλενάδα μου, πίνει σφηνάκια με μια παρέα. Ωχ ωχ ωχ είναι και η Σοφία μαζί της. Ατάραχη, λες και δεν πηδήχτηκε μόλις πριν λίγα λεπτά στην τουαλέτα. Εγώ μου φαίνεται είμαι πιο αναστατωμένη από αυτήν.

Άραγε που είναι ο Άρης; Αλλά γιατί με νοιάζει που είναι; Σύνεθλε Άννα.

"Ουου Άννα έλα να πιούμε ένα σφηνάκι." Με φωνάζει η Λίλη όλο χαρά.

Πλησιάζω διστακτικά την παρέα της και λέω, "Λίλη αφού δεν πίνω. Το ξέρεις."

"Σε παρακαλώ. Μόνο ένα. Έλα για μένα." Μου λέει παρακλητικά.

"Μη με πιέζεις Λιλάκι μου. Αφού δε μου αρέσει." Της απαντάω.

"Μα μην την πιέζεις ρε Λίλη. Δε χρειάζεται σφηνάκι για να διασκεδάσει η Αννούλα μας. Είναι μες το τσακίρ κέφι ήδη." Ακούω μια ειρωνική φωνή από πίσω μου.

Η καρδιά μου χτυπάει πιο δυνατά. Ενώ φοράω φούτερ και θα έπρεπε να ζεσταίνομαι, νιώθω μια ανατριχίλα στο σώμα μου. Αυτή η φωνή φταίει για όλα. Γυρνάω και πέφτω μούρη με μούρη με τον Άρη. Αχ νιώθω να με πιάνει ταχυκαρδία. Τρέμουν τα πόδια μου. Μα τι με έχει πιάσει; Μέχρι πριν λίγο τον μισούσα, ή μάλλον όχι. Είναι πολύ βαριά λέξη. Τον απεχθανόμουν θα πω καλύτερα. Τώρα γιατί φτιάχνω ανήθικες εικόνες στο μυαλό μου; Τον Άρη να με αγγίζει εκεί που ούτε καν εγώ δεν έχω αγγίξει ποτέ τον εαυτό μου. Ωχ σύνελθε Άννα. Σε ειρωνεύτηκε και εσύ τον κοιτάς σαν ονειροπαρμένη. Σκέψου κάτι να πεις.

"Τι είναι Αννούλα; Θα σε κάνει ντα η μαμά αν πιεις ένα σφηνάκι;" Μου λέει ο Άρης πριν προλάβω να απαντήσω.

Αντί για απάντηση πιάνω το σφηνάκι και το πίνω μονορούφι. Αχχ τι απαίσιο! Καίει ο λαιμός μου. Μα γιατί να θέλει να πιει κανείς κάτι τέτοιο; Και τι στο καλό με έπιασε και ήπια το σφηνάκι;

"Πω πω χάλασες και συ Αννούλα. Πρώτα το στριπτίζ, τώρα το σφηνάκι; Τι έχει σειρά μετά;" Με προκαλεί ο Άρης.

"Ποιό στριπτίζ;" Ρωτάει η Λίλη ξαφνιασμένη και με μία δόση ανησυχίας στη φωνή της.

"Η φίλη σου από δω ζεστάθηκε πριν και τα έβγαλε όλα." Ειρωνεύεται εκείνος.

Εγώ τον κοιτάω αγριεμένα.

"Δεν μας χάλασε βέβαια το σόου. Για πρώτη φορά καλή ήσουν!" Συνεχίζει με θράσος!

Στη στιγμή και εντελώς ξαφνικά σηκώνω το χέρι μου να τον χαστουκίσω. Μα πως μου ήρθε να κάνω κάτι τέτοιο; Εγώ είμαι κατά της βίας και δεν έχω χαστουκίσει ποτέ κανέναν. Όμως με έχει νευριάσει απίστευτα. Πως τολμάει να λέει πως έκανα στριπτίζ ενώ ξέρει πολύ καλά ότι αυτός και τα κωλόπαιδα οι φίλοι του, με ξεφτίλισαν μπροστά σε όλους όσους βρίσκονταν πριν στο μπαλκόνι;

Όμως ο Άρης με πρόλαβε λίγα εκατοστά από το μάγουλό του. Μου πιάνει με γρήγορα αντανακλαστικά το χέρι ύστερα το κατεβάζει κάτω και ενώ βρίσκομαι ακόμη μέσα στο δυνατό του κράτημα, σκύβει και μου ψιθυρίζει στο αυτί,

"Δε μας είπες Αννούλα πως κάτω από όλες αυτές τις κουρτίνες που φοράς, κρύβεις μια αγριόγατα με κορμάρα!"