Σε βλέπω και ερεθίζομαι

Κεφάλαιο 13

Έχω ένα ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη μου που δε λέει να φύγει. Σήμερα έζησα το πρώτο μου φιλί! Ήταν τέλειο από όλες τις απόψεις και τώρα κοιτάω ονειροπαρμένα το γλυκό μήνυμα που μου έστειλε αυτός που έφερε αυτό το χαμόγελο στα χείλη μου. Ο Άρης! Ο πλέον ακατάλληλος αλλά και ο πιο ιδανικός ταυτόχρονα. Το κορμί μου ακόμη δεν έχει καταλαγιάσει. Τα μάγουλά μου καίνε, τα χείλια μου έχουν τη γεύση του και το κέντρο της θηλυκότητας μου είναι ανικανοποίητο και απίστευτα ερεθισμένο.

Κοιτάω την οθόνη του κινητού και σκέφτομαι τι να απαντήσω. Αρχίζω να πληκτρολογώ,

<< Καληνύχτα τέρας! >> Και πατάω αποστολή.

Δηλαδή τώρα για να καταλάβω, ο Άρης περιμένει απάντηση από μένα αν θέλω ή όχι να γίνω το κορίτσι του; Φυσικά και θέλω! Αν είναι να με κρατάει στην αγκαλιά του και να με φιλάει ασταμάτητα είναι δυνατόν να μη θέλω; Δεν είναι μόνο η εμφάνιση του που με κάνει να τον θέλω. Ναι, είναι ο πιο όμορφος άντρας που έχω γνωρίσει, αλλά είναι και αυτός που με κάνει να γελάω, που με κάνει να νιώθω ποθητή. Που με κάνει να νιώθω γυναίκα! Επίσης είναι αυτός που σε κάνει να νιώθεις σκουπίδι, μου λέει πάλι η φωνή της λογικής. Κάποτε, της απαντάω. Τώρα άλλαξε. Άλλαξε; με ρωτάει ή παίζει μαζί σου;

Ακόμη και αν παίζει μαζί μου, απόψε δε με νοιάζει. Απόψε θέλω να πάω για ύπνο με αυτό το χαμόγελο στα χείλη και την ανάμνηση του πρώτου μου φιλιού. Θέλω να έχω γλυκά και ρομαντικά όνειρα. Το αξίζω έστω και μόνο για ένα βράδυ να ζήσω το παραμύθι. Αύριο μπορώ και πάλι να επιστρέψω στην πραγματικότητα. Οπότε χαμηλώνω την ένταση της φωνής της λογικής μου, μόνο γι' αυτό το βράδυ και πάω για ύπνο χαρούμενη. Αύριο με καθαρό μυαλό θα σκεφτώ τι πρέπει να κάνω.

"Καληνύχτα τερατάκι μου", ψιθυρίζω στον εαυτό μου πριν με τυλίξει ο ύπνος στα δίχτυα του.

Βρίσκομαι σε μια όμορφη παραλία και βλέπω τα κύματα της θάλασσας που παφλάζουν ρυθμικά. Ο ήλιος είναι ψηλά στον ουρανό. Δεν είναι πολύ δυνατός αλλά οι αχτίδες του, φωτίζουν την επιφάνεια της θάλασσας και δημιουργούν μια εικόνα μαγική. Κλείνω τα μάτια μου και εισπνέω την αλμύρα από τα καταγάλανα νερά. Η αίσθηση είναι υπέροχη!

Δεν κάνει κρύο αλλά έχει μια ψύχρα που με κάνει να τυλιχτώ πιο σφιχτά στη ζακέτα μου. Είναι τόσο όμορφα εδώ και δε θέλω να φύγω, αλλά σε λίγο θα πρέπει γιατί η ψύχρα του φθινοπώρου με διαπερνάει και φτάνει ως τα κόκκαλα μου. Τότε δύο ζεστά μπράτσα με αγκαλιάζουν σφιχτά από πίσω μου. Ευθύς μια ζέστη με διαπερνάει και φτάνει μέχρι το κέντρο της καρδιάς μου. Γυρίζω το κεφάλι μου πίσω και βλέπω δυο μάτια που το γαλάζιο τους, είναι ίδιο με αυτό της θάλασσας. Ένα τετράγωνο θεληματικό πιγούνι και χείλια τόσο αισθησιακά που μου χαμογελάνε γλυκά. Φυσικά είναι ο Άρης! Δε θα μπορούσε να είναι κανείς άλλος. Γέρνω απάνω του και η θέρμη του σώματός του με ζεσταίνει αμέσως.