Σε βλέπω και ερεθίζομαι

Κεφάλαιο 47

Το επόμενο κεφάλαιο είναι έτοιμο αλλά θα ήθελα να πω δυο λόγια πρώτα. Όσοι τα βαριέστε αυτά μπορείτε να προσπεράσετε αυτό το σημείο και να πάτε αμέσως παρακάτω στην ανάγνωση του κεφαλαίου.

Θα ξεκινήσω πάλι με ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα τα υπέροχά σας σχόλια και τις ψήφους. Όπως ξέρετε την ιστορία την άρχισα το Νοέμβριο του 2013 και τελείως αυθόρμητα πριν χρόνια μου βγήκε να παρομοιάσω την Άννα και τον Άρη με την πεντάμορφη και το τέρας. Διάφοροι λόγοι με ανάγκασαν να παρατήσω την ιστορία πριν προλάβω να την ολοκληρώσω. Κατάφερα και επέστρεψα πρόσφατα με σκοπό να δώσω ένα τέλος και τελείως συμπτωματικά φέτος σε λίγες μέρες θα βγει στους κινηματογράφους η ταινία Πεντάμορφη και το τέρας. Μπορώ να πω πως συγκινήθηκα πριν λίγες μέρες που είδα το τρέιλερ και το βρήκα σημαδιακό.

Ευχαριστώ που αφιερώσατε λίγο από το χρόνο σας και μου γράψατε σχόλια για να με βοηθήσετε στο δίλημμα που είχα. Η πλειοψηφία αποφάσισε να μην αλλάξω τον τίτλο ούτε το εξώφυλλο γιατί έτσι μάθατε και αγαπήσατε την ιστορία αυτή και δε θέλετε να μπερδευτείτε με οποιαδήποτε αλλαγή. Για την ώρα λοιπόν θα παραμείνουν και τα δύο ως έχουν.

Μην σας καθυστερώ όμως άλλο. Ας προχωρήσουμε στο νέο κεφάλαιο. Καλή ανάγνωση! Ελπίζω να σας αρέσει.

***

Έφυγε. Τι έγινε τώρα ρε παιδιά;

Περίμενα πως θα έχει θυμώσει, περίμενα πως θα μου φώναζε λίγο και ύστερα όλα καλά. Ενδεχομένως να ξεσπούσε το θυμό του στο κρεβάτι αλλά όχι να φύγει έτσι. Νευριασμένος, πληγωμένος και απογοητευμένος.

Μπαίνω στο μπάνιο να ξεπλύνω επιτέλους τη χτεσινή βραδιά και σκέφτομαι.

Γιατί το πήρε τόσο στραβά; Ήπια ενώ υποσχέθηκα πως δε θα πιω. Δεν πήγα σπίτι του ενώ υποσχέθηκα πως θα πάω. Δεν απαντούσα ούτε στα μηνύματα ούτε στα τηλεφωνήματά του και τον άφησα να ανησυχεί γνωρίζοντας από το μήνυμά μου πως είμαι μεθυσμένη. Εντάξει το παραδέχομαι πως φταίω. Αλλά η αντίδρασή του είναι υπερβολική. Δεν διέπραξα κανένα έγκλημα.

Κάθομαι στο κρεβάτι επιτέλους καθαρή και φορώντας τις πιτζάμες μου. Το κεφάλι μου πονάει και έχω άσχημο hangover. Κρατάω το κινητό μου και το κοιτάω. Θέλω να πάρω τηλέφωνο τον Άρη αλλά φοβάμαι. Δεν ξέρω τι ακριβώς φοβάμαι αλλά έχω άσχημο προαίσθημα. Γιατί δεν είναι εδώ να με πάρει μια αγκαλιά;