Σε βλέπω και ερεθίζομαι

Κεφάλαιο 37

Ξυπνάω την επόμενη μέρα μέσα στην αγκαλιά του Άρη. Τι ευτυχία Θεέ μου! Γυρίζω απ 'την άλλη για να μπορώ να δω το πρόσωπό του. Είναι τόσο γαλήνιο και τόσο όμορφο! Μπορώ να τον κοιτάζω για ώρες. Δεν φανταζόμουν ποτέ, το πόσο χαρούμενη μπορεί να σε κάνει να αισθάνεσαι ο έρωτας. Νιώθω πιο ζωντανή από ποτέ!

Του χαϊδεύω απαλά τα μαλλιά και τον βλέπω να ξυπνάει σιγά σιγά.

"Γυναίκα, φέρε μου καφέ τώρα!" Μου λέει αυταρχικά.

"Ορίστε;" Απαντάω έχοντάς τα λίγο χαμένα.

"Καφέ! Τώρα!" Ξαναλέει επιθετικά.

Μα καλά τι έπαθε; Έτσι άσχημα και απότομα μιλάει το πρωί πριν πιεί καφέ; Δε λέω, μετά χαράς να του φτιάξω. Αλλά χάθηκε το σε παρακαλώ και η ευγένεια; Τέλος πάντων, ας το καταπιώ για την ώρα και το συζητάμε αφού πιεί τον αναθεματισμένο τον καφέ του.

Πάω να σηκωθώ και με ακινητοποιεί μέσα στην αγκαλιά του.

"Ένα φιλί πρώτα, για να γίνει το τέρας πρίγκιπας!" Μου λέει και με φιλάει πριν προλάβω να αντιδράσω.

Μετά από αυτό το σύντομο φιλί, με κοιτάει σφίγγοντας τα χείλη του σαν να προσπαθεί να μη γελάσει. Εγώ συνεχίζω να τον κοιτάζω σαστισμένη και τότε τον ακούω να σκάει στα γέλια.

"Έπρεπε να δεις το ύφος σου όταν σου ζήτησα καφέ. Ήταν όλα τα λεφτά!" Μου λέει ανάμεσα στα γέλια!

"Με δούλευες;" Ρωτάω συνειδητοποιώντας σιγά σιγά τη φάρσα του.

"Φυσικά, χαζούλα μου!" Επιβεβαιώνει κεφάτα.

"Καλά σε λέω εγώ τέρας!"

"Ε, φίλα με λοιπόν για να πάψω να είμαι."

Εγώ δεν τον φιλάω και πάω να σηκωθώ. Εκείνος όμως με σφίγγει σαν μέγγενη μέσα στην αγκαλιά του.

"Φίλα με τώρα γιατί νιώθω το τέρας να αγριεύει!"

"Μπα, δεν είσαι τέρας. Ένας γλύκας είσαι και με πειράζεις. Γλύκας όπως το μπουγατσάκι."

"Φιρί φιρί το πας να αγριέψω στ' αλήθεια! Δεν είπαμε τέρμα τα μπουγατσάκια και τα τσουρεκάκια;"

"Έτσι είπαμε; Δεν το θυμόμουν."

"Ώστε έτσι ε;" Μου λέει και αρχίζει να με γαργαλάει όπως και χτες όταν τον είχα πει μπουγατσάκι.

"Μωρό μου! Αγάπη μου!" Του φωνάζω ανάμεσα στα γέλια και σταματάει επιτέλους να με γαργαλάει.

Τότε εγώ τον φιλάω και ύστερα του λέω,

"Τώρα που κοίμισα το τέρας και ξύπνησα τον πρίγκιπα, ελπίζω να με ταΐσει κάτι γιατί πεθαίνω της πείνας!"