Σε βλέπω και ερεθίζομαι

Κεφάλαιο 28

Πέρασαν άλλες τρεις μέρες μέσα στις οποίες εξερευνήσαμε αρκετά ο ένας το σώμα του άλλου αν καταλαβαίνετε τι εννοώ και ήταν υπέροχες! Σήμερα είναι Δευτέρα και μετά από αυτό το μαγικό Σαββατοκύριακο που πέρασα με τον Άρη πρέπει δυστυχώς να πάω στη σχολή. Ποιός να το πίστευε πως το γνωστό φυτό (δηλαδή εγώ) που ζούσε για να πηγαίνει στη σχολή και να ρουφάει γνώσεις, θα έφτανε στο σημείο να δυσανασχετεί που είναι Δευτέρα και αρχίζει άλλη μια βδομάδα μαθημάτων. Αλλά βλέπετε καλόμαθα να είμαι όλη μέρα με τον Άρη και μου φαίνεται κάπως περίεργο να τον αποχωριστώ έστω και για λίγες ώρες.

Δε φταίω όμως εγώ. Αυτός με έχει καλομάθει. Βλέπετε ήρθε πάλι πρωί πρωί σπίτι μου για να με φέρει με τη μηχανή στη σχολή μου. Με φίλησε και με άναψε καλά καλά και μετά έφυγε. Άντε τώρα εγώ να κάνω μάθημα. Όχι ότι με άφησε και καθόλου να συγκεντρωθώ. Μου στέλνει συνέχεια πονηρά μηνύματα. Πολύ πονηρά μάλιστα. Δείτε τι έλεγε το πρώτο του μήνυμα για να καταλάβετε τι εννοώ.

«Μωρό μου σε φαντάζομαι να κάθεσαι στο αμφιθέατρο και να παρακολουθείς τον καθηγητή να λέει όλες αυτές τις μαλακίες και σε λυπάμαι. Δε θα ήθελες να έρθω κάτω από το θρανίο σου, ανάμεσα στα πόδια σου και να κάνω το μάθημα λίγο πιο ενδιαφέρον για σένα;»

Όχι, πείτε μου. Καταλάβατε τώρα; Έχω άδικο που σας λέω ότι δεν μπορώ να συγκεντρωθώ;

«Άρη λυπήσου με. Προσπαθώ να παρακολουθήσω το μάθημα.» Του απαντάω εγώ.

«Αυτό λέω και γω. Κουράζεσαι να προσπαθείς να παρακολουθήσεις. Ενώ αν ήμουν εγώ εκεί θα σε χαλάρωνα. Θα σε έγλυφα όπως ακριβώς ξέρω ότι σ' αρέσει και θα έβαζα τη γλώσσα μου μέσα σου μέχρι να σε ακούσω να φωνάζεις από ηδονή.» Μου έγραψε στο επόμενο μήνυμα.

«Άρη σε παρακαλώ σταμάτα!» Του απαντάω εγώ κατακόκκινη όπως το παντζάρι.

Νομίζετε πως σταμάτησε εκεί; Όχι! Που τέτοια τύχη; Όλη την υπόλοιπη ώρα του μαθήματος μου έστελνε αναλυτικά μηνύματα με το τι ήθελε να μου κάνει. Εγώ να κάθομαι στη θέση μου και να φαντάζομαι πως βρίσκεται ο Άρης κάτω από το θρανίο και μου κάνει όλα αυτά που μου λέει. Βασανιστήριο σας λέω. Είχα μουσκέψει στο κέντρο της ύπαρξής μου και έτριβα τα πόδια μου μεταξύ τους μήπως και καταφέρω να ανακουφιστώ λίγο. Μάταια όμως. Ο Άρης με είχε ανάψει για τα καλά και το μόνο που ήθελα ήταν να τελειώσει το μάθημα για να φύγω από εκεί μέσα.

Μετά από αυτό το πρώτο ατελείωτο μάθημα είχαμε μια ώρα κενό πριν το επόμενο μάθημα και θα πηγαίναμε με τη Λίλη να συναντήσουμε την Κατερίνα, τη Στέλλα και τη Ζωή στην καφετέρια της σχολής. Εγώ βέβαια ήθελα να πάρω τηλέφωνο τον Άρη να έρθει να με πάρει να πάμε σπίτι μου και να μου κάνει όλα όσα μου υποσχέθηκε στα μηνύματα αλλά συγκράτησα τον εαυτό μου. Αρνούμαι να γίνω υποχείριο των σεξουαλικών μου ορέξεων. Πρέπει να μάθω να κάνω και άλλα πράγματα τις ώρες που δεν είμαστε μαζί, πέρα από το να τον σκέφτομαι όλη την ώρα. Οπότε αποφάσισα να πάω για καφέ με τα κορίτσια και έπεισα τον εαυτό μου πως στο επόμενο μάθημα θα είμαι απόλυτα συγκεντρωμένη στα λόγια της καθηγήτριας και μόνο. Θεωρητικά μια χαρά τα λέω. Να δούμε αν θα τα καταφέρω και στην πράξη. Οι επόμενες ώρες θα δείξουν.