வா.. வா... என் அன்பே...

வா.. வா.. என் அன்பே - 135

❤️ பகுதி - 135 ❤️

வேந்தன் இரவு பத்து மணிக்கு அறைக்குள் நுழைந்து இருக்க , ஆரவ் மற்றும் ரிச்சர்ட் வாயில் சிகரெட்டும் கையில் சீட்டுக்கட்டுமாய் விளையாடிக் கொண்டு இருந்தார்கள் .

வேந்தனை காணவும் , " வேந்தா.. எதுவும் தேறிச்சா.. ", என்று ஆரவ் கேட்டிட ,

" ம்ச்சு . இல்லை டா.. சம்பளம் வர இன்னும் ரெண்டு  நாள் இருக்கு .. எப்படியாவது சமாளிக்கணும்..", என்று அணிந்து இருந்த ஆடைகளை அகற்றியவன் கைலிக்குள் தன்னை புகுத்தும் கொள்ள ,

" ரெண்டு நாள் இருக்கட்டும்.. இப்ப எப்படி சாப்பிட..", என்று கடுப்படித்தான்  .

தன் விளையாட்டில் மட்டுமே கவனமாக இருந்த ரிச்சர்ட் , " டேய்.. போட்ரா..", என்று எகுறிட ,

" பசிக்குது டா.. ", என்று பாவமாக ஆரவ் கூற ,

அப்பொழுது , ரிச்சர்ட்டின் அலைபேசி இசைத்து.. குட்டி என்றவனாக ஆரவ் அவனிடம் கொடுத்து குறுகுறுவென பார்த்துக் கொண்டு இருக்க .

" சொல்லு டா.. என்ன இந்த நேரத்தில...", என்று அவ்வளவு மென்மையை தாங்கி இருந்த ரிச்சர்ட்டின் குரலில் இருவரும் திகைக்க.... அவன் கேள்விக்கும் பதில் சொல்லாமல் இளையவல் செறுமியவளாய் ,

" ண்ணே.. அண்ணே..", என்று மட்டுமே அழுகையுடன் அழைத்து. கதறிக் கொண்டு இருந்தாள் .
பட்டென்று , எழுந்த ரிச்சர்ட் , " குட்டி என்னாச்சு.. ", என்று விசாரித்தாலும் சட்டையை அணிந்தவனாகவே அவசரமாய் வெளியேறி , அவன் பின்னோடு ஆரவ்வும் ஓடியவன்  .

நீ எதற்கு என்றது போலான பார்வை இருந்தாலும் , வேண்டாம் என்று மறுக்காமல் , ஆரவ் வண்டி எடுக்க பின்னால் அமர்ந்துக் கொண்டவன் வழியை கூறி , மீண்டும் அதே எண்ணிற்கு முயற்சிக்க , அதுவோ எடுக்கப்பட்டாமல் போனது .

" ச்சை..", என்று இயலாமையால் வெடிக்க ,

" என்னாச்சு டா.. யாரு..", என்று விசாரித்தவனிடம் ,

" தெரியலை.. குட்டி அவ்வளவு சீக்கிரம் அழுக மாட்டா..", என்று மட்டுமே பதில் கூறியவன்...