Adopted by larry

Girls on girls

Hellooo! Mijn andere boek heet girls on girls. En dit is hoofdstuk 3. Lees het alsjeblieft en comment wat je er van vind!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik word wakker van stomme marimba op mijn iPhone. 'Hai' zeg ik. 'Liefje! Opstaan over een uur gaat de trein!' Zegt Esmée blèrend door het toestel. 'Ik kom eraan' mompel ik. Ik pak een kort blauw broekje en een hemdje met allemaal kleurtjes. Ik smeer gauw een broodje met pindakaas pak m'n spullen gooi die in een tas en loop naar buiten waar mijn prachtige vriendin al op mij wacht. Ze fiets een stukje weg en ik spring achterop. Ik sla mijn armen om haar middel en leg mijn hoofd tegen haar rug. Onderweg praten we over de toekomst, het is eng om eigenlijk al best ver vooruit te denken. We komen aan bij de bushalte de bus staat er al. Hand in hand rennen we naar de bus, houden onze Ov kaart tegen het apparaat. We gaan zitten, lekker dicht tegen elkaar aan. Ik pak mijn telefoon en oortjes uit mijn tas. 'Kijk wat ik heb' zeg ik en hou een verdeel stekkertje omhoog waar 2 paar oortjes in kunnen. Lachend pakt Esmée ook haar oortjes. Zuchtend luister ik naar stereo heart van gym glass heroes. Als we het bus station oprijden staan we op checken uit en lopen naar het spoor. We checken weer in voor de trein en gaan alvast zitten.

We rijden station Zwolle binnen, 'ik wil straks eerst even bij mijn oude huis kijken' zeg ik. Esmée knikt. We lopen over de lange weg richting te dahliastraat. 'Welke nummer?' '10' mompel ik. 'Dit?' Vraagt ze verbaast. Ik knik. Het is prachtig. Ik kijk omhoog naar de kamer waar ik geboren ben. De voordeur is nog steeds net zoals bijna 13 jaar geleden, blauw, donker blauw. Ik zie een jonge vrouw voor het raam staan. Ze opent niet veel later de voordeur. 'Kan ik iets voor jullie doen?' Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd, en wil weg lopen. 'Ja, als u wilt' zegt Esmée. 'Mijn vriendin heeft 13 jaar geleden hier in dit huis gewoond' zegt ze. 'Ben je gek' sis ik. 'Kom maar even binnen' zegt ze uitnodigend. 'Ummm nou dat hoeft echt niet' zeg ik. 'Hai esmée' zegt Esmée geeft haar een hand en loop langs de vrouw naar binnen. Zuchtend loop ik achter haar aan. Binnen word ik helemaal stil. Ik kijk naar de trap en het kleine deukje in de leuning die er nog steeds in zit. Toen ik 3 jaar was ben ik van de trap gekletterd. M'n tand was er uit, en het holle gedeelte tussen m'n voorhoofd en neus was weg dat was helemaal dik geworden. De vrouw opent de deur naar de woonkamer die helemaal wit is geverfd. Typisch een inrichting van deze tijd. Ikea. En een love-seat omdat dat liefde en warmte uitstraalt. 'Hoe lang woont u hier al?' Vraag ik. 'Een paar maanden' zegt ze trots. Ik knik. Ik draai me om naar de tuin. Ik kan me het blauwe tuin bankje en het blauwe zwembadje nog zien staan. 'Woon je nog steeds in Zwolle?' Vraagt ze. 'Nee in Drenthe' zeg ik. 'Maar we willen wel in Zwolle gaan wonen' vult Esmée aan. Ik kijk haar aan en knik. 'Jullie zijn' zegt ze onzeker en kijk heen en weer van Esmée naar mij. Esmée en ik knikken. 'Woont u hier alleen?' Vraag ik. 'Ja' zegt ze. 'Zullen we weer gaan?' Vraagt Esmée. 'Ja is goed' zeg ik. 'Bedankt!' Roep ik nog voor ze de deur dicht doet. Ik zwaai naar haar. Ik voel hoe er een arm om me heen word geslagen. 'Ik geloof dat je wel een bak koffie kan gebruiken' zegt ze. 'Dat was best heftig' zeg ik. 'Ja dat snap ik' zegt ze en veegt en pluk haar uit m'n gezicht. 'Kom' we lopen naar het centrum en wandelen daar een klein schattig koffie tentje binnen. We bestellen beiden een cappuccino. 'Morgen ga ik je helpen met een brief schrijven' zegt Esmée. 'Dat is goed' ik pak haar hand die op de tafel ligt.

'Gaan we hier een broodje halen?' Vraagt Esmée als we langs de bakker Bart komen. Ik knik. Als ik apetrots naar buiten loop met een lekker broodje kip pesto zit Esmée al op een bankje te wachten. 'Gaan we het daar op eten?' Vraag ik en wijs naar de brug waar dus water is. We gaan op een muurtje tegen over het pannekoeken schip zitten. Ik luister goed en denk het intro van een bekent liedje te horen, ik maak super snel mijn tas open en pak m'n telefoon die ik snel opneem. 'Hallo?' Vraag ik. 'Goedemiddag met Rianne de jong wij zouden nog even overleg hebben over de bloeduitslagen' zegt ze. 'Ja dat klopt' zeg ik snel. Als ik heb opgehangen kijk ik Esmée aan die zo'n 3 meter van me af nog steeds op het muurtje zit. 'Wat is er?' Vraagt ze. Ik loop maar haar toe. 'Het is niet zo goed' mompel ik. 'De bloeduitslagen zijn niet zo goed' ze kijkt me geschrokken aan. 'De bloed waarden zijn veel te hoog' zeg ik. 'En nu?' Vraagt ze. 'Verandering van medicijnen' zeg ik. 'liefje het is niet anders' zegt ze en pakt mijn and. Waar ze een kus op drukt. Ik knik. 'Zullen we weer gaan?' Vraagt ze. Ik knik. 'Ik wil hier even kijken en wijs naar de h&m waar we langs lopen. Het eerst waar ik op af loop is een grijs jurkje met halve mouwen. 'Esmée?' Vraag ik. Ze kijkt op haar ogen beginnen meteen te twinkelen. 'Alsof ik nog niet verliefd op je was' zegt ze met een grijns. Ik lach. Na een tijdje kom ik haar weer tegen. 'Heb jij nog iets?' Vraag ik. Ze houd een paar sokken omhoog. Ik grinnik en laat haar nog een ander jurkje zien. Een blauwe met stippeltjes. 'Ook leuk!' Zegt ze blij. Ik lach. Samen lopen we naar de pashokjes. 'Esmée, je kan er wel bij in' zeg ik als in een hokje heb. Ik kleed me uit en trek het grijze jurkje aan. Ik kijk in de spiegel via daar kijk ik naar Esmée die met open mond achter me staat. 'Wauw' mompelt ze. 'Je hebt er een mooi lijfje voor' zeg ze en legt haar handen op mijn heupen. Ik glimlach. 'Deze word het dus' zeg ik blij. Als ik het blauwe jurkje aan heb bekijk ik mezelf kritisch. 'Ik denk dat het zonder BH moet' zegt Esmée achter me. Ik knik en trek die uit. 'Zo is het veel beter' zegt ze. 'Ik zeg doen' en gaat weer op het krukje zitten. Ik lach en knik. 'Je bent geweldig om mee te hebben als je gaat shoppen' zeg ik als we weer buiten lopen. 'Hoezo?' Vraagt ze. 'Ik heb dan bevoordeeld een jurkje aan, en jij zegt daar dan iets liefs over' zeg ik. 'Ik hou van je' zegt Esmée. Ik leg mijn arm om haar heen. En laat die rusten op haar heup. 'Hier gaan we kijken' zegt ze en trekt me mee de Hunkemöller in. Jij gaat eerst wat moois uitzoeken voor vanavond en dan ik' zegt ze beslist. Ik loop langzaam naar binnen, ik weet dat Esmée Londen te gek vind. Daarom kijk ik ook meteen naar het setje met de Engelse vlag d'r op. Ik glimlach zoek mijn maat en loop naar de pashokjes. 'Hoe zit ie?' Vraagt een verkoopster door het gordijn heen. Ik steek m'n hoofd tussen de gordijnen door en bedek angstvallig mijn lichaam. 'Prima' zeg ik kortaf. Ik doe ze gauw weer dicht. En kleed me weer aan, betaal en loop naar buiten waar Esmée uit een flesje water drinkt. 'Ik heb wat je hebben wil' zeg ik lachend en ga naast haar zitten. Ze loop net als ik een beetje langzaam naar binnen. Ik zie dat ze om zich heen kijkt. Ik pak hetzelfde flesje water en neem er een paar slokjes uit.

Esmée komt met een grijns naar buiten gelopen. 'Mijn god wat duurde dat lang' mompel ik. 'Zeurpiet' fluistert ze in mijn oor. Ik kreun en kijk haar beteuterd aan. Ik zie vanaf een afstand al waar Esmée naar kijkt, de Mac. Ze kijkt me aan en wijst naar de Mac Donalds, ik knik. Na een poosje lopen we weer naar buiten met allebei en papieren zak in onze handen. 'We kunnen wel naar het parkje waar we op de heen weg ook door heen zijn gelopen' zeg ik. Instemmend knikt ze.

We ploffen in het gras neer met ons eten. Ik werk in een rap tempo alle frietjes naar binnen, wat is dit toch lekker' mompel ik en begin aan mijn Mac kroket. Als ik alles op heb ga liggen in het gras, ik leg mijn hoofd op het h&m tasje en sluit mijn ogen. 'Babe' ik open m'n ogen en kijk een beetje verward om me heen. 'We moeten weg' zegt ze. Ze pakt mijn hand en trek me omhoog. Het zonnetje schijnt nog steeds en kinderen spelen nog steeds in het speeltuintje. 'Heb ik geslapen ofzo?' Vraag ik verbaast. Ze lach, 'geen idee zou kunnen' ik knik en samen lopen we weer naar het station. 'Zal ik even 2 frappecinno halen?' Vraagt ze en wijst naar de Starbucks. Ik knik en ga buiten op een bankje zitten. Als Esmée terug komt moeten we rennen dat we de trein halen. We hebben elkaars handen vast en net op tijd staan we in de trein want een paar seconden later ging hij rijden. Het is lekker rustig en we gaan zitten. 'Ik kan niet wachten tot vanavond' fluister Esmée in mijn oor. Ik grinnik en leg mijn hoofd op haar schouder.