Adopted by larry

Hoofdstuk 27

Dinsdag 4 februari 2014

'Sssshhh!' Sust Niall die z'n must van z'n hooft trekt. 'Oh mijn god!' Schreeuw ik van schrik. 'Wat is er?!' Gilt Louis hard. 'Ik dacht dat een killer me wou ontvoeren' zeg ik droog. Ik stap in het busje en word door Louis op schoot getrokken.

Niall parkeert de auto, allemaal stappen we uit en beginnen met lopen, 'moeten we ver lopen?' Vraag ik aan Harry wiens hand ik vast hou. In een beweging tilt hij me op. 'Jij niet' zegt hij ik grijns en leg m'n hoofd op zijn schouder. Na een tijdje komen aan bij het restaurant Harry zet me neer als er een ober naar ons toe komt gelopen. 'Heeft u gereserveerd?' Vraagt hij vriendelijk. 'Ja, op de naam Horan' zegt Niall. 'Deze tafel' hij wijst naar een tafel waar 5 stoelen en een kinderstoel bij staat. 'Waaaa... Ik ga daar niet in zitten hoor!' Zegt ik en wijs naar de kinderstoel. 'Daar pas je wel in' zegt Louis hij tilt me op, 'papa! Zet me neer!' Krijs ik door het restaurant, maar voor ik het weet zit ik in een kinderstoel. 'Papa haal me er uit!' Zeg ik boos. Ik hijs me er uit en ga bij Harry op schoot zitten hij slaat zijn arm strak om m'n middel heen. Er word een bord kip voor ons neer gezet. Ik kijk er met een zucht naar 'gelukkig hoef ik dit niet zelf op te eten' zeg ik tegen Harry. Hij aait met z'n grootte hand over m'n arm. Na een half uurtje zijn alle borden leeg. 'Wil iemand nog een toetje' vraagt Liam iedereen schud zijn hoofd, 'nee ik zit stamp vol' mompel ik. 'Gaan jullie nog even met mij mee?' Vraagt Liam terwijl hij opstaat. 'Ja is goed' mompelt her en der iemand. 'Ik breng jullie straks wel thuis' zegt Niall tegen ons Harry en Louis knikken allebei.

Slaperig hang ik op Harry's schoot. 'Wat wil jij drinken Maya?' Vraagt Niall. 'Ik hoef niks' mompel ik. 'Wij gaan naar huis' zegt Louis plots. 'Ja lijkt me een goed idee' zegt Harry instemmend. 'Nee! We hoeven niet weg' zeg ik gauw. 'Jawel jij bent hartstikke moe' zegt Louis. 'E...eeecht niet' zeg ik terwijl ik gaap probeer te onderdrukken. 'Ja! Maak dat de kat wijs!' Zegt Louis terwijl hij me op tilt. 'Bye!' Zegt iedereen nog gauw.

'Ik ga even douchen' zeg ik als we thuis komen. 'Ik kom zo wel even' zegt Louis glimlachend. Ik loop de badkamer binnen waar ik me uitkleed. 'Oh jesus' ik kijk via de spiegel naar m'n lichaam, m'n buik zit vol met bultjes en op m'n benen, armen, ik draai me om en zie dat ze ook op m'n rug zitten. 'Oh nee als ze maar niet...' Mompel ik, ik trek m'n onderbroek naar beneden. 'Oh shit!' Zeg ik. 'Maya!' Hoor ik Louis roepen hij komt binnen, 'wat ben je aan het doen?' Vraagt hij verbaast. Hij kijkt ook naar m'n lichaam. 'Liefje wat heb je?' Vraagt hij bezorgt. 'Weet ik niet' zeg ik. Ik trek gauw m'n kleren aan en laat Louis verbaast achter in de badkamer. 'Maya! Kom eens?' Hoor ik Harry vanaf beneden roepen. Ik loop naar beneden, waar ze beiden op de bank zitten, Harry wenkt me. Ik loop naar hem toe, hij gaat op het puntje van de bank zitten, hij zet me tussen z'n benen hij trekt de rits van m'n vest naar beneden. 'Nee!' Zeg ik gauw, en sla m'n armen om me heen, 'Maya, alsjeblieft' zegt Harry. Hij maakt m'n handen los en trekt de rist verder naar beneden, ik laat het toe en blijf gewoon staan. Hij zet z'n handen onderaan m'n t-shirt en trekt die over m'n hoofd uit. 'Oh meisje toch' zegt hij met medelijden. 'Wat is dit nou?!' Roep ik gefrustreerd. 'Ik weet het niet, maar we gaan nu naar de dokter' zeg Harry. Snel tilt Harry me op en loopt naar de auto met Louis achter ons aan. Met een veel te hoge snelheid rijd Harry over de snelweg naar het ziekenhuis-huisarts, 'Harry rij alsjeblieft rustiger straks rij je ons nog aan gort en dan komen we helemaal niet aan bij die dokter' zegt Louis pissig. 'Sorry' zegt hij zacht. Louis knijpt in Harry's been, ik zie hem vanachter het stuur grijnzen.

Ik word wakker van een steen koude wind. 'Papa' kreun ik. 'Ja meisje, slaap maar verder' sust Louis.

'Maya?' Word er gevraagt. Ik sta op van Louis schoot en loop de spreekkamer in. 'Zeg het eens' zegt de dokter. Ik kijk verlegen Harry aan. 'Ze heeft overal bultjes op haar lichaam, en we weten echt niet wat het is' zegt Harry wanhopig. 'Je mag je kleren behalve je onderbroek uit doen' zegt ze. Ze trekt plastic handschoenen aan en komt voor me op haar hurken zitten. 'Jeuken ze?' Ik knik. 'Heeft ze ook koorts?' Vraagt de dokter aan Harry en Louis. 'Ik heb geen idee' zeggen ze. Ze pakt een thermometer van haar bureau en stopt die in my oor, ze kijk er op. 'Hoe voel je je?' Vraagt ze. 'Wel goed' mompel ik. 'Weet je dat zeker?' Vraagt ze argwanend. 'Niet echt' 'dat weet je niet echt zeker dat je je wel goed voelt' vraagt ze. Ik knik. 'Want? Hoe voel je je dan?' Vraagt ze door. 'Niet goed' mompel ik. 'Meisje, waarom zeg je ons dat niet?' Vraagt Harry. Ik haal m'n schouders op. 'Hoeveel graden koorts heeft ze?' Vraagt Louis om het onderwerp te veranderen. '37,9' antwoord ze. 'Je hebt de waterpokken' zegt de dokter. 'Wat zijn dat?' Vraag ik. 'Je krijgt ze maar 1 keer in je leven en zijn heel erg besmettelijk dus ouders pas op, en vaak jullie handen wassen' zegt ze. We knikken. 'Je krijgt zalf mee en dat er elke dag op alle plekjes doen' zegt ze. We lopen de praktijk uit. 'Kom het is al 11 uur, veel te laat voor jou' zegt Harry en zet me in de auto. Ik val langzaam in slaap door het schommelen van de auto. 'Welterusten' mompel ik nog zacht. 'Welterusten liefje' zegt Harry lachend. Ik voel hoe Louis zacht in m'n been knijpt.