Adopted by larry

Hoofstuk 83

(Pov Harry)

Ik zet een kop thee voor Maya op de salon tafel. Beide meisjes spelen in de woonkamer. Ik en Louis liggen lekker tegen elkaar aan op de bank een beetje tv te kijken. Ik zie door de spleetjes van m'n ogen hoe Maya onhandig haar thee van het tafeltje pakt en voor ik het weet ligt haar kopje naast haar op de grond en hoor ik dat ze begint te huilen. Ik sta snel op. 'Naar boven naar de douche' zegt Louis. Ik knik, ik pak Maya bij haar handen en lopen de trap op. Ik zet m'n handen onderaan haar t-shirt om die uit te trekken. 'Nee niet haar kleren uit doen' zegt Louis snel. Hij zet de douche op koud-lauw en helpt Maya er onder. 'Pijn' mompelt Maya zegt en snikt hevig. 'Ik bel Liam en Sophia zodat ze even op Noa kunnen passen' zeg ik en loop maar de gang. 'Kunnen jullie snel komen?' Vraag ik zacht in het toestel als ik Liam stem heb gehoord. Ik druk hem weg nadat hij heeft verteld dat ze niet kunnen ze zijn in wolverhampton, ik bel Niall op, zei kunnen gelukkig wel. Ik hoor hoe er iemand de trap op rent. Fay staat voor m'n neus. 'Hey' zeg ik blij. Ze loopt snel door naar de badkamer waar ze het van Louis over neemt. Maya heeft een grootte vage rode vlek op haar bovenbenen en bij haar kruis. Ze pakt een handdoek en legt die over de schoot van Maya heen. Maakt hem nat, 'bel maar het ziekenhuis dat we er zo aankomen en haal even vet gaas, hebben jullie dat?' Vraagt Fay. Ik knik en pak het uit het kastje onder de wastafel. Louis staat te bellen op de gang. Maya begint zacht te snikken als Fay de stukjes gaas op haar benen legt. 'Verband?' Vraagt ze. ik pak ook een paar rolletjes verband. 'Ga maar even staan' zegt Fay. Ik pak haar handen en trek haar omhoog. Ze wikkelt het verband er omheen. 'Tussen je benen valt het wel mee maya' zegt Fay legt daar ook een stukje gaas tegen aan. 'Houd je het zelfs vast?' Vraagt ze. Ze knikt en legt voorzichtig haar hand in d'r kruis. 'Zo klaar' zegt ze. 'Lopen doet pijn' zegt Maya zacht. Ik knikt en pak haar hand en langzaam lopen we naar de auto. 'Zal ik hier blijven?' Vraagt Louis, ik knik. 'Zal ik mee gaan?' Vraagt Fay. Meteen knik ik. Dankbaar kijk ik haar aan als ze de autosleutels uit m'n handen pakt. Ik help Maya in de auto en leg een handdoek in haar stoeltje. Ik krijg van Louis nog een losse onderbroek van een van ons in m'n handen en stap daarna in de auto. 'Ik hou van jullie!' Hoor ik Louis nog roepen vlak voor ik de deur dicht gooi. Ik zucht en kijk naar het meisje dat naast mij zit ze lijkt wel in een soort shock. Ik leg m'n hand voorzichtig op haar hand. 'Wees maar niet bang' zeg ik. Ze kijkt mij bang aan met haar grootte Bambi ogen. Na een kleine 20 minuten rijd Fay de parkeerplaats van het ziekenhuis op en zet hem bij de spoedeisende hulp neer. Ik help Maya weer uit de auto. Fay trekt haar vestje uit en legt die over maya's schouders. Langzaam strompelt ze vooruit. Ik en Fay hebben ieder een hand van haar vast. Binnen aangekomen geef ik de gegevens van Maya door terwijl Fay met haar in de wachtkamer gaat zitten. 'Wat is er gebeurt?' Vraagt ze man achter de balie. 'Ze heeft hete thee over zich heen gehad, we hebben het al verbonden' zeg ik. 'Dan word ze zo opgehaald' zegt hij vriendelijk. In de wachtkamer staat Maya huilend naast Fay die haar probeert te kalmeren. Ik ga naast Fay zitten. Ik klop op mijn schoot. 'Nee' snikt ze. 'Je billen doen geen pijn toch?' Vraag ik en trek haar voorzichtig naar me toe. Huilend haalt ze haar schouders op. Ik zet haar tussen mij en Fay neer. Na een paar minuten haalt een vrouwelijke verpleegkundige ons op. 'Ik heb het al verbonden maar leek me wel handig om hier langs te gaan want tussen de benen is het ook een beetje rood' hoor ik Fay tegen Lilly zeggen. Dat is haar naam. Lilly wijst ons een kamertje toe. 'Wil je zitten?' Vraag ik Maya. Ze knikt. Ik pak haar onder d'r oksels vast en tik haar op de behandel tafel. 'Papa, het doet zo'n pijn' snikt ze. Ik leg m'n hand op haar knie. Vragend kijk ik haar aan. 'Tussen m'n benen' zegt ze en legt huilend haar hoofd op mijn schouder. 'Jullie mogen even meekomen naar de badkamer dan gaan we het nog even koelen en schoonmaken' zegt Lilly. Ik til Maya weer van de tafel af en ondersteun haar een beetje. In de badkamer hurkt Lilly voor haar neer en haalt met behulp van Fay al het verband van haar benen. 'Jij bent verpleegkundige?' Vraagt Lilly aan Fay. Lachend knikt ze. 'Waar werk je dan?' Vraagt ze nieuwsgierig. 'Ik ben model' zegt Fay. 'Maar daar ben ik mee gestopt' zegt ze er snel achteraan. 'En je wilt wel weer in een ziekenhuis gaan werken?' Vraagt Lilly. Fay knikt. 'Kijk je even op de website van het ziekenhuis?' Vraagt ze. 'Ze zoeken nog mensen voor de kinderafdeling' zegt Lilly. Ik zie Fay stralen. Ik glimlach. 'Zo klaar' zegt Lilly en pakt de douchekop 'nee' snikt Maya als Lilly het ding in de richting van haar benen houd. 'Wil je liever dat papa het doet?' Vraagt ze. Ze schud haar hoofd. 'Zal ik het dan doen?' Vraagt Lilly. Toch knikt Maya dan maar. De plekken worden schoongemaakt 'het doet daar zo'n pijn' zegt Maya snikkend en wijst tussen haar benen. Lilly koelt het daar ook een tijdje. Na ruim een half uur gekoeld te hebben droogt Lilly haar af. 'Gaat het?' Vraagt ze en helpt haar omhoog. Lilly brengt ons weer terug naar het kamertje waar we net ook al even waren. Fay komt weer binnen, ze houd een tube omhoog. 'Deze zalf doen we er nu op en dan gaat het helemaal goed komen' zegt Lilly. Ik glimlach en geef haar een kus op d'r wang. Lilly zalft haar benen in. 'Zal ik het tussen je benen doen of papa?' Vraagt Lilly. 'Jij' mompelt ze tegen Lilly. Ik kijk naar haar kleine behuilde gezichtje. Lilly zei dat ze zo weer terug zou komen.

(Pov Louis)

Als Maya en Harry weg zijn pakt Niall me bij m'n schouders en geeft me een stevige knuffel. Ik neem een diepe teug lucht waarna de tranen over m'n wangen rollen. 'Ik vind het zo erg' snik ik. Niall kijkt mij aan. 'Je kan er niks aan doen' zegt hij. 'En Harry ook niet' zegt hij er achteraan. 'Ik weet het ook wel maar ik voel me zo verantwoordelijk' zegt ik.

(Pov Maya)

Ik lig in Harry's arm hij draagt mij naar de auto, ik hen m'n duim in m'n mond, 'dat is lang geleden' zegt Harry verschrikt kijk ik op, hij knikt naar m'n duim. Verlegen kijk ik hem aan, hij grijnst. Ik leg m'n hoofd tegen zijn borst en val in slaap.

————————————————————————————————————————————

Hoi! Het is echt super super lang geleden dat ik voor het laatste heb geschreven, ik geloof dat het wel 3 jaar geleden is dat ik een hoofdstuk heb gepubliceerd.... het geeft denk ik wel aan dat ik een stuk minder fan ben van one direction dat ik ben geweest. Ik stop niet met het schrijven van dit boek. Maar voorlopig hoeven jullie geen hoofdstuk te verwachten. Gewoon omdat ik er geen tijd meer voor heb. Ik vind het eigenlijk best moeilijk om dit te schrijven. Ik wil jullie allemaal vreselijk bedanken voor het lezen van dit boek en hoop dat jullie het soms nog eens door lezen! ❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Veel liefs van Iris