Hoofdstuk 29

2.1K 72 18
                                    

Donderdag 7 februari

Ik loop de keuken waar ik een broodje maak, 'half 9' mompel ik. De bus is hier om 9 uur om ons naar de 02arena te brengen, Harry en Louis zullen zo ook wel beneden komen. Ik klim op het aanrecht en pak een pak sap uit de kast. Ik schenk een glas vol, 'lukt het?' Geschrokken kijk ik om. 'Ik schrik me dood!' Zeg ik tegen Louis die me glimlachend aan kijkt. 'Ja' beantwoord ik zijn vraag. Hij slaat zijn armen om me heen en drukt een kus op m'n voorhoofd en tilt me van het aanrecht. 'Je hebt al gegeten zie ik' zegt hij lachend. 'Ja hoezo?' Vraag ik. Hij haalt z'n vingers langs m'n mondhoeken. Er zit allemaal chocopasta aan, schuldig kijk ik hem aan. 'Waar is papa?' Vraag ik aan Louis. 'Die ligt nog in bed, die moest nog een beetje wakker worden' grinnikt hij. 'Ik ga me even aan kleden' mompel ik. Ik trek m'n kast open bijna alles zit al in m'n koffer, zuchtend kijk ik naar m'n lege kast. Ik sluip de kamer van Harry en Louis in naar hun inloopkast, en pak daar een joggingbroek en een trui, ik trek het aan. Ik hoor Harry zingen in zichzelf. 'Papa?' Vraag ik. Hij kijkt om, 'hey liefje' zegt hij. Ik loop naar hem toe, 'wat zong je dat mooi' zeg ik. 'All of me, zo heet het liedje' zeg hij en zet z'n gitaar terug op de standaard. 'Is dat voor jullie nieuwe album?' Vraag ik. Hij knikt. 'Papa en ik hebben het geschreven voor een heel special iemand voor ons beiden' zegt hij. 'Voor jullie ouders?' Vraag ik blij. 'Nee voor iemand anders' zegt hij lachend. 'Heb je al ontbeten?' Vraagt hij. Ik knik en loop samen met hem de trap af. 'Papa?' Vraag ik. Louis kijkt op als ik naast hem kom zitten. 'Voor wie hebben jullie een liedje geschreven' vraag ik aan hem. 'Harold?' Vraag Louis. Harry komt naast ons zitten. 'Ja?' Vraagt hij. 'Voor wie hebben wij een liedje geschreven?' Vraagt Louis. 'Voor een heel speciaal meisje' zegt Harry grinnikend. 'Voor een meisje dat wij onze dochter mogen noemen' fluistert Louis in m'n oor. 'Wat?!' Vraag ik verbaast. 'Waarom dat ingodsnaam?' Vraag ik grof. Beiden halen ze hun wenkbrauwen op. Van die laatste zin schrik ik en ren gauw de trap op de badkamer in die ik op slot draai. Ik laat me op de wc zakken, 'jesus' zeg ik zacht. 'Maya!' Hoor ik Louis na een tijdje roepen. 'De bus is er! Nu komen! Anders ben je te laat!' Hoor ik hem een beetje paniekerig schreeuwen. Ik leg m'n handen voor m'n ogen en zet m'n ellebogen op m'n knieën. Ik hoor geklop op de deur, 'Maya?' Vraagt een stem zacht. Volgens mij is het Niall's stem. 'Kom alsjeblieft, de bus is al weg, je kan met mij mee rijden, Harry en Louis weten echt niet wat ze verkeerd hebben gedaan. Ze weten niet waar om je boos bent! Kom alsjeblieft nu!' Zegt hij snel achter elkaar. Ik sta op en kijk in de spiegel, nog steeds de kleding van Harry aan. Ik open de deur Niall zakt door z'n knieën, 'hey' zegt hij. Hij pakt me onder m'n oksels vast en tilt me op. 'Gaat het?' Vraagt hij. Ik haal m'n schouders op. 'Zullen we gaan?' Vraagt hij. 'En papa's dan?' Vraag ik. 'Die zijn daar ook, maar je kunt even met ze praten toch?' Zegt hij. 'Zijn ze boos?' Vraag ik. Hij kijkt me aan. 'We gaan' praat hij erdoorheen.

We rijden de parkeerplaats op van de 02arena. De woonkamer is helemaal leeg, in de keuken hoor ik iemand lachen, ik kijk voorzichtig om het hoekje en zie Liam en Zayn staan 'waar zijn papa's?' Vraag ik. 'Die zijn in de arena' zegt Zayn. Ik knik en ren de bus uit naar de arena. 'Waar is de kleedkamer van one direction?' Vraag ik aan het bali vrouwtje. 'Daar mag jij niet komen' zegt ze nors. En kijkt weer op haar computer. 'Ik ben de dochter van Harry en Louis' zeg ik. Ik zie op haar naam plaatje dat ze Carla heet. Carla kijkt me met een boze blik aan. 'Dat zullen we nog wel een zien' zegt ze boos. Ze loopt naar me toe en grijpt me bij m'n arm. 'Auw!' Piep ik. 'Papa!' Roep ik hard. We komen in een lange gang met allemaal deuren. Ze blijft voor een deur staan en klopt keurig aan. 'Binnen' hoor ik Harry zeggen. Ze doet de deur open, en trekt mij ruw mee. 'Papa!' Roep ik en wil naar hem toe rennen, ze trekt me hard aan m'n arm terug. 'Hé! Laat haar los!' Zegt Harry boos. 'Ik weet dat jullie van de fans houden maar dit is wel heel overdreven' zegt Carla. Ik hoor een deur achter me open gaan, verbaast kijkt Louis ons aan. 'Papa' zeg ik zacht. Ik voel de hand van Carla verstrakken om m'n arm. 'Laat los' huil ik. Louis blik veranderd van verbaast naar boos en trekt me uit haar greep. 'Waar slaat dat op?!' Zegt hij boos. 'Wilt u even mee komen?' Vraagt hij. Hij tilt me op en loopt achter Carla aan. 'Waar moet ik mee naar toe?' Vraagt ze. 'Naar je baas' zegt hij. Ik zie de schouders van Carla schokken. We lopen een kantoortje in, waar een jonge vrouw achter een bureau zit. 'Meneer Tomlinson, zeg het eens' zegt de vrouw. Dit heeft u medewerker mijn dochter aangedaan' zegt hij boos. En hij laat m'n arm zien. 'Hier ga ik zeker werk van maken' zegt ze.
We lopen terug naar de kleedkamer, 'papa? Zijn jullie boos?' Vraag ik. 'N-nee' zegt hij stotterend. 'Echt niet?' Vraag ik door. 'We zijn een beetje teleurgesteld' zegt hij. Hij trekt de deur open, ik zie Harry op de bank zitten. Ik ga naast hem zitten, 'wat heb je nou gedaan?' Vraagt hij aan Louis. 'Ik heb het tegen die baas van haar gezegd ik heb geen idee wat ze gaat doen' zegt hij. Hij gaat naast mij zitten, ik zit tussen hun in, 'zijn jullie boos?' Vraag ik nog een keer. 'Meisje waarom werd je zo boos?' Vraagt Harry. 'Waarom schrijven jullie een liedje voor mij?' Vraag ik. 'We waren met z'n 2en aan het schrijven en toen schreven we dit zomaar uit het niets' legt Louis uit. 'Maar waarom over mij?' Vraag ik. 'Omdat we veel van je houden' zegt Harry. 'Gaan jullie het vanavond ook zingen?' Vraag ik. 'Zou je dat willen?' Vraagt Louis. 'Ja' zeg ik. 'We zullen zien' fluistert Harry in m'n oor. Ik glimlach en ga op z'n schoot zitten.

Adopted by larryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu