Hoofdstuk 56

1.4K 43 3
                                        

(Pov Harry)

Ik wrijf in m'n ogen, langzaam wennen m'n ogen aan het licht. Louis ligt naast me op z'n buik met z'n gezicht naar me toe, vandaag is het een jaar geleden dat we Noa kregen. Ik heb voor Louis een bos bloemen gekocht, gewoon omdat ik niet anders wist wat ik moest kopen, gisteravond heb ik al een fles champagne in een emmer ijs gezet en twee glazen gepakt en die net als de bos bloemen onder het bed gelegd. Ik trap de dekens af en pruts zenuwachtig aan de onderkant van m'n t-shirt, net als vorig jaar ben ik zenuwachtig. Ik voel hem naast me bewegen, ik kijk opzij en zie dat z'n ogen langzaam open gaan. Zijn blauwe ogen kijken me aan 'hey' zegt hij zacht. Ik wrijf over z'n wang. Ik geef hem een kus en ga rechtop zitten. En tover de bloemen onder het bed vandaan, 'Awh! Liefje!' Roept Louis uit. Ik lach, 'omdat het vandaag een speciale dag is' zeg ik. 'Ja' zucht hij. Hij kijkt nog eens naar de bloemen en geeft me een knuffel, 'ik hou van je' zeg hij. Ik geef hem nog een kus en duik weer onder het bed, ik laat hem de campagne zien, 'oh!' Zegt hij lachend. 'Lekker' zegt hij en neemt een slokje nadat we op ons gezin hebben geproost. Ik giet het glas in een keer achter over, 'ontbijt!' Roep ik en spring uit bed. Beneden maak ik een paar broodjes ook voor de meisjes en Louis, en plof op de bank neer.

(Pov Maya)

'Hey' zeg ik zacht als ik Louis hoofd boven me zie. 'Hoe laat is het?' Vraag ik verbaast en wijs naar de fles campagne in Louis' hand. 'Omdat Noa vandaag een jaar bij ons is had je vader een verrassing voor me' zegt hij trots. Een glimlach siert mijn gezicht, 'ik kom er zo aan' zeg ik. Hij knikt. Er is bijna niks veranderd sinds vorig jaar, alleen dat ik en Noa allebei een jaar ouder zijn. Ik denk aan Harry en Louis, ik ben blij dat ze nog zo veel van elkaar houden en nog en verliefd zijn. Ik zucht en kleed me aan, vanavond gaan we uiteten dan trek ik wel wat beters aan en hijs een joggingbroek over m'n benen omhoog. Ik kijk om me heen en zoek m'n gestreepte t-shirt, 'vast in de was' mompel ik en loop naar beneden waar ik ondersteboven in de wasmand zoek. ''Wat ben jij aan het doen?' Hoor ik Harry vragen. 'Ik zoek m'n gestreepte t-shirt!' Roep ik. 'Kom op d'r uit jij' ik voel een paar handen die me bij mn middel vast pakken. 'Je vader is de was aan het opvouwen, ga maar kijken of ie er tussen zit' ik grijns en knik. Louis zit op de bank met een bult was en een chagrijnig hoofd. Noa zit vrolijk op de grond te spelen. Ik zoek tussen de was.

(Pov Louis)

Ik kijk naar beneden als ik een paar kleine handjes op m'n knie voel. 'Papa koek?' Ik kijk naar Noa die me met smekende oogjes aan kijkt. 'Straks liefje' zeg ik. 'Nu!' Roept ze boos. 'Nee straks!' Zeg ik en zet haar op de grond bij haar speelgoed. Boos gooit ze haar trein door de lucht de tegen de muur uit elkaar spat. 'Jezus' mompel ik en kijk geschrokken achter me. Ik pak Noa op en zet haar in de box waar ze keihard begint te krijsen. 'Dat mag niet!' Roep ik boos naar haar. 'Een beetje rustig' zegt Harry sussend. Ik pak zijn arm en trek hem naar de gang. 'Meen je dit echt, dit pik je toch niet!!' Roep ik kwaad. 'Nee maar, het kon wel iets rustiger' zegt hij zacht. Hij legt z'n armen om me heen. Het maakt me een wat rustiger.

(Pov Maya)

Ik kijk naar papa's die naar de gang lopen. Ik ga voor de box staan, ze steekt haar armpjes naar me om haar en kijkt me huilend aan. Ik sluit m'n handen onder haar oksels en til haar er uit. Ik zucht diep als dat gelucht is, ze legt haar hoofd op mijn schouder terwijl ze zacht door snikt. Ze haalt haar gezicht uit mijn nek, 'papa boos' snikt ze. 'Hij schrok gewoon' zeg ik ook geschrokken, ze zijn bijna nooit boos, als er een van hun boos zou zijn is dat Harry en niet Louis. Ik kijk naar mijn thee, die lauw is geworden. Ik pak een leeg melk flesje van Noa waar ik de thee in giet. Ik zet haar op mijn schoot geef het aan haar. Ze zit schuin op mijn schoot en heeft haar hoofd tegen mijn borst gelegd. Als Harry en Louis maar niet boos worden. Direct daarna gaat de deur open, Louis loopt meteen naar ons. 'Sorry' zeg ik meteen. 'Geen sorry' hij hurkt voor ons neer en wrijft Noa over haar wang. 'Sorry schatje' zegt hij zacht. 'Boos?' Vraagt ze aan Louis. 'Nee papa is niet boos' zegt hij. Ze knikt. 'Heb jij dit gemaakt?' Vraagt Louis en wijst naar het flesje thee. Ik knik. 'Dat mag ze toch wel? Het was al lauw' zeg ik. 'Je bent super lief voor haar' zeg hij en drukt een kus op m'n wang. Ik glimlach. Ik sta op en ga op het kleed van Noa zitten en bouw een huisje van de duplo die verspreid ligt op de grond. Bewonderd kijk Noa naar het huisje.

Adopted by larryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu