Adopted by larry

Hoofdstuk 3

(Pov Harry)

Ik word wakker van een zachte kus op mijn lippen. 'He' zeg ik zacht. Louis hangt boven me met een lach van oor tot oor. Vandaag gaan we ons adoptie kindje ophalen. Haar naam is Maya. Ik stap uit bed we kleden ons aan. Ontbijten en bestellen daarna een taxi die er na een uurtje is. We rijden richting Liverpool want daar woont ze. Een paar weken geleden gingen we naar het weeshuis, we konden kiezen Maya of een ander kindje, het weeshuis wist dat het niet zo goed ging met Maya, dat ze mishandeld werd. Dus was de keuze snel gemaakt voor Louis en mij. We hebben een foto van haar gezien, een heel verlegen klein meisje van 8 jaar. Toen ze werd gevonden bij een politiebureau bleek ze 3 dagen oud te zijn. Ze schijnt een groei achterstand te hebben. Daarom is ze ook zo klein. Ze is maar 1 meter 15. Na zo'n 3 uur rijden komen we aan in Liverpool. Ik kijk om me heen als we de auto uit stappen, een groot gebouw met een speelplaats er voor, en allemaal spelende blije kinderen. We lopen naar binnen en krijgen te horen dat ze er nog niet is. We mogen in een kamer wachten waar de ontmoeting plaats vind.

(Pov Maya)

Ik zit in de auto onderweg naar het weeshuis, daar zal de overdracht plaats vinden, vanaf mijn 6e heb ik bij Saskia Henk en hun kinderen gewoond, toen jeugdzorg op bezoek kwam en ik ze vertelde dat Saskia me soms sloeg hebben ze me daar onmiddellijk weg gehaald. Een homo stel gaat me adopteren. Sil de man van het weeshuis was toen ik kleiner was hij altijd m'n favoriete begeleider, en nog steeds, hij zit naast me. Een chauffeur rijd. 'Ik heb je nieuwe ouders al ontmoet' zegt hij. 'Zijn ze aardig?' Vraag ik schor. Meteen knikt hij. 'Ze gaan je niet slaan, echt niet' sust hij. Ik voel langzaam een traan opwellen. 'Ik wil niet' snik ik als we voor het weeshuis stoppen. Ik klamp me aan hem vast. Ik voel hoe hij me naar binnen draagt. 'Kijk' zegt hij. Ik kijk op en zie 2 nog best wel jonge mannen staan beiden hebben ze tranen in hun ogen. Sil laat me uit zijn armen zakken. Een van de mannen loopt naar me toe bang deins ik achteruit. 'Nee!' Roep ik en probeer los te komen uit Sil's armen.

(Pov Harry)

Ik kijk naar haar betraande ogen. M'n hart breekt, Het liefste wil ik haar verdriet en angst overnemen. De angst die ze heeft is bijna voelbaar. Ze is een beetje gekalmeerd en zit op mijn schoot. Ik leg haar hoofd tegen m'n borst aan en wrijf over haar wang. Ze heeft haar duim in haar mond, haar beer stevig vast, en ze beeft een beetje van angst. Een vrouw die de adoptie begeleid, schuift ons de papieren toe, nadat we getekend hebben is ze onze dochter. Zacht begint ze weer te snikken als we het terrein aflopen. Ik hurk samen met Louis voor haar neer. 'Het komt allemaal goed' zegt Louis. 'Niet boos worden' snikt ze. 'Nee absoluut niet' zeg ik meteen, ik druk haar stevig tegen me aan. In de taxi valt ze gelijk in slaap. 'Ze is nog mooier dan op de foto' zegt Louis zacht. Hij zit naast me en wrijft over haar been. Haar oogleden en wangen zijn rood van het huilen. Als we de oprit van ons huis oprijden voel ik dat ze wakker word. Een beetje verlegen kijkt ze me aan. Ze stapt uit de auto, leg m'n hand op haar hoofd en leid haar naar binnen, eenmaal binnen kijkt ze vanaf de deuropening in de gang nieuwschierig de ruimte rond. Ze zet een paar stapjes in onze richting.

(Pov Louis)

'Wil je je kamer zien?' Vraag ik. Langzaam knikt ze. Met z'n drieën lopen we de trap op, ik maak haar kamerdeur open. Ze kijkt met kleine glinsteringen in haar ogen rond. 'Paars is m'n lievelingskleur' zegt ze zacht en kijkt naar de paarse muur. 'Vind je het mooi?' Vraag ik. Ze knikt. 'Dank je wel' zegt ze zacht. Ik grinnik en geef haar een knuffel, 'ik hou van je' mompel ik. Ik voel een zucht van opluchting door haar lichaam gaan. Ik pak haar goed vast en til haar op. Ze heeft haar benen om me heen geslagen en ik hoor haar weer huilen. 'Ik was zo bang' huilt ze. Ik knik we lopen weer de trap af waar ik met haar op de bank ga zitten. 'Het komt allemaal goed' sus ik. Ik merk dat ze heel moe is, ik leg haar op de bank neer en leg een dekentje over haar heen. Ik loop naar Harry die aan het koken is en kijk vanaf de keuken naar Maya. Ze draait zich op haar zij en stopt haar duim in haar mond. 'Lief is ze' mompel ik. 'Laten we haar slapen?' Vraag ik. Harry knikt en samen gaan we aan tafel zitten. We tikken onze wijn glazen tegen elkaar aan, we buigen over de tafel heen en geven elkaar een kus.