Adopted by larry

Hoofdstuk 82

(Pov Harry)

Ik pak Louis' telefoon van tafel die af gaat, 'mama' staat er. 'Met Harry ' neem ik vrolijk op. Zacht hoor ik haar huilen, 'sweatheart, wat is er?' Vraag ik geschrokken. 'Kunnen jullie naar het ziekenhuis komen?' 'Ja tuurlijk' zeg ik gelijk. Het ziekenhuis is heel dichtbij. Ik loop met lood in mijn schoenen de trap op. Louis wou graag de meisjes in bad doen. Ik kijk om het hoekje van de deurpost en zie dat Louis Noa net in een baddoek wikkelt, 'hi' zegt hij verlegen. Meteen daarna kijkt hij weer op, 'is er wat?' Vraagt hij geschrokken. 'Is er wat met mama?' Vraagt hij bang. Precies waar ik bang voor was, ook zijn grootste angst. Hij laat Noa los waar door de handdoek om haar heen weg valt. 'Harry nu zeggen wat er is' zegt hij streng. 'Mam belde' zeg ik zacht. 'Huilend, vroeg ze of we nu konden komen' zeg ik schor. 'Naar het ziekenhuis' zeg ik erachteraan. Geschrokken kijkt hij mij aan. 'Ligt ze in het Mary?' Vraagt hij. Ik knik en pak Noa op die haar armpjes naar mij uit steekt. Ik til haar op en sla m'n arm om haar blote billen. Ik pak de handdoek van de grond en leg die om haar heen.

'Zullen we gaan?' Vraagt Louis. 'Ja is goed en ik rij' zeg ik en pak de autosleutels uit z'n handen. We hebben Niall en Fay op gebeld of die konden oppassen. Die konden en zijn net binnen komen vallen. Ik geef Maya een kus. 'Gaat oma dood?' Vraagt ze met een trillende lip. Ik ga op m'n hurken zitten, 'misschien wel' zeg ik. Snikkend legt Maya haar hoofd tegen mijn voorhoofd aan. 'Nu gaan we even naar haar toe' zeg ik en sta op.

We stappen de auto uit en lopen de richting de grote ingang van het ziekenhuis in. Bij de balie melden we ons aan, afdeling 3 kamer 3.1 oncologie. We lopen naar de liften en zoeven omhoog. Ik pak Louis' hand als we bij haar kamer aankomen. 3.1 staat er op de deur. Louis maakt de deur open, 'dag lieve schatten' zeg jay zodra ze ons ziet. Ik glimlach. Louis omhelst haar stevig. 'Waarom ben je hier?' Vraagt hij. Ze wijst naar een zak die aan een infuuspaal hangt. 'Waar voor is dat?' Vraagt hij. Als z'n moeder niks zegt loopt hij naar de andere kant van het bed. Leest wat er op de zak staat. 'Pijn medicatie' leest hij geschrokken. 'Ik heb zo'n pijn Louis' snikt ze. 'Waar zit de pijn?' Vraagt hij. Ze wijst naar haar rug. Hij kijkt mij aan. Ik pak haar hand en help haar een beetje overeind, Louis trekt haar t-shirt omhoog. 'Het is helemaal blauw hoe komt dat?'
Vraagt hij. 'Kanker' zegt ze zacht. 'Door de leukemie' zegt ze.

(Pov Louis)

Ik pak haar hand en geef er een kus op. Ik kijk op als ik zie dat Harry's telefoon gaat, 'sorry' mompelt hij snel en hij wilt weg lopen. 'Geeft niet, wie is het?' Vraag ik. 'Fay' staat er op het scherm. Hij neemt op. 'Maya, wil je heel graag even spreken' zegt hij en houd de telefoon van z'n oor. Mama steekt haar hand uit en pakt de telefoon van Harry aan. 'Hey schat' zegt ze in het toestel. Ik hoor Maya aan deze kant van de lijn nog huilen. Ik hoor haar zeggen hoe vreselijk ze haar mist en dat ze niet wil dat ze dood gaat. Ik krijg de tranen in m'n ogen als ik mijn dochter op deze manier hoor huilen. Ik voel een warme zachte hand op mijn onder rug. 'Doe maar rustig' fluistert Harry zacht in mijn oor. Ik draai m'n hoofd naar hem. Ik geef hem een kus op z'n mond. Zacht knijpt hij in mijn bovenarm. Ik hoor mama nog steeds met Maya praten. Na een minuut of 10 is het gesprek afgelopen. Ik draai me om en kijk naar mama hoe ze daar op bed zit, tegen het kussen in haar rug. Ik loop naar haar toe en geef haar een kus op d'r wang. 'Morgen komen we weer terug' zegt hij. 'Komt Maya dan mee?' Vraagt ze zacht. Ik kijk naar Harry omdat ik twijfel. Ik weet niet of het goed voor d'r is om mama zo te zien. Ik zie dat Harry ook twijfelt. 'Als ze niet mee komt kunnen wel weer even bellen' zegt ze snel. Ik knik en geef haar een laatste kus. Harry geeft haar kus, vol liefde dat zie ik gewoon. 'Tot morgen' hij kijkt haar aan met zoveel gevoel en liefde. Ik glimlach.

Ik zie Maya in de deuropening staan ik doe de autodeur open en zie dat ze op mij af komt rennen. Hard verscheurend hard huilt ze. Ik pak haar zo stevig mogelijk vast. 'Stil toch meisje' fluister ik. Ik kijk naar Noa die niet snapt wat er allemaal gebeurt, Harry pakt haar op van de grond. 'Ik vind het zo erg' snikt Maya. Ik wrijf over haar rug.