Hoofdstuk 67

1K 43 8
                                        

Even een up-date, in het vorige hoofdstuk vertelde ik al dat ik een heel hoofdstuk had geschreven maar dat dat allemaal is gewist.... Nu dacht ik hier onderaan even een kleine samenvatting dan is het wat duidelijker...

---
(Pov Harry)
De meisjes zijn gister thuis gekomen. Maya en ik hebben het uitgepraat en nu is alles gelukkig weer goed. Een paar dagen geleden kregen we een brief van het ziekenhuis. Noa en Maya zijn te vondeling gelegd, dus als hun ouders bv een hart probleem hebben, kunnen ze dat ge-erft hebben, elke 2 jaar moeten ze naar het ziekenhuis voor controle. Vandaag is Maya aan de beurt.
---

(Pov Harry)

Ik ga met Maya mee naar het ziekenhuis. Ze wil natuurlijk niet, dat hadden Louis en ik al wel verwacht. Louis blijft met Noa thuis. 'Maya kom je?' Vraag ik als we klaar zijn met ontbijten. Langzaam knikt ze. Samen lopen we naar de auto. We gaan beiden voorin zitten. Tijdens het rijden zie ik Maya steeds witter worden, dat heeft ze altijd als ze iets spannend vind. Ik pak haar hand uit haar schoot, 'komt allemaal goed' sus ik. Ik rij de parkeerplaats van het ziekenhuis op. Ze tilt helemaal. 'Liefje alsjeblieft' sus ik. Ik stap uit en loop naar haar kant van de auto. Ik maak de deur open en leg m'n hand op haar schoot. 'Ik ben bij je en het komt allemaal goed' zeg ik en druk een kus op haar wang. Ik pak haar hand en help haar de auto uit. Samen lopen we door de lange gangen in het ziekenhuis. We gaan in de wachtkamer zitten van de kinderarts. 'Waarom moet ik dan toch naar het ziekenhuis?' Vraagt ze zacht. 'Als jou ouders een afwijking hadden waar het ziekenhuis niks vanaf wist, dan kan jij dat ook hebben, daarom' zeg ik. Ze kijkt nors voor zich uit. 'Ik wil niet' mompelt ze. Ik zucht. Als haar naam word gevraagd lopen we met de arts mee. hij vraagt haar een aantal dingen, over hoe ze zich voelt. Hij legt ook heel duidelijk uit dat wanneer ze een keer ergens last van heeft dat ze dat moet vertellen. Als hij haar vraagt of ze zich uit kan kleden kijkt ze me smeekend aan. Ik zet m'n handen aan de onder kant vaar haar t-shirt en trek die uit. Als ze haar broek ook uit heeft til ik haar op de onderzoektafel. Hij checkt van alles en nog wat. De lengte van haar benen de lengte van haar romp. 'De groeiachterstand die ze had' begint hij. 'Heeft ze ingehaald' zegt hij glimlachend. Ik kijk Maya blij aan. 'Oke' mompelt ze. Ik glimlach en wrijf door haar haren. Een andere arts komt haar zo nog een vaccinatie geven' zegt hij. 'Nee' zegt ze meteen. Een man ik denk zelfs jonger als ik komt met een koffer en ruimte binnen gelopen, 'ik ben dave' zegt hij en geeft ons allebei een hand. 'Je mag op je vaders schoot gaan zitten' zegt hij. Ik pak haar heupen en zet haat goed op m'n schoot, en sla m'n armen rond haar middel en pak haar beide handen die klam zijn van het zweet, dave pakt haar arm vast en zet de spuit er in, ik zie dat er langzaam een paar tranen over haar wangen lopen. Als dave klaar is til ik haar op. 'Je mag nog een pleister uitkiezen' zegt hij als ze niet meer huilt. Ik grijns als ze een pleister pakt met One Direction er op. Ze geeft hem aan me, ik plak hem op het kleine prik gaatje. 'Aankleden' mompelt ze. Ik knik en help haar.

'Dat viel best wel mee toch?' Vraag ik aan Maya als we door het ziekenhuis lopen terug naar de uitgang. Ze haalt haar schouders op. We hebben elkaars handen vast, voor ons ook richting de uitgang, lopen ook -denk ik- vader en dochter die elkaars handen ook vast hebben. Ik kijk naar beneden naar Maya. 'Ben je gelukkig?' Vraag ik plots. Ze kijkt vragend omhoog. 'Ja tuurlijk' zegt ze lachend. 'Hoezo?' Vraagt ze. 'Wat maakt je dan gelukkig?' Vraag ik. 'Dat ik ouders heb die van me houden en gewoon een gezin net als iedereen' zegt ze. We lopen verder en stap de auto in met een grijns van oor tot oor.

Maya is bij Liam en Sophia die belden op. Ik stap de auto uit maak de deur open. 'Lou?' Vraag ik in de gang. Als ik de woonkamer in ligt hij te slapen op de bank. Ik ga stilletjes naast hem zitten. En streel door z'n haar. 'Ik hou van je' Zeg ik en geef hem een kus op zijn mond. Ik voel zijn handen tegen m'n borstkast die me zachtjes weg duwen. 'He was je moe?' Vraag ik. Langzaam knikt hij en ga recht op zitten. Hij is een witter als anders. Ik wrijf over zijn wang. 'Kom' zeg ik zacht en leid hem de trap op. Aangekomen in de slaapkamer kleed ik hem uit en dan mezelf ook. 'Heb je niet geslapen vannacht?' Vraag ik. Hij schud zijn hoofd. 'Ik haalde het in m'n domme kop dat Maya misschien een ziekte had ofzo, en dat ze dat morgen zouden ontdekken' mompelt hij. Ik kijk hem diep in z'n ogen aan. 'Alles was goed, ook het hartfilmpje, en de groeiachterstand heeft ze in gehaald' zeg ik en druk m'n lippen op die van hem. Ik hoor hem zuchten en sluit zijn armen stevig om me heen. Ik streel zacht over z'n rug en billen. Hij legt zijn hoofd op mijn borst en sluit z'n ogen. Na een tijdje is hij in zijn slaap van me af gerolt, ik ga op m'n zij liggen met m'n hand als ondersteuning en bekijk zijn gezicht, ik zou niet weten wat ik zonder hem zou moeten, de gedachte dat hij misschien eerder dood gaat als ik is vreselijk, maar ondertussen kan ik het ook niet verkroppen dat hij misschien tien jaar zonder me moet leven. Langzaam rolt er een traan over m'n wang. Ik ga recht op zitten en kleed me maar weer aan en kijk of Noa nog wakker is, wat niet het geval is, in typische baby stijl ligt ze in bed met haar billen omhoog en haar gezicht op het matras. Ik hurk voor het bedje neer. Ze heeft haar duim in haar mond. Ik sta weer op en ga naar de keuken waar ik een kop thee zet een pak koekjes pak en plof voor de tv neer. Na een poosje hoor ik Louis de trap afkomen, 'lekker geslapen?' Vraag ik. Hij knikt en gaat naast me zitten. En pakt ook een koekje uit de rol. Ik pak zijn hand en geef er een kus op. 'Ik hou van je' zeggen we tegelijk. Ik lach een geef hem een kus. 'Slaapt Noa nog?' Vraagt hij. 'Net wel' mompel ik. 'Ik haal d'r even' zeg ik en sta op. Nog steeds op de zelfde manier ligt ze in bed ik leg m'n hand op haar rug en til haar en voorzichtig uit. 'Dag meisje' fluister ik als ik merk dat ze wakker word. 'Papa' hoor ik haar zacht huilen. Geschrokken kijk ik haar aan. 'Wat is er?' Vraag ik. Ze begint nog harder te huilen en pakt me stevig vast. Ik wrijf troostend over haar rug. 'Stil maar' sus ik. Ik neem een luier en doekjes mee naar beneden. 'He wat is er?' Vraagt Louis als ik beneden kom. 'Geen idee' zeg ik en naast hem op bank zitten. 'Enge man' zegt ze huilend. Louis en kijken elkaar vreemd aan. 'Waar?' Vraagt Louis. Ze wijst naar boven. 'Had je eng gedroomd?' Vraag ik. Huilend legt ze haar hoofd op mijn borst, ze stopt haar duim in haar mond. Na een tijdje geknuffeld te hebben is ze het zat en ga at ze op de grond met de duplo spelen,

(Pov Louis)

Harry die is Maya aan het ophalen van Liam en Sophia, dus zijn Noa en ik weer even alleen. Ik pak Noa van de grond. En leg haar op de bank, 'nee!' Roept ze heel hard als ik haar broekje wil uittrekken. Zuchtend en met een gillend kind voor me verschoon ik haar. 'Zo' hoor ik Harry zeggen als hij met Maya de woonkamer in komt. Als ik klaar ben racet ze naar Harry, 'papa niet lief' zegt ze boos. 'Dat wil ik niet horen, papa is lief' zegt hij en zet Noa neer. Huilend staat ze aan zijn been. Zuchtend kijk we elkaar aan. Maya loopt naar me toe en gaat op mijn schoot zitten, 'liefje' met onze gezichten naar elkaar toe geven we elkaar een knuffel, 'was het spannend in het ziekenhuis' vraag ik. Ze trekt de mouw van haar t-shirt omhoog en laat vol trots een pleister zien, Harry Ik Niall Liam Zayn staan er op. Ik grijns, 'het deed wel pijn' mompelt ze. 'Ik ben wel trots op je' zeg ik en druk een kus op haar wang. 'Wat heb je gedaan bij Sophia?' Vraag ik. 'Cakejes gebakken' zegt ze blij.

(Pov Harry)

Ik zit op de bank als Maya beneden komt, 'liefje?' Vraag ik. Ze kijkt op, ik klop op m'n benen als teken dat ze bij me moet komen. Ze gaat op m'n schoot zitten, je mag straks nog op blijven omdat ik zo trots op je ben' zeg ik. Haar ogen beginnen te twinkelen ik glimlach geef haar de afstandsbediening en laat haar op de bank zitten. Boven hoor ik Noa vrolijk praten, ik kijk in de badkamer waar Louis en Noa samen in bad zitten. 'Papa!' Roept ze blij als ze me ziet. Ik grijns en hurk naast het bad neer. 'papa afdrogen' brabbelt ze, ze gaat staan en steekt haar armpjes naar me uit. Ik pak haar uit bad, ga op de wc deksel zitten en zet haar op mijn schoot. Ik wikkel een handdoek om haar in en droog haar af. 'Aya kus' zegt ze als ze beneden is, tijd om haar aan te kleden had ik niet dus nu loopt ze als naaktloper door het huis. Maya glimlacht als ze op de bank klimt. Maya pakt Noa vast en geven elkaar een kus. 'Slapen' mompelt ze. Ze legt haar hoofd op Maya's borst. Ik glimlach en maak er een foto van. Ik voel een zachte hand op mijn onderrug, ik kijk achter me, Louis kijkt me een grote lach op z'n gezicht naar de meisjes. Ik hurk naast hun beiden neer, 'ik durf haar niet wakker te maken' mompelt Maya. Ik pak Noa onder haar oksels en leg haar tegen mijn eigen borst en loop met haar naar boven. Ik leg haar op de commode en doe haar een luier en een rompertje aan. Ik leg haar in d'r bedje en leg een dekentje over haar heen. 'Welterusten liefje' mompel ik. Ik de woonkamer liggen Maya en Louis allebei uit een zak chips te eten, 'stelletje vreetzakken' zeg ik en pak zelf een banaan. Om half 10 kijk ik naar Maya die met kleine oogjes naar de tv kijkt. 'Liefje, ik ga je naar bed brengen' zeg ik. Ze sloft voor me uit op de trap ik ga op haar bed zitten, en kleed haar uit. 'Wil je alleen in je onderbroek?' Vraag ik als ze meteen gaat liggen. Ze knikt en slaapt al. Ik geef een kus op haar wang, 'mooi meisje' ik streel nog even door d'r haren en sluit dan haar kamerdeur. Ik ga beneden naast Louis zitten die zijn hoofd op mijn schouder legt. Ik pak zijn hand die in z'n schoot ligt en geef daar kleine zachte kusjes op.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Helloooo! Sorry dat ik niet zo veel update maar m'n inspiratie is een beetje weg en ik heb ook nog 2 andere boeken om te updaten :) ( Adopted By Larry *deel 2* ) en ( Girls On Girls ) verder weet ik eigenlijk niks te vertellen. Oh ja toch wel.... Ze nemen een break 😭😭😭😭😭 maar dit boek blijft gewoon bestaan! :)

Adopted by larryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu