Adopted by larry

Hoofdstuk 81

(Pov Louis)

Ik lig met Noa op mijn borst op de bank in mijn moeders huis. Vanmiddag heeft ze verteld dat ze acute leukemie heeft, en waarschijnlijk niet meer beter kan worden. Ik streel het kleine ruggetje van het kleine meisje, Harry is Maya naar bed aan het brengen, nog nooit heb ik er over na gedacht dat mama dood kan gaan, ze is zo mooi en krachtig. Vroeger dacht ik altijd dat mama onsterfelijk was. En nu haalt ze het einde van het jaar misschien niet eens. Met dat ik dat denk voel ik een langzame traan over m'n wang lopen. Maya was er bij toen ze het ons vertelde. Ze had het al wel eerder aan Daniël verteld, haar man. Ook de vader van Doris en ernst, ze zijn nog maar 2 jaar en zullen hun moeder waarschijnlijk niet herinneren. De dokter had een prognose gegeven, max 1 jaar nog. Ik weet precies wat mama nog graag zou willen. Met ons allemaal op vakantie, mij zien optreden. Ik denk aan vanmiddag, ik heb heel hard gehuild, maar wel alleen, Alleen op de kamer van mama en Dan, op haar kant van het bed. Ik zie Harry een klein lachje produceren als hij mij en Noa op de bank ziet liggen. 'Maya moest zo huilen' zegt hij zacht. Hij gaat schuin op de bank zitten. Hij legt zijn hand op Noa's billen en tilt haar van mijn buik af. Ik zie ook hoe mama en lottie in de kamer komen lopen, hand in hand. Ik pak lottie's hand zodra ze naast mij komt zitten. 'Ik mis haar nu al' fluistert ze zacht ik mijn oor. Ik knik en sta op en loop met tranen in m'n ogen naar de gang waar ik keihard op Dan bots, ik draai me om, om weg te lopen maar voel 2 sterke handen om mijn schouders. 'Sorry' zegt hij zacht en omhelst mij daarna. Ik kan vanaf dat Dan in de familie is gekomen kan ik al goed met hem praten. Ik pak een verfrommeld zakdoekje uit m'n broekzak veeg de tranen van m'n ogen en snuit m'n neus. Ik loop nog even naar de badkamer waar ik een plens water in m'n gezicht gooi. Als het rood een beetje is weg getrokken ga ik weer terug naar de woonkamer waar ik van Daniël een flesje bier in m'n handen krijg. 'Thanks' zeg ik en we tikken de halzen tegen elkaar. Ik ga naast Harry zitten, hij pakt even m'n hand en knijpt er in. Ik leg m'n hoofd op zijn schouder en luister hoe iedereen met elkaar praat en voel hoe ik in slaap ga vallen.

(Pov Harry)

Ik streel over Louis bovenbeen en zie dat hij slaapt, 'ik ben zo moe' fluistert Phoebe die naast mij zit, 'ga je lekker slapen' zeg ik en pak haar handje, Gaan Louis en ik ook naar boven. Voorzichtig maak ik hem wakker. 'Wij gaan slapen' zeg ik. Louis en Phoebe geven jay een kus. Ik geef haar een kus op d'r voorhoofd. 'Tot morgen' zegt ze lief. Ik knik en bedenk mij dat 'morgen' helemaal niet zo zeker is. Het kan ieder moment afgelopen zijn... Ik zie dat Phoebe een beetje bang in haar kamer kijkt. 'Wat is er?' Vraagt Louis zacht. 'Ik durf niet' hoor ik fluisterend zeggen. 'Wil je bij ons?' Vraagt hij. Ze knikt en loop voor ons uit. Ik kijk Louis aan en geef hem een kus. 'Ik hou van je' zeg ik. 'Jullie mogen niet kijken!' Zegt Phoebe. 'Papa, mag ik ook bij jullie?' Hoor ik maya's stemmetje. 'Ja tuurlijk poppy' zeg ik en trek haar tegen mij aan als ze naast mij ligt. Ik kijk naar Louis die met Phoebe in z'n armen ligt. 'Lang geleden dat ik zo met een van m'n zusjes lag te slapen' fluistert hij. Ik glimlach.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hello!

Oké toen ik hoorde dat Johanna was overleden schrok ik me echt rot, ik wist niet dat ze ziek was. Maar achteraf kan ik het wel op foto's zien, op de foto die zei zelf het laatste op insta heeft geplaatst van haar en Louis, lacht ze niet, ze is veel dunner en haar ogen lijken heel zwart.... Ik ga sowieso 3 hoofdstukken en misschien wel meer over die onderwerp schrijven. Het onderwerp kanker, en dat zoals je al las, dat het snel afgelopen kan zijn. Genieten van ieder moment en van ieder geluksmomentje. Ik hoop dat Johanna dit ook heeft gedaan! 🌟 hebben jullie ook gister naar Louis gekeken toe hij optrad bij XFactor? Zo mooi hoe hij zong special voor z'n moeder. 'Juist hold on darling'  als ik er zo over na denk hoop ik dat ze is overleden in haar slaap, of misschien lag ze wel in coma dat ze op die manier is overleden. Het enige wat ik niet hoop is dat ze pijn heeft gehad... Vreselijk.