Hoofdstuk 1

6.4K 126 5
                                    

Voordat je begint met lezen er missen een paar hoofdstukken dat klopt.. Als je jog een fout ontdekt of een dubbel hoofdstuk laat het mij even weten dan kan ik het veranderen!

(Pov Harry)

Ik leg m'n hoofd op louis' schouder. We zitten in de taxi richting het ziekenhuis. Ik denk aan het kleine mannetje dat we 4 weken geleden voor het eerst een ontmoeting mee hadden, Charlie heet hij. Hij is vier jaar oud en zou bij ons komen over een paar weken zou dat geregeld worden. Hij heeft een zeldzame stofwisselingsziekte. De kans was 99% dat hij het zou overleven en daar waren we vanuit gegaan. Maar toch was er ook 1 klein % dat hij zou overlijden, de zuster vroeg alleen maar of we zo snel mogelijk konden komen. Ik kijk Louis aan, met een stalen gezicht kijkt hij uit het raam.

Hand in hand staan we voor de deur van zijn kamertje in het ziekenhuis. Ik leg m'n hand op de klink en doe die langzaam omlaag. Ik hoor Louis naast me snikken als ik Charlie in zijn bedje zie liggen. Door de ziekte is hij veel kleiner dan zijn leeftijdsgenootjes ongeveer de lengte van een kind van 2, ik en Louis gaan allebei aan een kant van het bedje zitten, ik pak zijn kleine handje. Net bij het gesprek met de dokter kregen we te horen dat hij in een diepe slaap is gebracht en dat het waarschijnlijk niet heel lang meer zal duren voordat zijn hartje stopt met kloppen. Sinds gister krijgt hij geen sonde voeding mer. En zonder voeding krijg zijn lichaam geen energie om nog verder te leven. Ik zucht en kijk naar Louis die naast hem is gaan liggen. Beiden hebben ze hen ogen dicht. Ik voel langzaam een traan over m'n wang rollen. Voordat we het adoptie proces in gingen konden we aangeven of we een kindje wilden met een special need, dat betekend dat ze ziek zijn, blind of doof zijn. Gehandicapt zijn. We wisten dus dat we een ziek kind konden krijgen. Maar dat hij voor de officiële adoptie zou overlijden dat hadden we natuurlijk nooit kunnen weten we hebben het wel als grootte angst gezien. Maar dat deze nachtmerrie werkelijkheid zou worden. Hadden we geen rekening mee gehouden. Om 4 uur komt de dokter langs om te kijken hoe het dan gaat, er is een kans dat hij hersendood is. Als dat zo is dan trekken ze de stekker d'r uit. Dat betekend dat hij dan dood gaat. Ik kijk naar de klok het is kwart voor 3, nog heel even kan ik bij hem zijn. Ik ga ook naast hem liggen en leg m'n armen stevig om hem en Louis hem, als het zo ver is zal er ook iemand van het adoptiebureau aanwezig zijn. Julia heet ze, zij heeft het hele proces met ons en Charlie begeleid. Ik sluit m'n ogen.

'Liefje' ik open m'n ogen en zie Louis boven mij hangen. 'Het is tijd' zegt hij. Ik kijk naar de klok, 15:59, nog 1 minuut totdat we weten wat er met hem gaat gebeuren. Julia zit op een stoel naast het raam haar wangen zijn rood van het huilen. Een paar seconden daarna stapt er een man binnen in een lange witte jas. Hij heeft een stethoscoop om zijn nek hij geeft ons een hand en richt zicht daarna op Charlie. Na wat onderzoekjes, kijkt hij Louis en mij ernstig aan. 'Ga even zitten' zegt hij, ik zak langzaam op een krukje neer, ik leun met m'n ellebogen op m'n knieën en leg m'n hoofd in mijn handen. 'Na de onderzoeken die ik net gedaan heb, is de diagnose dat hij hersendood is' klinkt de stem van de dokter door de kamer. Ik kijk naar het kleine jongetje dat daar alleen onder de dekens ligt. 'Ga maar lekker naast hem liggen' zegt Julia. Ze trekt me omhoog van het krukje en leid me naar charlie's bedje. Ik kruip naast hem Louis doet het zelfde. Een paar seconden later horen we duidelijke klik en op dat moment stoppen de apparaten met piepen. Ik open m'n ogen en kijk Louis aan. 'Het is goed zo' fluistert hij zacht. Ik knik en geef hem een kus, 'ik hou van je' zeg ik. Ik kijk naar Charlie, het lijkt wel alsof en een klein glimlachje op zijn gezicht te zien is, 'hij vind het zelf ook wel best zo' zegt Julia. Ik knik weer.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hey! Dit is het eerste hoofdstuk van adopted bu larry, votes en comments vind ik erg leuk! Dus stem als jij dat ook vind! ❤️

Deze hoofdstukken tot hoofdstuk 14 zijn 'bewerkt' er waren dus eerst andere hoofdstukken... De genen die al verder zijn dan hoofdstuk 14... en die dit weer opnieuw gaan lezen. Willen jullie niet verklappen wat er verder in het boek gaat gebeuren? Dat zou ik heel jammer vinden want ik besteed er veel tijd aan...

Adopted by larryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu