The Sold Wife (Completed)

TSW: Chapter 26

It was already 10:00 AM, but I'm still here at our bed. I felt like this bed is hugging and cuddling me so I couldn't get up.

I heard my phone beeps and I automatically rolled over and got it from the side table. It was a text message from my sweet husband.

-Get up, baby. I asked Bea to bring food there, and she will be there in a minute. You better eat, okay? I love you.

Aww! How sweet. Kaya lang parang ayoko talagang tumayo sa kama. Nakakatamad kaya, lalo na kung mag-isa ka lang sa bahay. Lumipas ang limang minuto at bumanggon na rin ako.

Sandali kong ginawa ang morning rituals ko para kahit papaano naman ay maging presintable ako. Nang matapos ako sa pag-aayos ay bumaba na ako sa salas.

Maya-maya lang ay narinig ko na ang magkakasunod na doorbell. Kaya naman mabilis kong binuksan ang pinto. Nakita ko sa labas ng gate namin si Bea na may hawak ng isang paper bag at bouquet ng blue roses.

Napangiti naman ako dahil doon. Pasaway na asawa! Pinahirapan ang kanyang secretary para lang mapangiti ako.

Mabilis akong lumapit sa gate para mapagbuksan si Bea.

"Thank you, Bea. Come in," yakag ko sa kanya nang makuha ko ang bouquet at paper bag na dala niya.

"Hindi na po, Ma'am. Dinala ko lang po talaga 'yan," sagot nito sa akin.

"Ano kaba? Hindi ko rin makakain ang dala mo kung wala akong kasabay. Talika na!" pamimilit ko dito.

Heller? Nakakatamad naman talagang kumain mag-isa eh. Kaya nga, kahit buntis ako ay hindi pa rin ako ganoong kalakas kumain dahil madalas ako lang ang tao sa bahay.

Minsan nga naiisip ko na baliw ako. Paano ba naman, noong minsan na nagutom ako at hindi na talaga ako makatiis na hintayin si Tyler. Nilagay ko na lang ang picture niya na nasa frame sa ibabaw ng mesa. Kunwari kasama ko rin siya noon.

"Pero Ma'am baka po kailanganin ako ni sir Tyler sa office," pagdepensa nito.

"Sus! Hayaan mo 'yung lalaking 'yon. Malaki na siya para mag-utos sa'yo. Ako ang bahala roon," paninigurado ko sa kanya. "Under 'yon sa akin. H'wag kang matakot doon," dagdag ko.

Wala na rin siyang nagawa kaya napilitan na rin siyang pumasok sa bahay namin. Sa dining area ko siya pinaderetso. Siyempre, kakain eh, alangan sa CR.

Sandali ko munang nilagay ang bouquet ng bulaklak sa kwarto namin bago ako maghain ng pagkain.

Kasalukuyan naman na nakaupo si Bea sa may dining area habang hawak nito ang phone niya.

"May boyfriend kana?" usisa ko rito.

Chismosa talaga ako, alam ko! Nabuburyo ako dito sa bahay kaya naman sabik na sabik ako na may makausap ako. Si Jess kasi ay busy sa company nila, si Cedric na bakla naman ay nasa HongKong, si Daisy naman inaasikaso ang negosyo namin na cakehouse and si Chelsea naman ay nagbabaksyon kung saan-saan. Kaawang buntis! Laging alone.

"Opo," nahihiyang sagot nito.

"Don't be shy. Hindi naman ako nangangain. Depende na lang kung mukha kang cheese," I said and laughed with my own joke. Korni! Kbye!

After a couple of minutes natapos na rin ako sa pag-aayos ng mga pagkain. Ang daming pinadala ni Tyler.

"Kumain ka," I said as I handed her the plate of white spaghetti.

"Thank you po," sagot nito.

Nakangiti ako habang kumakain kami.

"Ang bait niyo nga po talaga," biglang salita ni Bea.