Ulubiony Plan B

Podwyższona temperatura.

Ten dzień zaczął się dość intensywnie. Dlaczego? Ponieważ z samego rana zawitałam do firmy, umawiając spotkania, rozpisując kilka kolejnych dni mojego szefa oraz odpisałam na wiele e-maili. Prowadziłam masę rozmów telefonicznych z naszymi klientami i sporządziłam raport. Zanim wyszłam z biura, przyniosłam mojemu prezesowi kawę i ciasto oraz zostawiłam mały liścik z przeprosinami. Gdy w końcu się zebrałam, minęłam go w drzwiach, lecz nie był sam. Obok niego kroczył jeden z inżynierów. Poza kilkusekundowych kontaktem wzrokowym oraz małym przywitaniem, nie wymieniliśmy żadnego zdania, jednak jego wzrok, wciąż wskazywał na to, że trapi go moja wczorajsza reakcja.

Starałam się nie rozmyślać nad tym zbyt długo, jednak zachowałam się zbyt paranoicznie, ponieważ w głowie miałam rozmowę dziewczyn. Zapewne ich plotki będą mnie dręczyć przez kolejne dni, ale nic na to nie poradzę.
Znam skutki, jakie mogę ponieść, ale w tym dniu, chcę skupić się na balu, Mike'u i osobach chorych.  Potem pomyślę o zdobywaniu inwestorów.

Gdy wróciłam do domu, zdążyłam spakować się na jutrzejszy rodzinny obiad i nawet wymyśliłam dobrą wymówkę dla ciotek oraz wujków. Opuszczenie obiadu równa się z konsekwencjami. W moim przypadku, będą robić mi wyrzuty sumienia, a następnie posypią tysiącem pytań.
Gdy już zamknęłam walizkę, na ekranie mojego telefonu, który leżał obok, pokazała się wtedy wiadomość.

103334567: Wszystkiego najlepszego, Mme l'avocate.

Zmarszczyłam zdezorientowana brwi i pokręciłam głową, wybijając sobie pierwszą myśl, jaka do niej przyszła. Nie mam dzisiaj czasu ani humoru na głupie żarty, więc szybko wyłączyłam telefon oraz rzuciłam go na łóżko.
Wstałam wybijając sobie z głowy okropne myśli.

Ubrałam czerwoną suknie, z długim rękawem oraz dołem sięgającym materiałem aż do kostek. Ma ona głębokie wycięcie na plecach. Natomiast dekolt, pozostawał zakryty. Czułam się w niej naprawdę dobrze, więc wybrałam ją na dzisiejszą okazję. Mam do niej sentyment, ponieważ dostałam ją od mamy, na ukończenie moich studiów i zawsze przypomina mi, jaki wysiłek włożyłam, aby być tutaj. Nie pamiętam wtedy, że żałowałam swojej decyzji, ponieważ zawiodłam ojca, ale pamiętam o tym, że spełniłam swoje marzenie i kroczę drogą, jaką sama sobie wybrałam.

Zanim wyszłam z domu, wzięłam dwa głębokie wdechy, starając się wyciszyć myśli i emocje.

Dziś był dzień, w którym mogłabym zmienić wszystko, bądź wszytko mogło zmienić mnie.

W tym momencie znajduje się w budynku, przed wejściem na salę. Zdążyłam zauważyć już jednego fotografa, który napewno nie jest tu z mojego polecenia. Wiem, że Michael jest dość sławny w świecie biznesu, a osoby, które tutaj będą, są jednymi z lepszych firm w stanie. Niektórzy z nich, są również słynni z tworzenia sztuki pod postacią obrazów, rzeźb, a nawet tańca. Jest to grono ludzi, z którymi nasza firma kiedyś współpracowała lub niektórzy byli naszymi klientami.
Znajdujemy się na ogromnej gali, która ma pozyskać inwestorów, dla naszej firmy, albo współpracowników, którzy chcieliby nawiązać z nami kontrakt. Ma polegać to na pomocy z ich stron, większej rozpoznawalności, a nawet korzyści, dla zawierających kontrakt. Oni promują nas, a my ich.
Jednak drugim i ważniejszym punktem dzisiejszego wieczoru, jest pomoc. Chcemy wykorzystać rozgłos oraz zasięg, na zdobycie jak największej ilości pieniędzy, którą przekażemy na pomoc dla chorych. Każdy z tych ludzi, zostawi dzisiaj tu jakiś grosz, który nie pozostawi ubytku w portfelu, a jednak, będzie to spora ilość pieniędzy, dająca szansę ludziom.

Wystarczy jedynie dobrze podejść do sprawy i mieć idealne argumenty oraz gadkę, na którą polecą. Tak się składa, że kilkanaście lat temu, gdy mój ojciec szkolił mnie na kobietę sukcesu, nauczył mnie, jak przekonać kogoś do mojej racji. Jednym zdaniem mówiąc: jestem dość przekonująca.
A moja mimika ciała, zawsze jest waleczna. Nie pokazuje słabości, mimo że jestem biedniejsza od tych ludzi o kilkanaście razy. Gdy wejdę na tą salę, będę na tym samym poziomie, a może nawet i wyżej.