"ဝုန်း..."
အဆောင်တံခါးကို ဆောင့်ကန်လိုက်သောအသံ ....
ကြယ်စင်သည် တံခါးကိုခြေထောက်ဖြင့်ကန်၍ဖွင့်လိုက်ကာ သူမလွယ်အိတ်အား အခန်းနံရံဆီပစ်ပေါက်လိုက်ပြီး
အိပ်ယာတွင်၀င်ကွေးနေလိုက်သည်။
လက်ချောင်းလေးတွေသည်တုန်တုန်ရီရီဖြင့် ခေါင်းကိုကိုင်ကြည့်လိုက်ရင်း..
" ငါ့... ငါ့ဆံပင်တွေ...ငါအမြတ်တနိုးထားခဲ့ရတဲ့ဆံပင်တွေ...."
ကြယ်စင်သည်အိပ်ယာမှထလိုက်ကာမှန်တင်ခုံဆီသွား၍ သူမကိုယ်သူမမှန်ထဲကြည့်လိုက်လေသည်။
မသေမသပ်ဖြတ်ထားသောကြောင့်
ရှည်တဲ့နေရာကရှည်...တိုတဲ့နေရာကတိုနေသောဆံပင်များ....
ပါးပြင်ထက်စီးကျလာသောမျက်ရည်စများ.....
လူအများရှေ့ငိုလျှင်အားနည်းသူလို့အမြင်မခံစေချင်သဖြင့် စိတ်တင်းသမျှအခုတစ်ယောက်တည်းရှိချိန်တွင် စိတ်ကိုလွှတ်ချလိုက်၍ မျက်ရည်များအဆက်မပြတ်စီးကျလာခဲ့သည်။
ကြယ်စင်သည် မှန်ရှေ့တွင်ခေါင်းဖီးရင်း
" အမေ.... အမေကိုယ်တိုင်သမီးကို နေ့တိုင်းအမြတ်တနိုးဖီးပေးခဲ့တဲ့ဆံပင်တွေ... အခုတော့... အခုတော့မရှိတော့ဘူးမေမေ...."
ကြယ်စင်သည် အောက်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို သွားချွန်ချွန်လေးဖြင့် ဖိကိုက်လိုက်ပြီး စီးကျလာသောမျက်ရည်စများက်ုသုတ်လိုက်ကာ
" တောက်..!!"
"ဧ..က..ရီ...!!...နင်ကငါ့ကဒေါသကိုလာဆွနေတာပဲ....တကယ်အနိုင့်ကျင့်တာဆိုတာဘာလဲဆိုတာ နင့်ကိုပြရသေးတာပေါ့...."
ကြယ်စင်၏ ရည်ရွယ်ချက်ပါပါပြုံးလိုက်သောအပြုံးသည် မှန်ပေါ်တွင်ပုံရိပ်ထင်နေခဲ့သည်။
$$$$$$$$$$$$$$
"ဟင်း....ဒီနေ့တစ်နေ့လုံးစိတ်ဆင်းရဲစရာတွေကြီးပဲ....."
ကျောင်းမှပြန်လာလာချင်းအခန်းထဲမ၀င်သေးဘဲ ဆိုဖာပေါ်တွင် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်နေသော ဧကရီ.....
YOU ARE READING
မုန်းသည်...သို့သော်...❤️🔥
Romance" နင့်ဆီမှာငါကျန်နေတဲ့ အပြစ်တွေ ၀ဋ်ကြွေးတွေအကုန်ကျေပြီလို့မှတ်လိုက်တော့....ငါ့ခန္ဓာကိုယ်...ငါ့ဘ၀အကုန်လုံးငါနင့်ကိုပေးဆပ်ခဲ့ပြီးပြီး...ငါတို့နောက်ထပ်တွေစရာဘာအကြောင်းမှမရှိတော့ဘူး..."
