မနက်မိုးလင်းသည်နှင့်ဧကရီ့နှဖူးပေါ်ကျရောက်လာသည့်အနမ်းတစ်ပွင့်......
နူးညံ့သောနှုတ်ခမ်းလေး၏ထိတွေ့မှုကြောင့်ဧကရီနှိုးသွားခဲ့သည်။
မျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်နှင့်သူမဘေးတွင်ရှိနေသောကြယ်စင်.....
ကြယ်စင့်ကိုမြင်လိုက်သည်နှင့်ညကအဖြစ်အပျက်များကိုသတိရလိုက်ပြီး ရှက်ရှက်ဖြင့် ခေါင်းမူးခြုံလိုက်လေသည်။
" ဟယ်...ဧကရီ...ဘာဖြစ်လို့စောင်ကြီးကိုခေါင်းမူးခြုံထားတာလဲ .....ပြန်အိပ်မလို့လား...."
စောင်ပုံထဲမှပြန်လည်တုံ့ပြန်သံမကြားခဲ့.....
" ဟိတ်ကောင်မလေး...."
စောင်အတင်းကိုဆွဲဖယ်လိုက်သောကြယ်စင်....စောင်အောက်တွင်ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့် ပါးလေးနီနေသောဧကရီ....
" ဟိတ်....စောင်ထဲမှာဘာလုပ်နေတာလဲ...မနက်(၇)နာရီထိုးပြီ....ပြန်မအိပ်နဲ့တော့...တော်ကြာသစ္စာလည်းပြန်လာတော့မှာ....တော်ကြာအချိန်မရှိဘဲနေမယ်...."
ဧကရီသည်စောင်ပုံထဲမှကောက်ထလိုက်ပြီး.....
" အချိန်မရှိဘဲနေမယ်ဟုတ်လား.....ဘာအတွက်အချိန်လိုတာလဲ..."
ပြုံးစိစိဖြစ်နေသည့်ကြယ်စင့်မျက်နှာ....
" ဘာအတွက်လည်းဆိုတော့.... "
ဧကရီ့ခါးလေးကိုဖက်လိုက်ပြီးဧကရီနှုတ်ခမ်းလေးအားနမ်းရန်အနားကပ်လ်ုက်လေသည်။
ကြယ်စင့်ပါးစပ်အားလက်ဖြင့်ကာထားလိုက်သောဧကရီ.....
" တော်ပြီလေကြယ်စင်ရယ်....သွားမတိုက်ရသေးဘူး....အာပုတ်စော်နံကုန်မှာပေါ့...."
" ရပါတယ်ဧကရီရဲ့....မနက်ခင်းအနမ်းလေးပေါ့...."
အိပ်ယာပေါ်မှထွက်ပြေးကာ
မတ်တတ်ရပ်လိုက်သောဧကရီ....
" ဟိတ်!!!.တော်ပြီနော်....ရေချိုးတော့မယ်..."
" တူတူချိုးမယ်လေ..."
အနားကပ်လာသောကြယ်စင်....
ဧကရီလည်းအလန့်တကြားဖြင့်တံခါးကိုအမြန်ပိတ်လိုက်ရသည်။
YOU ARE READING
မုန်းသည်...သို့သော်...❤️🔥
Romance" နင့်ဆီမှာငါကျန်နေတဲ့ အပြစ်တွေ ၀ဋ်ကြွေးတွေအကုန်ကျေပြီလို့မှတ်လိုက်တော့....ငါ့ခန္ဓာကိုယ်...ငါ့ဘ၀အကုန်လုံးငါနင့်ကိုပေးဆပ်ခဲ့ပြီးပြီး...ငါတို့နောက်ထပ်တွေစရာဘာအကြောင်းမှမရှိတော့ဘူး..."
