If I ever Fall In Love(Editing)

Chapter 50

(Miru's POV)

The letter..
Inside the letter is a picture.
Picture of me and a boy outside our house. Lumabas ako to confirm na bahay namin 'to, I know exactly where to see this angle, cause its from the window of my room.

Kinilabutan ako, is IX actually YC? Is he actually the person I'm looking for?

"What is it?"napalingon ako kay Yuki.

"Where and when did you get this letter? Did you saw the guy who sent this?"kunot na tumingin sa akin si Yuki

"I got that from your door a while ago. I didn't saw anyone. How did you even know its from a guy?" I sighed. Pinakita ko sa kanya yung picture

"That is me and YC. YC as far as I know is my brother, well, another brother. I don't remember him for an unknown reason. I've been looking for him since high school. My mom only mentioned him once and my Kuya Macky doesn't seem to talk about him"

"Then why are you still looking for him?"

"Because I wanna know who he is. Why does my mom doesn't look for him? Why does my brother never mention him?"

"How did you even know about him?"

Pumasok ulit ako sa bahay at pumunta sa taas, sumunod naman siya. Huminto ako sa tapat ng isang kwarto.

"Because of this room"tinaasan niya ako ng kilay. Kahit kailan talaga ang taray nito. Psh.

"I thought it was just an ordinary guest room but I discovered that, that room used to be his room. I was cleaning back then when I saw a picture of a boy and me sleeping besides each other. Akala ko nun si Kuya Macky yun pero nakita ko yung picture naming tatlo magkakasama. Nung tinanong ko si mama kung sino yun, hindi niya ako sinagot, sabi niya lang, kaibigan ko daw yun. How can I not remember a friend of mine? At bakit parang mas close pa kami kesa kay Kuya? Weird diba?"

Nakatitig lang sa akin si Yuki. I don't even know kung nakikinig siya sa akin.

"Anyway, tara na nga. Kain na muna tayo, alam kong gutom ka"hinila ko na siya pababa sa sala at naghanda ng pagkain.

Itinago ko yung natira niyang pizza. Ayokong mabuhay 'tong si Yuki sa pizza. Mamamatay ng maaga 'to. Tss. Nagsimula na akong magluto ng adobo habang si Yuki, may ginagawa sa sala. Homework ata kasi puro notebook ang nakikita ko.

Pagkatapos namin kumain, nagdecide si Yuki dito nanaman matulog.

"Hoy. May condo ka. Sayang naman yun kung lagi ka naman nandito sa bahay. Magrenta ka nalang kaya saken?"napatingin naman siya. Biglang ngumiti ang kumag.

"Ano ngini-ngiti mo dyan?"

"So, how much?"Napataas ako ng kilay.

"Anong how much?"

Nasira ba ulo nito sa HW niya kanina? Ang layo ng sagot eh!

"How much? I mean, the rent?"napanganga ako. Is he serious?!

"Luh? Baliw ka na dre? Seryoso ka? Jinojoke lang kita!"umiling siya.

"That is not a joke. Dito na ako titira"

"Mukha mo Yuki! Bawal! Bata pa ako!" Inirapan naman niya ako. Aba aba aba!

"Basta. Dito nako titira. Papaalam ako kay Tita"sinamaan ko siya ng tingin.

"Ewan ko sayo! Ano ba pinakain mo sa Mama ko at botong-boto sayo yun? Ha? Tss" saken ata napunta kasungitan nitong si Yuki! Siya na yung baliw ngayon!

"I love you"napatingin ako sa kanya.

"A-Ano?"

"I love you"

Ay talagang inulit. Hanep.

"O-Okay" nakita kong ngumiti siya pero may halong lungkot yung ngiti niya. Nakakainis naman! Nanlalambot si baby heart eh.

"Yuki"tumingin siya saken.

"I like you"ngumiti siya ng malapad.

"Diba, more than like?"napakagat ako sa labi ko. Bakit kasi di ko masabi? Why am I so afraid of admitting that I do, too, kinda, love him.

Lumapit siya saken. Di ako makatingin sa kanya. Nahihiya ako. Feeling ko napapagod na siya.

"Just once, Miru. Just, once. Tell me. You love me too right?" Huminga ako ng malalim. Just once. Sige. Just once.

Tumingin ako sa kanya pero kinabahan nanaman ako. Takte! Ano ba?! Ano bang mahirap sa pagsabi ng ILoveYou?!

"I.. Uhm.. I"hindi ko matuloy yung sasabihin ko. Aaaaaahhhh! Ano ba?!

Ngumiti siya. Ayun nanaman. May lungkot nanaman. Ano ba?! Parang sumisikip dibdib ko eh! >_<

Tumalikod siya sa akin at akmang hihiga na sa couch pero nagulat ako nung bigla ko siyang yakapin. Oo, ako yung yumakap. Tsk. Di ko kaya. Di ko kayang makitang nasasaktan si Yuki.

"H-Hey. It's okay. I understand"aalis na sana siya sa yakap ko pero hinigpitan ko yun.

Kaya mo 'to Miru. Kaya mo 'to.

*sigh*

"Iloveyou"mabilis kong bulong. Di ko alam kung narinig niya kasi hangin lang talaga yun. Bakit kinakabahan ako?! T_T. Mas kinakabahan pa ako dito kaysa sa exam namin.

Naramdaman ko namang ngumiti siya. Parang gumaan yung loob ko. Wooooh!

Lumuwag yung yakap ko at ngayon ay nakatingin na siya saken habang nakangiti.

"What?"pagtatanong niya. Hindi niya narinig! Ay weh? Narinig niya yun! Gusto niya lang ipaulit saken. Tss.

"Sabi ko.."huminga ulit ako ng malalim at hindi tumingin sa kanya. Nahihiya akez. "Iloveyou"mahina ulit bulong sa kanya yun na parang hangin lang ulit. Mas lalong lumaki ngiti niya. Mukha na siyang si MCDO. Tss.

"Look at me and say it louder" napakagat naman ako sa labi niya este ko! Tch!

"I love you. I love you! I love you okay? Tama na please! Parang sasabog na yung puso ko sa kaba! Alam mo ba yung feeling na yun?! Grabe! Parang nagte-take ako ng exam----"

Bigla niya akong hinalikan. Ano pa bang nakakagulat dun?! Alam mo kung ano?

Sa tuwing hahalikan niya ako, sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Parang hindi pa nasanay. Parang laging first time.

"I love you too, Miru."

-----

(Uno's POV)

"I love you. I love you! I love you okay? Tama na please! Parang sasabog na yung puso ko sa kaba! Alam mo ba yung feeling na yun?! Grabe! Parang nagte-take ako ng exam----" napatigil ako bigla. I was about to knock when I heard Miruchan's confession. Bakit siya biglang tumigil? Sumilip ako sa bintana and I was shocked when I saw Yuki kissing Miru. Damn. Why?! Why of all people, why him?!

"I love you too, Miru"

Di ko alam kung sincere si Yuki. I don't know who he really is. Di ko alam bakit ang bilis niyang nakuha ang loob ni Miru. At di ko alam bakit hinahayaan ni Miru ang mga ginagawa ni Yuki sa kanya. She never really liked doing girly things pero ngayon, okay lang sa kanya.

Sino ka ba talaga Yuki? Bakit bigla ka nalang pumasok sa buhay ni Miruchan? Bakit?