Chapter 40: Here

75 8 0
                                    

(Miru's POV)

Ano na kaya nangyari dun? 1 week na siyang hindi nagpaparamdam. Oo. Hindi nagpaparamdam si Yuki. 1 month na akong nandito sa Canada kasama sila mama. Araw-araw naman kami magkausap pero nagulat ako bigla hindi na siya nagparamdam.

"Hey. Why aren't you eating?"napatingin ako sa nagsalita. It was Kuya Macky. My half-brother.

"I'm not yet hungry"tumango naman siya.

"Boy problem?"nagulat ako. Paano niya nalaman yun? Hindi namam ako nagkwe-kwento sa kanya. And as far as I know hindi din nagkwe-kwento si Uno sa kanila. Ang alam lang nila may nagkakagusto sa akin at nanliligaw pero jusko naman! Kinabahan ako bigla. Kuya Macky is much more possessive than Yuki. Ayaw ako nito magboyfriend eh!

"Nah. Maybe. Its just that, this friend of mine isn't contacting me"tumango siya.

"So? He's just a friend right?"I bit my lip. No he's not just a friend. More than friend but not yet boyfriend yan ang gusto kong sabihin pero I can't. Not yet. Not now. I don't want to say things that I'm not sure about.

"Its just that, I'm not used to it."tumango ulit siya

"Maybe you just need a break. You haven't come out of your room ever since you've been here. Go out and shop! Buy some things for you and your friends"tumango ako. Maybe. Tama. Lalabas na lang muna ako. Masyado lang siguro ako nasanay na kausap siya.

"Thanks Kuya. Sige maliligo na ako. Penge pera ah? HAHAHAHA!"He can understand tagalog naman . He just can't speak tagalog. Tumango naman siya. Puro tanguan kami XD

Naligo na ako at naghanda ng umalis. He left money on my table and a card. Nagpaalam na rin ako na aalis ako kila mama.

"Are you sure you can go out by yourself? Your Kuya Macky can accompany you"pagpupumilit ni mama. Baka daw kasi hindi ako makauwi. Ano akala niya sa akin? Bata?! Haller college na ako this school year! LOL akala mo matanda na talaga eh XD

"Seriously ma, I can do this okay? I have to be independent na noh."she sighed. Sign ng tagumpay! WAHAHAHAHA!

"Okay fine. But be sure that before 8 ay nandito ka na sa bahay"tumango ako at humalik sa pisnge niya. Hinatid ako ni Kuya sa mall.

"Take care baby girl"nakipag-bro fist ako sa kanya bago bumaba kaya natawa siya.

Umikot ako sa mall. Window shopping. Wala kasi akong makita na kailangan kong gamitin. Ayoko bumili ng mga bagay na hindi ko naman kailangan. Sayang lang pera. Nung napagod ako naisipan kong kumain. Their corn-hotdog is a must! Ansarap eh. Then I also bought a blue shake. Kulay blue siya pero it tastes like lemon. Ang sarap nga eh! Blue na shake HAHAHAHA

After kong kumain, naglibot na ulit ako. Pumasok ako sa isang department store at bumili ng damit ko. Paulit-ulit na kasi yung damit na suot ko. Baka isipin nila hindi ako nagpapalit ng damit. Habang namimili ng damit may nakita akong t-shirt na may MY na design.

Napangiti ako. Bumili ako ng dalawa. Yung isa mas malaki. Bibigay ko yung isa kay Yuki pag-uwi ko. Anlandi mo baby heart, kumo-couple shirt ka na ah. Natatawa ako. Kinakausap ko kasi sarili ko XD.

Binilhan ko rin ng damit si Elaika at Dos. Sinama ko na rin ng bili si Third. After kong bumili ng damit, dumaan naman ako sa guitar shop. Gusto ko ng bagong guitar. Nasira kasi yung kay Kuya kaya wala akong libangan sa bahay. Binili ko yung blue and black guitar na parang pagong kasi may nakaumbok sa likod. Mas maganda kasi yung tunog nito.

Andami kong dala. Papasundo na nga lang ako. Habang nakaupo biglang na may nagtext. Sa sobrang gulat ko muntik ko na ito mahulog buti na ang nasalo ko agad.

Fr: Unknown

Are you alone?

Medyo disappointed kasi hindi naman si Yuki yung nagtext pero sino naman kaya to? Kung titignan mo yung number, galing yung message dito sa Canada.

To: Unknown

Who are you?

Ang tagal niya magreply kaya tinago ko na ulit yung number ko. Baka wrong send lang. Wrong number.

Hindi ko alam pero habang nakaupo ako hindi ko maiwasan na isipin na baka si Yuki yung nagtext. Oh masyado lang ako assuming? Tapos feeling ko may nakatingin sa akin. Tumingala ako. Totoo ba to? Yuki is actually in front of me.Umiling ako. Impossible. I told him not to go here and spend some time with his family. And besides, last week nagwebcam pa kami. Impossible talaga. Hindi ko na lang pinansin yung nakita ko. Tumayo na ako at naglakad palayo. Uuwi na lang ako. Nag-aalala lang siguro talaga ako.

Biglang tumunog nanaman yung phone ko. This time it was a call.

Calling... Unknown

"Hello?"

(Hey)

kinilabutan ako. That voice. Its impossible. Sht. Impossible.

"Who are you?"

I waited for the answer. But then the only answer he gave was

(I miss you)

I ended the call. That was creepy. Am I only hallucinating?! Tumayo na ako at naglakad. Maybe I'm hust being paranoid. Habang naglalakad, hindi ko talaga mapigilang tumingin sa likod ko.

"Impossible "I murmured. He's really in there, looking at me. Ngumiti pa siya. I frozed. This can't be happening. Ugh. Pumikit ako.

"1..2..3..4..5.."Pagbibilang ko.

He can't be here.

"..6..7..8"pagpapatuloy ko.

"9..."naghanda na akong dumilat.

"10"saktong pagsabi ko ng 10 biglang may humalik sa labi ko. I was shocked. He's here. And he's kissing me.

"I miss you"he whispered after our lips parted.

"Y-You're here"tumango siya. Kinuha niya yung mga paper bags na dala ko.

"Yes, I'm here"

If I ever Fall In Love(Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon